Klinisch bewijs van het motorisch spraakcentrum
Laesies in het gebied van het motorische spraakcentrum worden Broca's afasie genoemd. Afasie betekent zoveel als sprakeloosheid. De afasie van Broca resulteert in karakteristieke symptomen die het mogelijk maken om het te onderscheiden van de afasie van Wernicke (zie hieronder).
Dus hoewel de getroffen personen nog steeds kunnen begrijpen wat er wordt gesproken en gelezen, kunnen ze alleen met aanzienlijke moeite spreken. Afhankelijk van de omvang van de schade kan de patiënt geen individuele woorden meer vormen of is spraakproductie volledig afwezig. Typische symptomen van Broca's afasie zijn onder meer de spraakproductie is aanzienlijk vertraagd, gespannen en articulatie is vaak onduidelijk.
Opgemerkt moet worden dat de afasie van Broca niet wordt veroorzaakt door verlamming van spieren die essentieel zijn voor spraakproductie. De stoornissen die de getroffen personen vertonen bij het spreken, zijn in een vergelijkbare vorm aanwezig bij het schrijven.
- De vorming van nieuwe, niet-sensorische woorden (neologismen)
- Korte, schokkerige zinnen uitspreken (telegramstijl)
- De bijna volledige afwezigheid van grammaticale syntaxis (agrammatisme).
Anatomie van het sensorisch taalcentrum
De regio Wernicke speelt een enorme rol bij het begrijpen van talen. Dit betekent dat het niet alleen een rol speelt bij interpersoonlijke communicatie, maar ook in de denkprocessen van een individu, aangezien deze ook grotendeels via taalkundige formuleringen verlopen.
Klinisch bewijs van het sensorisch taalcentrum
Een laesie in het Wernicke-gebied met spraakstoornis wordt sensorische of Wernicke's afasie genoemd. In dit geval is het verstaan van spraak duidelijk verstoord. In tegenstelling tot patiënten met Broca's afasie, spreken patiënten vaak vloeiend en veel (logorrhea) en in normale zinsmelodie, maar vaak met onbegrijpelijke woorden.
Zinsbouw en grammatica kloppen meestal ook niet meer. Ze maken gebruik van semantische en fonematische parafasen. Semantische parafasieën beschrijven een verwarring van woorden uit een vergelijkbare groep betekenissen, bijvoorbeeld tafel in plaats van stoel.
Fonematische parafasieën zijn neologismen waarmee de oorspronkelijke betekenis van een woord kan worden geraden (bijvoorbeeld bol in plaats van bloem), maar in sommige gevallen kan het oorspronkelijke woord niet worden geïdentificeerd. In tegenstelling tot de afasie van Broca, merken patiënten met afasie van Wernicke meestal niet dat er iets mis is met hun taalgebruik, waardoor ze niet begrijpen waarom hun tegenhanger niet adequaat reageert. Een laesie van de secundaire auditieve cortex in de niet-dominante hemisfeer leidt daarentegen niet tot een verstoring van het spraakverstaan, aangezien het spraakcentrum van Wernicke slechts aan één kant aanwezig is, in de dominante hemisfeer van de hersenen.
Een stoornis op het niet-dominante halfrond leidt onder andere tot verlies van begrip en herkenning van muziek. Schade aan de gyrus angularis, die de secundaire auditieve cortex met de visuele cortex verbindt, veroorzaakt meestal storingen in het spraakcentrum. Het spraakcentrum is daarom een complex netwerk met twee hoofdorganen in de frontale en temporale lobben en is verbonden met andere delen van de hersenen via talrijke zenuwvezels. Tegenwoordig wordt de oorsprong van taal beslist nog steeds niet in al zijn complexiteit begrepen.
