De medische voorgeschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van hielspoor. Familiegeschiedenis Sociale geschiedenis Wat is uw beroep? Moet u in uw werk veel staande of rennende activiteiten doen? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Ervaar je pijn? Zo ja, wanneer is de … Hielspoor: medische geschiedenis
Musculoskeletaal systeem en bindweefsel (M00-M99). Bursitis (bursitis). Chronische polyartritis Coalitio talonavicularis - misvorming van de naviculare en calcaneale botten. Jicht (artritis urica/urinezuur-gerelateerde gewrichtsontsteking of tofische jicht)/hyperurikemie (verhoging van urinezuurspiegels in het bloed). Calcaneale cyste (cyste in het hielbeengebied). Ziekte van Bechterew - chronische ontstekingsziekte van de wervelkolom, die ... Hielspoor: of iets anders? Differentiële diagnose
De volgende zijn de belangrijkste ziekten of complicaties die comorbide kunnen zijn vanwege hielspoor: Symptomen en abnormale klinische en laboratoriumbevindingen die niet elders zijn geclassificeerd (R00-R99). Chronische pijn
Algemene maatregelen Koel en spaarzaam. Vermijd overheersende activiteiten tijdens het staan! Nicotinebeperking (afzien van tabaksgebruik). Streef naar een normaal gewicht! Bepaling van BMI (body mass index, body mass index) of lichaamssamenstelling door middel van elektrische impedantieanalyse. BMI ≥ 25 → deelname aan een medisch begeleid afslankprogramma. Conventionele niet-chirurgische therapiemethoden Pijn … Hielspoor: therapie
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Keuring (bezichtiging). Gangpatroon (vocht, mank) [stekende pijn bij het lopen (vooral 's ochtends na het opstaan); vooral plantaire pijn net onder de calcaneus; later pijn onafhankelijk van het dragen van het gewicht] Lichaam of … Hielspoor: onderzoek
Bij het hielspoor is het verzamelen van laboratoriumparameters meestal niet nodig, omdat de diagnose hielspoor meestal met zekerheid kan worden gesteld door middel van de anamnese en lichamelijk onderzoek.
Therapiedoel Pijnverlichting Therapieaanbevelingen Analgesie (analgetica) met behulp van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's; geneesmiddelen die niet zijn afgeleid van sterolen en werken door remming van cyclo-oxygenase), bijv. paracetamol Indien nodig ook infiltratie van lokale anesthetica (lokale anesthesie) en/ of glucocorticoïden. Indien nodig injectie met botulinumtoxine A (verbetering van de pijn bij een gefixeerde pijn tot … Hielspoor: medicamenteuze therapie
De diagnose hielspoor kan meestal met zekerheid worden gesteld aan de hand van de anamnese en lichamelijk onderzoek. Radiografische diagnose is alleen vereist in gevallen die therapieongevoelig zijn. Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen – voor differentiële diagnostiek … Hielspoor: diagnostische tests
Chirurgische therapie voor hielspoor is zeer zelden geïndiceerd. Bij een indicatie voor een operatie moet er rekening mee worden gehouden dat bij 90% tot 95% van de patiënten binnen 12 maanden bevredigende pijnverlichting kan worden bereikt door middel van gecombineerde conservatieve therapiemaatregelen. 2e orde Plantaire volledige of gedeeltelijke fasciotomie/chirurgische ingreep om de druk op spierligamenten te verlichten door het ontrafelen van de … Hielspoor: chirurgische therapie
Om hielspoor te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Misbruik/overmatig gebruik van de voet Overheersende activiteiten in staande positie Verandering van schoeisel van gewatteerde schoenen naar dunne zolen Lichamelijke activiteit Atleten: Hardlopen (langeafstandsloper) Plotselinge verandering van belasting (start training na sportpauze). Overgewicht (BMI ≥ 25; … Hielspoor: preventie
Vaak is een hielspoor asymptomatisch, wat betekent dat er geen symptomen zijn. De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op een lager (plantair) hielspoor (= voetspoor): Lastafhankelijke pijn in het plantaire mediale hielgebied (= fasciitis plantaris): Stekende pijn bij het lopen (vooral 's morgens na het opstaan) of na inactiviteit. Na de eerste verbetering, … Hielspoor: symptomen, klachten, tekenen
Pathogenese (ontwikkeling van ziekte) De ontwikkeling van fasciitis plantaris wordt als multifactorieel beschouwd. Het is een mechanische overbelastingsreactie die leidt tot herhaald microtrauma. Dientengevolge hoopt botmateriaal zich op bij de aanhechting van pezen, waardoor doornachtige botuitgroeiingen worden gevormd. Afhankelijk van de locatie van het hielspoor zijn er twee vormen te onderscheiden: Onderste hielspoor … Hielspoor: oorzaken
