Hoe buspiron werkt
Buspiron behoort tot de groep van anxiolytica (angststillende medicijnen). Het bemiddelt het effect ervan door zich te binden aan een specifiek type dockingplaatsen (receptoren) van de zenuwboodschapper serotonine (5-HT1A-receptoren). In tegenstelling tot andere anxiolytica heeft het medicijn geen kalmerend, spierontspannend of anticonvulsief effect.
Bang zijn in bepaalde situaties is een volkomen natuurlijke reactie van het lichaam. Evolutionair gezien is angst een belangrijk beschermings- en overlevingsmechanisme dat ons in staat stelt ons gepast te gedragen in potentieel gevaarlijke situaties.
Bij angststoornissen lijdt een patiënt echter aan aanhoudende angst die op veel gebieden van het leven betrekking kan hebben en die meestal ongegrond is. De voortdurende angsten en zorgen kunnen bijvoorbeeld verband houden met sociale relaties, werk, gezondheid, geld of andere zaken. Ze gaan meestal gepaard met lichamelijke klachten zoals misselijkheid, rusteloosheid, trillen, hartkloppingen, duizeligheid, spanning, hoofdpijn en slaapstoornissen.
Buspiron werkt in dit opzicht anders. Wanneer het actieve ingrediënt gedurende meerdere weken wordt ingenomen, beginnen de complexe neuronale hersenstructuren die angststoornissen kunnen veroorzaken zich te reorganiseren:
Door bepaalde aanlegplaatsen (receptoren) van de zenuwboodschapper serotonine te activeren, verandert buspiron de ‘bedrading’ van zenuwcellen, zoals uit onderzoek is gebleken. Deze omstandigheid verklaart ook het vertraagde effect van de angstverlichter.
Complementaire psychotherapie helpt patiënten hun angstsymptomen beter en op langere termijn onder controle te krijgen.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Na inname wordt de werkzame stof via de darmwand snel en volledig in het bloed opgenomen. Vanuit de darm gaat het met het bloed naar de lever, waar ruim 95 procent ervan wordt gedeactiveerd (“first-pass metabolisme”).
De bloedspiegel van buspiron, die één tot anderhalf uur na inname zijn maximum bereikt, is dus na ongeveer twee tot drie uur al weer gehalveerd. Ongeveer tweederde van de afbraakproducten van buspiron wordt uitgescheiden in de urine en een derde in de ontlasting.
Wanneer wordt buspiron gebruikt?
Hoe buspiron wordt gebruikt
Buspiron wordt in tabletvorm ingenomen. De totale dagelijkse dosis is verdeeld in drie individuele doses, die onafhankelijk van de maaltijd met een glas water worden ingenomen.
De behandeling wordt geleidelijk gestart, te beginnen met een lage dosis, gewoonlijk vijf milligram buspiron driemaal daags. Vervolgens wordt de dosis – afhankelijk van de werking en het optreden van bijwerkingen – langzaam verhoogd tot driemaal daags tien milligram.
In ernstige gevallen kan de arts driemaal daags maximaal 20 milligram voorschrijven.
Het effect van buspiron treedt niet onmiddellijk op, maar met een vertraging.
Wat zijn de bijwerkingen van buspiron?
De meest voorkomende bijwerkingen zijn duizeligheid, hoofdpijn en slaperigheid.
Bijwerkingen zoals pijn op de borst, nachtmerries, woede, vijandigheid, verwarring, slaperigheid, oorsuizen, keelpijn, verstopte neus, wazig zien, spierpijn, paresthesieën, huiduitslag en toegenomen zweten komen voor bij één op de tien op één honderd patiënten.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van buspiron?
Contra-indicaties
Buspiron mag niet worden gebruikt in geval van:
- overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de andere bestanddelen van het geneesmiddel
- ernstige nier- of leverfunctiestoornis
- epilepsie
- acute intoxicatie met alcohol of bepaalde medicijnen (antipsychotica, analgetica of hypnotica)
Interacties met andere geneesmiddelen
Hoewel er in klinische onderzoeken geen interacties tussen alcohol en buspiron zijn waargenomen, wordt over het algemeen aanbevolen geen alcohol te drinken tijdens de behandeling met psychotrope geneesmiddelen.
Buspiron wordt afgebroken door het enzym CYP3A4. Stoffen die de werking van het enzym remmen of de productie ervan verhogen, kunnen dus theoretisch de werking van buspiron versterken of verzwakken.
Er zijn geen onderzoeken naar mogelijke interacties tussen buspiron en andere psychotrope geneesmiddelen (zoals antipsychotica, antidepressiva). Daarom moet vóór gelijktijdig gebruik altijd een ervaren arts worden geraadpleegd.
Hetzelfde geldt voor combinaties met hormonale anticonceptiva, anticoagulantia, antidiabetica en andere middelen.
Rijden en bedienen van machines
Het is mogelijk dat de reactietijd wordt belemmerd door het gebruik van buspiron. Daarom mogen patiënten tijdens de behandeling geen zware machines bedienen of voertuigen besturen totdat de individuele tolerantie bekend is.
Leeftijdsbeperking
Buspiron mag niet worden gebruikt bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar vanwege een gebrek aan gegevens.
Zwangerschap en borstvoeding
Er is geen ervaring met het gebruik van buspiron tijdens de zwangerschap. Dierstudies hebben geen directe of indirecte nadelige effecten op het ongeboren kind aangetoond. De beslissing om de behandeling met buspiron tijdens de zwangerschap voort te zetten, wordt op individuele basis genomen.
Het is niet bekend of buspiron of zijn afbraakproducten (metabolieten) in de moedermelk terechtkomen. Deskundigen zijn van mening dat borstvoeding voorwaardelijk aanvaardbaar is met monotherapie (behandeling met alleen buspiron en geen ander medicijn) en goede observatie van het kind.
Om medicijnen met buspiron te krijgen
Hoe lang is buspiron bekend?
Buspiron werd in 1972 door een team wetenschappers ontdekt. Er werd echter pas in 1975 patent op aangevraagd en in 1986 werd het in de VS op de markt gebracht.
Het werd in 1996 in Duitsland goedgekeurd en de patentbescherming liep in 2001 af. Inmiddels bestaat er ook een generiek geneesmiddel met de werkzame stof buspiron.
