Penisschimmel: behandeling en symptomen

Kort overzicht

  • Behandeling: schimmeldodende medicijnen zoals zalven of crèmes, geen geslachtsgemeenschap, indien mogelijk sauna of zwembad, adequate genitale hygiëne
  • Symptomen: Rood worden van de eikel en mogelijk de voorhuid, jeuk, branderig gevoel en pijn tijdens het plassen en geslachtsgemeenschap, blaarvorming en sijpelen
  • Oorzaken en risicofactoren: Infectie met een gistschimmel, meestal Candida albicans; AIDS of ziekten zoals diabetes mellitus zijn risicofactoren, evenals wisselende seksuele partners en onbeschermde geslachtsgemeenschap
  • Diagnose: Visuele diagnose, medische geschiedenis, uitstrijkje van de aangetaste huid
  • Prognose: Indien behandeld, geneest de ziekte binnen een paar dagen; behandel ook seksuele partners, anders is wederzijdse herinfectie mogelijk

Wat is een penisschimmel?

Penismycose is een schimmelinfectie (mycose) die het mannelijke lid, de penis (vooral de eikel), aantast. De infectie, ook bekend als candida balanitis (balanitis is een ontsteking van de eikel), wordt soms ten onrechte ‘mannelijke vaginale mycose’ genoemd. In de meeste gevallen zijn gistschimmels van het geslacht Candida de oorzaak van de infectie. Bij vrouwen veroorzaken dezelfde ziekteverwekkers een schimmelinfectie van de vagina.

De ziekteverwekkers worden vaak overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap, maar ook andere overdrachtsroutes zijn mogelijk. Het is daarom raadzaam om ook uw seksuele partners te behandelen.

Hoe wordt penisschimmel behandeld?

Voor de behandeling van schimmels worden speciale actieve ingrediënten, bekend als antischimmelmiddelen, gebruikt. Antimycotica remmen de groei van schimmels of doden ze direct. Bij penisschimmel, Candida balanitis, worden antimycotica meestal uitwendig toegepast, bijvoorbeeld in de vorm van zalven of crèmes. U moet deze gedurende een paar dagen regelmatig op de getroffen gebieden aanbrengen. Uw arts zal u gedetailleerdere instructies geven.

Tijdens de behandeling moet de penis zo droog mogelijk worden gehouden. Als de penisschimmel lekt, is het raadzaam om na het aanbrengen van het antischimmelmiddel de eikel en de voorhuid in te wikkelen met gaasjes om het vocht te absorberen.

Zorg er ook voor dat u tijdens de behandeling voldoende hygiëne handhaaft. Vervang handdoeken en ondergoed elke dag en was ze op minimaal 60 graden Celsius.

U moet zwembaden en sauna's vermijden totdat de schimmelinfectie volledig is genezen.

Chirurgische ingreep voor vernauwing van de voorhuid

Voor mannen met een vernauwing van de voorhuid die herhaaldelijk een penisschimmel hebben, kan een operatie raadzaam zijn. Net als bij de besnijdenis wordt de voorhuid verwijderd. Dit maakt het gemakkelijker om de eikel in de toekomst schoon te maken en droog te houden. Arts en patiënt beslissen samen over een dergelijke operatie.

Wat zijn de symptomen?

Het is ook mogelijk dat er kleine blaasjes op de eikel ontstaan. Hierin verzamelt zich vocht. Als de blaren barsten, sijpelt de penis. Een ander teken van penisschimmel zijn witachtige tot grijsachtige afzettingen onder de voorhuid.

Als de schimmelontsteking zich beperkt tot de eikel, spreekt men van candida balanitis. Bij onbesneden mannen is de voorhuid meestal ook ontstoken. Dit staat bekend als schimmelbalanoposthitis.

Oorzaken en risicofactoren

Schimmelinfecties van de penis worden veroorzaakt door gisten. De gist Candida albicans is meestal verantwoordelijk voor de infectie – net als bij vaginale schimmelinfecties bij vrouwen. Andere gisten (zoals Candida glabrata) komen minder vaak voor.

Candida albicans komt echter bij 50 tot 75 procent van alle mensen asymptomatisch op de huid en slijmvliezen voor en wordt pas een ziekteverwekker in geval van immuundeficiëntie.

Risicofactoren

De penis heeft een natuurlijke huidflora die bestaat uit verschillende soorten bacteriën en andere micro-organismen. Deze creëren een omgeving waarin andere pathogene ziektekiemen zich normaal gesproken niet goed vermenigvuldigen. Een gezonde penisflora leidt daarom zeer zelden tot een penisschimmel. Het ontstaat vooral als de huidflora van de penis verstoord is.

Antibiotica bevorderen vaak ook penisschimmel: deze medicijnen hebben over het algemeen een remmende of dodende werking op bacteriën – inclusief de nuttige bacteriën van de huidflora in het intieme gebied. Antibioticatherapie kan daarom het evenwicht van de natuurlijke huidflora verstoren en zo de weg vrijmaken voor penisschimmel.

In deze context zijn jongens of mannen met een vernauwing van de voorhuid (phimosis) bijzonder vatbaar voor penisschimmel: de vernauwde voorhuid betekent vaak dat de smegma niet zo grondig als nodig kan worden verwijderd.

Een andere risicofactor voor de ontwikkeling van penisschimmel is frequente geslachtsgemeenschap. Iedereen die regelmatig onbeschermde geslachtsgemeenschap heeft, heeft een verhoogd risico op infectie met seksueel overdraagbare aandoeningen zoals penisschimmel. Het is vooral riskant als u vaak van seksuele partner wisselt.

Oudere leeftijd en ernstig overgewicht zijn ook risicofactoren voor penisschimmel: schimmels (en andere ziektekiemen) vermenigvuldigen zich gemakkelijker in de huidplooien van oudere mannen of mannen met overgewicht.

Diagnose

  • Heeft u vaak onbeschermde geslachtsgemeenschap?
  • Wisselt u vaak van partner tijdens geslachtsgemeenschap?
  • Ben je onlangs in het buitenland geweest?
  • Heeft u in het verleden dergelijke klachten gehad?

De medische geschiedenis wordt gevolgd door een lichamelijk onderzoek. De arts onderzoekt de veranderingen aan de penis gedetailleerd. De klassieke veranderingen (roodheid, witgrijze afzettingen) in combinatie met de beschreven symptomen (zoals ernstige jeuk) duiden meestal al duidelijk op een penisschimmel.

In sommige gevallen maakt een blik onder de microscoop niet duidelijk om welk type ziekteverwekker het precies gaat. Het uitstrijkje wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd en er wordt een cultuur gecreëerd. Dit betekent dat de ziekteverwekkers in het uitstrijkje worden blootgesteld aan optimale groeiomstandigheden, zodat ze zich kunnen vermenigvuldigen. Dit maakt het gemakkelijker om ze te identificeren. Meestal duurt het ongeveer een week voordat de uitslag beschikbaar is. Er kan echter een niet-specifieke behandeling worden gestart voordat de definitieve diagnose is gesteld.

Prognose

Als er sprake is van een ziektegerelateerde immuundeficiëntie (zoals HIV of diabetes), moet de onderliggende ziekte professioneel worden behandeld. Als de voorhuid vernauwd is, kan een operatie worden overwogen. Als dergelijke risicofactoren voor penisschimmel niet worden geëlimineerd of verminderd, bestaat het risico dat de schimmelinfectie na een succesvolle behandeling terugkeert.

het voorkomen

Normale genitale hygiëne, dwz niet overmatig en niet te weinig, is een goede preventie tegen infectieziekten van de penis. Als u regelmatig geslachtsgemeenschap heeft met verschillende seksuele partners, zijn condooms een effectieve bescherming tegen seksueel overdraagbare aandoeningen – en niet alleen tegen penisschimmel.