Verplichte controle

  • Asbakje
  • Deursloten
  • Elektrische apparaten (strijkijzers enz.)
  • Gas / waterkranen
  • Terugkerende controlegedachten of herhaaldelijk voorkomend controlegedrag.
  • De betrokkenen realiseren zich deels dat hun controlegedachten of controlegedrag ongepast en buitensporig is.
  • De controlegedachten en het controlegedrag vertegenwoordigen een substantiële beperking in het leven van de betrokken personen en worden als belasting ervaren.

Ongeveer 2.5% van de bevolking ontwikkelt zich OCD tijdens hun leven. De dwang tot controle is een van de meest voorkomende obsessief-compulsieve stoornissen.

Het tijdstip waarop een OCD is erg variabel. Van de voorschoolse leeftijd tot de middelbare volwassenheid kunnen dwanghandelingen terugkeren, waarbij de meeste getroffen volwassen patiënten aangeven dwanghandelingen te hebben ervaren als kind of adolescent. Controle-compulsies komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

In de meeste gevallen treedt de controledwang op bij mannen tussen de 18 en 19 jaar en ontwikkelt deze zich slechts zeer langzaam. In de meeste gevallen wordt met een gestandaardiseerde vragenlijst nagegaan of er sprake is van een obsessief-compulsieve stoornis, in dit geval een controledwang. De LOI (Leyton Obsessional Inventory) van COOPER is een van de vele geschikte vragenlijsten.

Met behulp van de vragen die erin staan, kunnen verschillende vormen van obsessief-compulsieve stoornis worden getest, waaronder controledwang. Het voordeel van de vragenlijst is een nauwkeurige classificatie van de ernst van de OCD​ Naast de vragenlijsten worden gedragstesten heel vaak gebruikt bij de therapie van obsessief-compulsieve stoornissen.

In het geval van een controledwang zou een reeks situaties worden samengesteld waarin de betrokken persoon normaal gesproken controlegedachten of controlegedrag ervaart. De verschillende situaties dienen dan door de betrokken persoon te worden uitgevoerd. Tijdens dit proces wordt onder meer informatie verzameld over de subjectieve beoordeling van de situatie en de vegetatieve symptomen van de betrokkene.

Als de dwang tot controle, indien nodig, niet wordt behandeld, kan een chronisch beloop optreden. Binnen een dergelijk beloop worden fasen met slechts zeer milde compulsieve symptomen vaak afgewisseld met fasen met sterk uitgesproken en stressvolle compulsieve kenmerken. In het geval van een chronisch beloop is het zeer onwaarschijnlijk dat de dwang tot controle volledig verdwijnt zonder medische behandeling.

Net als bij andere vormen van obsessief-compulsieve stoornis, zoals de wasdwangkunnen de gevolgen van de dwang tot controle zeer ernstig zijn. Vaak beperken de symptomen de betrokkene vaak in zijn of haar beroepsleven en sociale omgeving. Verdere gevolgen van de obsessief-compulsieve stoornis kunnen onder meer zijn.

  • Ongemak
  • Moeilijk in slaap vallen
  • Angsten
  • zorgen
  • Een gevoel van machteloosheid (tegen de beperkingen in)

Obsessieve gedachten kunnen worden behandeld door middel van een mentale confrontatiemethode. Het is de taak van de betrokken persoon om zo lang mogelijk met de obsessieve gedachten om te gaan totdat de daarmee samenhangende angsten verdwijnen. Een andere mogelijkheid is cognitieve herstructurering.

De getroffen persoon moet de kans inschatten dat de situatie die hij / zij vreest zich voordoet. Deze manier om met de obsessieve gedachten om te gaan, moet de betrokken persoon doen beseffen dat zijn angsten overdreven en ongepast zijn. Dwanggedrag kan ook worden aangepakt door middel van een confrontatieprocedure.

Betrokkene gaat direct in de gevreesde situatie en blijft daar totdat hij of zij geen angst of onbehagen meer voelt. In sommige gevallen kunnen obsessief-compulsieve stoornissen, zoals de dwang tot controle, worden behandeld met medicatie, afhankelijk van de ernst ervan. 70% van de getroffenen reageert echter met succes op een psychologische behandeling, omdat dit een langdurig effect kan hebben.