Jeuk van de anus kan een onschadelijk symptoom zijn, dat af en toe en gedurende korte tijd optreedt en na korte tijd vanzelf stopt. De drang om jeuk te verlichten anus door te krabben is erg sterk, maar niet altijd nuttig. Jeuk of een brandend gevoel in de anus kan ook wijzen op verschillende en soms vrij ernstige ziekten.
Jeuk aan de anus komt relatief vaak voor, maar het is een symptoom dat niet vaak wordt besproken. De medische term voor jeuk aan de anus is Pruitus Ani. In veel gevallen gaat de jeuk gepaard met een brandend gevoel of krabben leidt tot een branderig gevoel door jeuk.
Als het herhaaldelijk voorkomt, moet jeuk aan de anus altijd door een arts worden onderzocht. Veel verschillende factoren kunnen dergelijke jeuk veroorzaken, bijvoorbeeld de consumptie van bepaalde voedingsmiddelen of stress. Bij kinderen is de meest voorkomende oorzaak van intense jeuk aan de anus (vooral 's nachts) een wormziekte.
Verschillende factoren bevorderen het optreden van jeuk aan de anus. De huid van de anus is in meerdere lagen op elkaar gevouwen, met warme, vochtige en zuurstofarme gebieden in deze huidplooien. Deze hebben de neiging om te barsten en bieden tegelijkertijd ideale omstandigheden voor de reproductie van kiemen. Dit wordt verder versterkt door contact met ontlasting en urine en in gevallen van ernstig te zwaar (zwaarlijvigheid).
Symptomen
Jeuk aan de anus wordt meestal als zeer intens en onaangenaam ervaren. Naarmate de jeuk vordert, kan deze zich verspreiden naar het vrouwtje vleien of het mannetje testikels. Meestal is de jeuk zo hevig dat men probeert deze te verlichten door te krabben.
Krabben lukt vaak op korte termijn, maar op lange termijn verergeren de symptomen en wordt de jeuk nog intenser. Bovendien kan ernstig krabben leiden tot verwondingen aan de huid en een zogenaamde anaal eczeem, een jeukende huiduitslag op de anus, kan zich ontwikkelen. Als een dergelijke uitslag optreedt, jeuk, huidirritatie en brandend toenemen.
