Hoe een histamine-intolerantie te testen
histamine intolerantie wordt getest door een stapsgewijze procedure. De trend is om een ​​diagnose te stellen histamine intolerantie, niet-invasief en klinisch. Dit omvat het bijhouden van een symptoomdagboek en een laag histamine dieet. Deze twee maatregelen, eventueel in combinatie met een provocatietest, maken het mogelijk de diagnose te stellen. Complexere tests, zoals bloed of urineanalyse, zijn nu slechts van ondergeschikt belang.
Deze tests zijn beschikbaar
Histamine-intolerantie testen worden grotendeels klinisch uitgevoerd. De eerste stap is een gedetailleerd consult met een arts, waarbij andere mogelijke diagnoses worden uitgesloten. Dit wordt gevolgd door het bijhouden van een symptoomdagboek gedurende enkele weken.
Gedurende deze tijd moet men bepaalde voedingsmiddelen niet bewust vermijden om geen vertekende resultaten te krijgen. In de derde stap start men meestal met een zogenaamde eliminatie dieet. Onder medisch advies moet u bewust voedsel dat rijk is aan histamine en alcohol vermijden.
Gedurende deze tijd wordt het symptoomdagboek bijgehouden om veranderingen te kunnen waarnemen. In het beste geval is de dieet moet 2-4 weken worden onderhouden. Als de symptomen verbeteren, een diagnose van histamine-intolerantie is waarschijnlijk.
Bovendien kan onder gecontroleerde omstandigheden een provocatietest worden uitgevoerd. In het kader van deze test krijgt men meerdere vloeistoffen te drinken. Sommige van deze vloeistoffen bevatten histamine.
In het beste geval weet noch de patiënt, noch de onderzoeker welke vloeistoffen histamine bevatten en welke niet (dubbelblind principe). Histamine-intolerantie kan ook worden vastgesteld door te testen bloed monsters. In een eerste stap worden de activiteit van diaminooxidase (DAO) en de totale hoeveelheid histamine in de bloed worden bepaald.
Als deze tests geen duidelijke resultaten opleveren, verdere informatie kan in een tweede stap worden verkregen met behulp van moleculair genetische methoden. Verder is het mogelijk om urine of ontlasting te onderzoeken. Beide tests hebben echter geen goede resultaten en worden daarom zelden gebruikt.
Deze dokter test
Een histamine-intolerantie wordt meestal uitgevoerd door huisartsen of door een allergoloog. In dit kader beslist de arts ook of de diagnose wordt gesteld door middel van een priktest of een bloedmonster. Voor de bloed Testmoet de arts samenwerken met een laboratorium dat de monsters adequaat kan onderzoeken op histamineverwerking enzymen en het histaminegehalte in het bloed.
