Diagnose
De belangrijkste stap in de diagnose van pijn tijdens geslachtsgemeenschap is het gedetailleerde arts-patiënt-consult (anamnese). De pijn is beschamend voor de meeste van de getroffen patiënten. Om deze reden is gevoeligheid vereist tijdens het gedetailleerde arts-patiëntgesprek.
Om de diagnose onmiddellijk te kunnen voltooien en een passende behandeling te kunnen starten, moeten de vragen van de arts, zelfs als ze onaangenaam zijn, naar waarheid worden beantwoord. In het bijzonder de vraag wanneer de pijn gestart tijdens geslachtsgemeenschap speelt in deze context een doorslaggevende rol. Ook moet worden verduidelijkt of de pijn optreedt tijdens geslachtsgemeenschap of onmiddellijk na geslachtsgemeenschap, regelmatig of slechts af en toe.
Mogelijke begeleidende symptomen (bijv. Verhoogde afscheiding, uitslag, pijn bij het urineren or koorts) kunnen ook een eerste indicatie geven van de onderliggende ziekte. Aansluitend op dit arts-patiënt overleg, een oriëntering fysiek onderzoek vindt meestal plaats. Bij dit onderzoek wordt eerst de buik onderzocht op afwijkingen.
Bij de inspectie besteedt de arts bijzondere aandacht aan huidklachten, zwellingen en littekens. Bovendien moet het genitale gebied van de getroffen patiënt worden onderzocht op afwijkingen. Bij vrouwen, als een vrouw pijn lijdt tijdens de daad van liefde, a gynaecologisch onderzoek volgt.
De gynaecoloog onderzoekt zowel de uitwendige als inwendige geslachtsorganen. Bovendien worden tijdens het onderzoek uitstrijkjes van vaginale afscheidingen genomen en vervolgens onderzocht in een speciaal laboratorium. Bovendien is een ultrageluid onderzoek van de inwendige geslachtsorganen kan helpen om een organische oorzaak van de pijn uit te sluiten.
Eventuele opvallende bevindingen in het gebied van de geslachtsorganen moeten nader worden toegelicht met behulp van een monsterverzameling (biopsie). Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak van de pijn, een urine en / of bloed test kan ook nuttig zijn. Voor mannen Een onderzoek van het genitale gebied moet ook worden uitgevoerd bij mannen die pijn hebben tijdens geslachtsgemeenschap.
Bij dit onderzoek worden de uitwendige geslachtsorganen en de aangrenzende lichaamsdelen (bijvoorbeeld de liesstreek) onderzocht op tekenen van huid, zwelling of vervorming. Bovendien moet een rectaal onderzoek worden uitgevoerd om de prostaat. Bovendien moeten tijdens het mannelijke onderzoek wattenstaafjes worden vastgemaakt om de ziekteverwekker te detecteren en naar een speciaal laboratorium te sturen. Een ultrageluid onderzoek van de ledemaat en de urinewegen kan ook nuttig zijn bij aanhoudende pijn. Bovendien kunnen beeldvormingsprocedures (bijv. Computertomografie) in sommige gevallen nuttig zijn.
