Angst om fouten te maken is een van de belangrijkste stressfactoren Als mensen fouten hebben gemaakt, heeft dat in eerste instantie een negatieve invloed op hen. Ze worden voorzichtiger, durven geen nieuwe dingen te proberen en zoeken hun toevlucht in rituelen - zonder enige kennis en inzicht. Zonder fouten in het leven ontwikkelen we ons echter niet verder. Dit komt omdat de ontdekking van een fout een gevoel van verrassing creëert, dat bevordert leren.
Fouten maken moet daarom worden gezien als een positief proces, voor de eigen ontwikkeling en als motivatie om verbanden te zoeken en te ontdekken. Er zijn dus veel dingen om van fouten te leren ... waarom proberen we ze dan te vermijden? De manier waarop in een organisatie over fouten wordt gesproken, zegt bijvoorbeeld veel over haar cultuur.
Als een bedrijf fouten niet als feedback waardeert, wordt het vermijden van risico's aangemoedigd en worden fouten niet langer gebruikt als een kans om koers te corrigeren. Het systeem is daar niet meer toe in staat leren.
De natuur loopt voorop ...
We weten uit de evolutiebiologie, die zich bezighoudt met de opkomst van organisch "nieuwe" dingen, dat dit nieuwe, afwijkende, niet geteste ding aanvankelijk minder capabel zal zijn, een "vergissing" zal zijn. Een andere combinatie van externe omstandigheden kan ervoor zorgen dat dit nieuwe ding in de toekomst beter kan worden "bekwaam". Dit dubbele vermogen van organismen tot foutgevoeligheid en fouttolerantie is foutvriendelijkheid: een garantie voor overleving.
Evolutie, het constant aan elkaar aanpassen en het gezamenlijk doorontwikkelen, is afhankelijk van fouten. Dit zijn systemen die verrassingen, afwijkingen en andersheid accepteren en aanmoedigen. Foutonvriendelijke systemen zijn praktisch dood.
Zolang mensen kunnen leren van fouten, is het nuttig om het nemen van risico's aan te moedigen. In de trant van "de domme maken altijd dezelfde fouten, de slimme maken altijd nieuwe." Onbekend
