Misselijkheid (synoniemen: Misselijkheid (ziekte); ICD-10-GM R11: Misselijkheid en braken) verwijst naar het gevoel dat u moet overgeven.
De zogenaamde fysiologische misselijkheid beschermt het lichaam na inname van bedorven voedsel (meestal bacteriële besmetting) of verontreinigende stoffen, dus het is een alarmsignaal van het lichaam. Hetzelfde, misselijkheid kan optreden in verband met verschillende ziekten.
Misselijkheid treedt zowel op bij inname van besmet voedsel als bij intoxicatie en in verband met verschillende ziekten.
Misselijkheid wordt gereguleerd door zowel het centrale als het autonome zenuwstelsel en is een soort beschermingsmechanisme wanneer besmet voedsel en schadelijke stoffen worden ingenomen.
Ochtendmisselijkheid tijdens zwangerschap (zie ook onder braken gedurende zwangerschap/ hyperemesis gravidarum) komt ook zeer vaak voor; de etiologie (oorzaak) is nog niet precies opgehelderd. Aangenomen wordt dat de hormonale verandering - in het bijzonder de verhoogde synthese (nieuwe vorming) / secretie (afgifte) van bèta-HCG (zwangerschap hormoon) - veroorzaakt de misselijkheid.
Misselijkheid tijdens reizen per schip wordt veroorzaakt door een verstoring van het evenwichtsorgaan van het binnenoor.
Een bijzondere vorm van misselijkheid is “door cytostatica veroorzaakte misselijkheid en braken"(Synoniem: chemotherapiegeïnduceerd misselijkheid en overgeven, CINE), die speciale aandacht krijgt in de S3-richtlijn “Supportive therapie bij oncologische patiënten ”.
Misselijkheid kan een symptoom zijn van veel ziekten (zie “Differentiële diagnoses”). Vaak is het een aandoening van het maagdarmkanaal of een peritoneale irritatie (peritoneale irritatie, bijv. appendicitis/ziekte).
Verloop en prognose: Misselijkheid verdwijnt vaak spontaan. Als het langer dan drie dagen aanhoudt en het algemeen voorwaarde van de getroffen persoon is arm, medische opheldering is vereist.Chemotherapiegeïnduceerd misselijkheid en overgeven (CINE) vereist anti-emetische profylaxe (middelen tegen misselijkheid en braken) als ondersteunend therapie (ondersteunende maatregel) tijdens chemotherapie.
