De psychopathologische bevindingen stellen de arts in staat de mentale toestand van de patiënt nauwkeurig te beschrijven. De volgende stap in de richting van een diagnose is het evalueren van alle symptomen, die vaak kenmerkend zijn voor bepaalde syndromen (bijvoorbeeld een depressief syndroom).
De ICD
Psychiatrische diagnoses worden nu stoornissen genoemd en volgen in Duitsland de internationale classificatie van stoornissen die bekend staat als de ICD, die momenteel in de 10e editie is (ICD-10). In deze classificatie worden alle psychische stoornissen meer ingedeeld naar symptomen en beloop dan naar de uiteindelijke oorzaak, en worden duidelijke criteria voorgeschreven zoals gestandaardiseerde interviews of checklists voor het stellen van diagnoses.
Voor elke diagnose zijn er precieze behandelrichtlijnen volgens welke de patiënt wordt behandeld. Bij verdere behandeling kunnen organische oorzaken zoals een hersenen tumor, een stofwisselingsstoornis of arteriosclerotische hersenveranderingen zijn ook uitgesloten, evenals drugsmisbruik.
Hoe worden psychopathologische bevindingen gedocumenteerd?
Om de psychopathologische bevindingen te objectiveren, gestructureerde interviewrichtlijnen zoals het AMDP-systeem en een breed scala aan testprocedures zoals de Hamilton Depressie Schaal of de Bech-Rafaelsen Manie Schaal wordt gebruikt bij verdere behandeling. Deze gestructureerde aanpak stelt veel patiënten in staat hun zorgen over psychiatrische behandelingen te verminderen en hun kijk op de specialiteit van de psychiatrie te heroverwegen.
