Wat moet je voor jezelf doen?
Naast het begrijpen van de ziekte van het familielid, is het belangrijk om veel voor jezelf te doen. Dit betekent dat je je hobby's niet opgeeft, vrienden ontmoet en gewoon af en toe even aan het dagelijkse leven ontsnapt. Het hangt er natuurlijk altijd van af hoeveel contact je hebt met de patiënt en hoeveel je er last van hebt.
Dit geldt met name voor mensen die bijzonder dicht bij de patiënt staan en die mogelijk langdurig contact hebben met de depressieve persoon. Verder is het belangrijk om iemands grenzen te erkennen en te handhaven. Het helpt niemand als je jezelf te zwaar belast en er uiteindelijk last van krijgt Depressie.
Wat kunnen familieleden doen als ze zelf overweldigd zijn?
Depressie is een ziekte die niet alleen de getroffen persoon maar ook familieleden weken of maanden kan belasten. Familieleden moeten daarom leren dat ze zichzelf niet hoeven op te offeren. Het kan ook helpen als u van tijd tot tijd iets voor uzelf doet, zoals vrienden ontmoeten of ontspannen.
Als je overweldigd bent door de situatie, hoef je niet over je grenzen te groeien. Vrienden en familie kunnen wellicht een deel van de last en hulp overnemen. Ook de sociaalpsychiatrische diensten zijn aanspreekpunt als er hulp nodig is. Ze bieden counseling maar ook actieve ondersteuning aan patiënten en hun familieleden met een verstandelijke beperking volksgezondheid problemen.
Kunnen familieleden zelf depressief worden?
Iedereen die er last van heeft Depressie of vatbaar is voor depressieve stemmingen, kan ook in dezelfde neerslachtigheid worden getrokken door de depressie van een familielid. De meeste familieleden ontwikkelen niet het volledige ziektebeeld van depressie, maar ervaren na verloop van tijd ook steeds meer negatieve gevoelens zoals frustratie, hulpeloosheid, schuldgevoelens of woede. Daarom is het belangrijk de eigen grenzen niet te overschrijden, daar heeft niemand baat bij.
Als er een dreiging is om overweldigd te worden, is het raadzaam om hulp te zoeken, hetzij via de sociale omgeving, hetzij op professioneel gebied. Voor familieleden is de situatie ook niet gemakkelijk, wat gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. Het is daarom des te belangrijker om af en toe iets goeds voor jezelf te doen, zodat je je beter kunt voelen zonder je schuldig te voelen.
De gevoelens van de familieleden
Veel familieleden zijn niet alleen verdrietig en wanhopig of hebben medelijden, maar zijn soms ook boos en geïrriteerd. Ze vinden het vervelend dat hulp niet wordt geaccepteerd of dat de betrokkene zichzelf en al het andere ontkent. In de behoeften wordt niet voldoende voorzien, vooral in partnerschappen, en soms is het gewoon moeilijk om altijd alles te begrijpen en er gewoon bij te zijn.
Dit is hoe deze negatieve gevoelens vaak ontstaan en heel vaak voelen familieleden zich er slecht over. Maar het is juist, belangrijk en normaal om zulke gevoelens te hebben. Je moet ze bijstaan en niet te streng zijn voor jezelf. Men moet er echter van afzien de patiënt de schuld te geven, want dit zal de situatie zeker niet verbeteren.
Alle artikelen in deze serie:
