Haptoglobine: wat de laboratoriumwaarde betekent

Wat is haptoglobine?

Haptoglobine is een belangrijk eiwit in bloedplasma en wordt voornamelijk in de lever geproduceerd. Het dient enerzijds als transporteiwit voor hemoglobine en anderzijds als een zogenaamd acutefase-eiwit:

Transporter voor hemoglobine

Acute fase eiwit

Acute fase-eiwitten worden door het lichaam geproduceerd als onderdeel van de verdediging tegen infecties. Ze ondersteunen het immuunsysteem en zorgen ervoor dat de infectie zich niet verder kan verspreiden. Naast haptoglobine zijn er ongeveer 30 andere acute fase-eiwitten.

Wanneer wordt haptoglobine bepaald?

In het verleden werd haptoglobine bepaald in vaderschapstests. Er zijn drie verschillende subtypes van haptoglobine, die enigszins verschillen in hun structuur. Welk subtype iemand in zijn lichaam heeft, is genetisch bepaald. Tegenwoordig worden DNA-analyses echter veel gebruikt om het vaderschap vast te stellen.

Haptoglobine – normale waarde

In de regel wordt het haptoglobinegehalte in het bloedserum bepaald. De patiënt hoeft niet nuchter te zijn om het bloedmonster te kunnen afnemen. Afhankelijk van de leeftijd en in sommige gevallen het geslacht gelden de volgende standaardwaarden (in milligram per deciliter):

vrouw

mannetje

12 maanden

2 – 300 mg/dl

2 – 300 mg/dl

10 jaar

27 – 183 mg/dl

8 – 172 mg/dl

16 jaar

38 – 205 mg/dl

17 – 213 mg/dl

25 jaar

49 – 218 mg/dl

34 – 227 mg/dl

50 jaar

59 – 237 mg/dl

47 – 246 mg/dl

70 jaar

65 – 260 mg/dl

46 – 266 mg/dl

Omdat pasgeborenen pas vanaf de derde tot de vierde maand haptoglobine produceren, moeten bij vermoeden van hemolyse andere markers worden gebruikt.

Wanneer is haptoglobine laag?

  • Congenitale enzymdefecten (zoals pyruvaatkinasedeficiëntie)
  • Hemoglobinopathieën (ziekten met verminderde vorming van hemoglobine, zoals sikkelcelanemie)
  • Auto-immuunziekten (zoals systemische lupus erythematosus)
  • Metabole stoornissen (zoals het Zieve-syndroom)
  • Infectieziekten (zoals malaria)
  • Ziekten van de kleine bloedvaten (microangiopathieën zoals hemolytisch-uremisch syndroom)
  • Bepaalde medicijnen (zoals penicilline, sulfonamiden)

Als de haptoglobinewaarden laag zijn, is het ook essentieel om naar de leverwaarden te kijken. Ze kunnen duiden op een functionele zwakte en dus op een verminderde vorming van het plasma-eiwit.

Als hemolysemarker helpt haptoglobine ook bij de diagnose van het zeldzame maar ernstige HELLP-syndroom tijdens de zwangerschap. Naast hemolyse leidt dit ook tot verhoogde leverwaarden en een verlaging van het aantal bloedplaatjes (trombocyten). Deze gevaarlijke triade kan onder meer inwendige bloedingen veroorzaken en het leven van zowel het kind als de moeder kosten.

Haptoglobine is een van de acutefase-eiwitten en wordt door het lichaam vrijgegeven tijdens ontstekingen. Het is echter niet erg specifiek. Daarom worden bij een vermoeden van een ontsteking ook andere waarden, zoals C-reactief proteïne (CRP), bepaald.

Naast ontstekingsreacties zorgen tumoren en een ophoping van gal (cholestase) er ook voor dat acute fase-eiwitten zoals haptoglobine verhoogd zijn in het bloedbeeld.

Wat te doen als haptoglobine verhoogd of verlaagd is?

Gewijzigde meetwaarden worden, indien mogelijk, op basis van de oorzaak behandeld.

Verdere tests zijn ook nodig als de waarden laag zijn. Snelle actie is vooral belangrijk bij het HELLP-syndroom. Als een laag haptoglobinegehalte wijst op ernstige bloedarmoede, kunnen bloedtransfusies noodzakelijk zijn.