Haver is ontstaan in de mediterrane regio's, Noord-Afrika en Ethiopië. Ooit was de plant een ongewenste metgezel van een ander granen. Vandaag de dag, haver worden in vele delen van de wereld in vele soorten gekweekt.
Haver voor medicinaal gebruik
Medicinaal worden de groene bovengrondse delen van de haver (haverkruid, Avenae herba) die vlak voor de volledige bloei zijn geoogst, het haverstro (Avenae stramentum) en de rijpe, gedroogde havervruchten (Avenae fructus) gebruikt.
Haver: kenmerken
Haver zijn een rechtopstaand eenjarig gecultiveerd gras tot 1 m hoog. De stengels van de plant zijn hol en de bladeren zijn smal en puntig. De twee- tot driebloemige aartjes zijn gerangschikt in losse pluimen.
Eigenschappen van haverkruid
Het gedroogde haverkruid bestaat uit de stengelstukken, gekrulde stukken van de bladscheden en platte bladfragmenten.
Haverkruid geeft een ietwat eigenaardige geur af die doet denken aan stro. Wat betreft smaak, haverkruid is vrij mild en kan niet aan een bepaalde smaak worden toegewezen.
