Pijn door beugel | Een beugel

Pijn door beugel

Pijn veroorzaakt door bretels vindt voornamelijk plaats tijdens de gewenningsfase. De bretels een beweging van de tanden bewerkstelligen door tractie en kracht over te brengen op de tanden, waaraan ze eerst moeten wennen. In de eerste dagen na het inbrengen en een verandering in de dikte van de draad, veroorzaakt dit pijn.

Na een periode van één tot twee weken hadden deze klachten echter moeten afnemen. Orthodontisten raden een pijnstiller aan na het inbrengen om de pijn​ Tijdens deze fase moet ook hard voedsel worden vermeden, omdat te veel kauwen de pijn kan verergeren.

Verdere klachten worden veroorzaakt door de geïrriteerde weke delen, die ook moeten wennen aan de benodigde ruimte van de bretels. Deze omvatten de tong in het geval van linguale techniek of de binnenkant van de wang in het geval van beugels die aan de buitenkant zijn verankerd. Uitstekende of niet-afgeronde draadeinden kunnen ook ongemak veroorzaken, omdat de zachte weefsels constant in contact zijn en dus grazen.

Dit kan worden verholpen door de orthodontist het draadeinde om te vouwen of door de draden te bufferen met was. Deze klachten komen echter meestal alleen voor bij vaste toestellen. Losse beugels veroorzaken nauwelijks pijn, meestal alleen als de beugel niet gedragen of afgesteld wordt zoals voorgeschreven door de orthodontist. Deze pijn is echter niet zo erg dat pijnstillers moet worden genomen.

Nazorg

Om het behandelsucces van beugels op de lange termijn te behouden, is na elke orthodontische therapie een passende vervolgbehandeling belangrijk. Omdat de vorm van de kaak gedurende het hele leven kan veranderen, is een met succes voltooide tandheelkundige correctie geen garantie dat de tanden permanent recht blijven. Om deze reden is de actieve behandelingsfase (terwijl de apparaten zich in de mond) wordt gevolgd door de zogenaamde retentiefase.

Gedurende de eerste 1-2 jaar nadat de beugel is verwijderd, moeten patiënten ten minste 's nachts retentiebeugels dragen. Deze brace fixeert het eindresultaat van de therapie tot op zekere hoogte. Bovendien worden dunne draden (houders) vaak permanent bevestigd aan de kant van de tand die naar de tong.