Hoe torasemide werkt
Torasemide heeft een diuretisch effect, verlaagt de bloeddruk en spoelt oedeem weg (anti-oedemateus).
In het menselijk lichaam zijn bloedzouten (elektrolyten zoals natrium en kalium) onderworpen aan een delicaat evenwicht dat strikt wordt gecontroleerd. Via de nieren kunnen indien nodig elektrolyten worden afgegeven aan of teruggewonnen uit de urine om te worden uitgescheiden. Bij het vrijkomen en terugwinnen van elektrolyten zijn veel verschillende transporteurs betrokken.
Deze verhoogde hoeveelheid zouten in de urine verwijdert ook water uit het lichaam. Als een patiënt waterretentie (oedeem) in het lichaam heeft (bijvoorbeeld als gevolg van een verminderde pompcapaciteit van het hart), kunnen lisdiuretica zoals torasemide water uit de lichaamsweefsels verwijderen – de zwelling van het weefsel wordt verminderd.
In tegenstelling tot andere diuretica (bijvoorbeeld thiaziden) scheiden lisdiuretica niet alleen natrium-, kalium- en chloride-ionen uit, maar ook magnesium- en calciumionen.
Torasemide wordt na inname via de mond snel en vrijwel volledig in het bloed in de darm opgenomen. Hierdoor treedt het torasemide-effect relatief snel op (na ongeveer een uur). De werkzame stof wordt afgebroken in de lever. De resulterende afbraakproducten worden voornamelijk door de nieren uitgescheiden.
Wanneer wordt torasemide gebruikt?
De indicaties voor gebruik (indicaties) van torasemide zijn onder meer:
- Oedeem als gevolg van een verminderd hartminuutvolume (hartoedeem).
- Longoedeem
- arteriële hoge bloeddruk (hypertensie)
- toename van de urine-uitscheiding bij vergiftiging
- Handhaving van de resterende diurese bij ernstige nierinsufficiëntie
Hoe torasemide wordt gebruikt
Torasemide wordt meestal gebruikt in de vorm van tabletten. Vanwege de lange werkingsduur is een eenmaal daagse inname ('s ochtends met wat water) voldoende.
Hogere dagelijkse doses, zoals 50 mg of 100 mg, tot de maximale dosis van 200 mg, kunnen noodzakelijk zijn bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie (dit komt vaak voor bij dialysepatiënten waarbij nog enige resterende excretie overblijft).
Wat zijn de bijwerkingen van torasemide?
Waar moet ik op letten als ik torasemide gebruik?
Gebruik torasemide niet in de volgende situaties:
- Nierfalen
- lever coma
- ernstig lage bloeddruk
- laag bloedvolume
- tekort aan bepaalde elektrolyten (natrium, kalium)
- aanzienlijke problemen met plassen
Interacties met andere geneesmiddelen
Geneesmiddelinteracties zijn mogelijk wanneer het diureticum tegelijkertijd met andere medicijnen wordt ingenomen.
Daarentegen wordt het effect van diabetesmedicijnen en bloedvatvernauwende middelen (adrenaline, noradrenaline) verminderd door gelijktijdig gebruik met torasemide.
De bijwerkingen van torasemide worden versterkt door laxeermiddelen en corticoïden (“cortison”).
Het jichtmedicijn probenecide en ontstekingsremmende pijnstillers (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals acetylsalicylzuur en indomethacine) verzwakken daarentegen de werking van torasemide.
Het gebruik van torasemide kan het reactievermogen verminderen. Daarom raden deskundigen af om tijdens de behandeling actief deel te nemen aan het wegverkeer of zware machines te bedienen. Dit geldt vooral in combinatie met alcohol.
Zwangerschap en borstvoeding
Geneesmiddelen die torasemide bevatten, worden tijdens de zwangerschap alleen gebruikt na een strikte medische afweging van de risico’s en de voordelen en in de laagst mogelijke dosis.
Leeftijdsbeperkingen
Kinderen en adolescenten mogen geen preparaten krijgen die torasemide bevatten, omdat er onvoldoende ervaring beschikbaar is met het gebruik in deze leeftijdsgroep.
Overdosering
In geval van een overdosis van het diureticum kan er een zeer grote uitscheiding van vocht plaatsvinden. Als gevolg hiervan treden symptomen op zoals slaperigheid (somnolentie), verwarring, lage bloeddruk, collaps van de bloedsomloop en maag-darmklachten.
Hoe u medicijnen kunt krijgen met torasemide
Interessante feiten over torasemide
Het actieve ingrediënt torasemide haalde als dopingmiddel negatieve krantenkoppen in de competitiesport. Bij bodybuilding en sporten waarbij wedstrijden in gewichtsklassen worden gehouden, wordt het misbruikt voor snelle waterafvoer en gewichtsverlies.
