Wat is het verschil met mitose?
Meiosis lijkt erg op mitose in termen van de tweede meiotische divisie, maar er zijn enkele verschillen tussen de twee nucleaire divisies. Het resultaat van de meiosis zijn kiemcellen met een simpele set van chromosomen, die geschikt zijn voor seksuele voortplanting. Bij mitose, identieke dochtercellen met een dubbele set chromosomen worden gevormd.
Deze cellen hebben niet de functie van voortplanting, maar vervangen oude, dode of niet meer volledig functionele lichaamscellen. Een ander verschil tussen meiosis en mitose is het verschillende aantal divisies. Bij meiose zijn twee indelingen nodig.
In de eerste reductiedeling de twee paren chromosomen worden gescheiden, in de volgende equationele indeling worden de twee zusterchromatiden van elkaar gescheiden. Bij mitose is daarentegen één deling voldoende. In deze ene divisie worden de zusterchromatiden gescheiden zodat twee genetisch identieke dochtercellen worden gevormd.
Meiose en mitose verschillen niet alleen in hun functie en het aantal delingen, maar ook in hun duur. Mitose is een relatief snel proces dat ongeveer een uur duurt. Meiose daarentegen duurt veel langer en kan in één fase ook enkele jaren of zelfs decennia stagneren.
Dit is het geval met eicellen die al bij de geboorte zijn aangemaakt, maar zich allemaal in een slapende modus bevinden totdat ze geslachtsrijp zijn. De ontwikkeling van mannelijke gameten, de sperma, duurt ook ongeveer 64 dagen. Hiervan zijn ongeveer 24 dagen gewijd aan meiose. Meer informatie over dit onderwerp vindt u hier: Mitose - eenvoudig uitgelegd!
- Resultaat
- Aantal divisies
- Duur
Wat is de oversteek?
Crossing-over beschrijft de uitwisseling van genetisch materiaal tussen twee chromatiden. Daarbij komen de chromatiden naar elkaar toe, kruisen elkaar en wisselen vervolgens bepaalde DNA-fragmenten uit. Dit proces vindt plaats tijdens kiemceldeling (meiose).
De cross-over kan worden toegewezen aan Prophase I, die weer in vijf fasen kan worden verdeeld. Voordat de eerste deling van de meiose begint, wordt het DNA verdubbeld zodat er vier chromatiden in de cel zitten. De eerste fase van profase I is het leptoteen, waarin de chromosomen worden gecondenseerd en zo zichtbaar worden onder de lichtmicroscoop, daarna komt het zygoteen, waarin de chromosomen samenkomen en een homologe chromosoomparing optreedt.
Deze ruimtelijke nabijheid van beide chromosomen is een voorwaarde voor de uitwisseling van genetisch materiaal. Tegelijkertijd wordt het synaptonemale-complex gevormd. Dit is een complex van meerdere eiwitten dat vormt zich tussen de chromosomen en zorgt voor de exacte positie van de chromosomen.
In de volgende pachytän vindt nu de daadwerkelijke oversteek plaats. Al in de twee voorgaande fasen waren er al breuken in het DNA. Nu kruisen twee chromatiden elkaar en worden de breuken gerepareerd.
Tijdens dit proces wisselen de chromosomen van moeder en vader kleine stukjes DNA uit. Deze kruisingen zijn onder de lichtmicroscoop zichtbaar als chiasmata. In de diplotene lost het synaptonemale complex op en zijn de chromosomen alleen aan de chiasmata verbonden. In de laatste fase van profase I, diakinese, lost het kernmembraan op, begint de vorming van de mitosespil en kan de meiose in de gebruikelijke volgorde verlopen. De kruising dient voor intrachromosomale recombinatie en speelt, samen met de willekeurige toewijzing van het genetisch materiaal aan de geslachtscellen, een zachte rol in de diversiteit aan kenmerken.
