Tonsillitis (angina tonsillaris)

Kort overzicht

  • Veel voorkomende symptomen: keelpijn, slikproblemen, rode en verstopte palatinale amandelen, rode keelholtewand, gezwollen lymfeklieren, koorts.
  • Behandeling: huismiddeltjes (keelkompressen, gorgelen, zuigtabletten, enz.), pijnstillers, antibiotica indien nodig, operatie
  • Speciale vorm: chronische tonsillitis (terugkerende tonsillitis)
  • Infectie: Hoog risico op infectie in de eerste dagen, via druppelinfectie.
  • Mogelijke complicaties: Otitis media, sinusitis, oorpijn, peritonsillair abces, reumatische koorts, “bloedvergiftiging” (sepsis).

Symptomen: Dit is hoe tonsillitis zich manifesteert

Typische symptomen van tonsillitis zijn keelpijn en slikproblemen. Ze ontwikkelen zich meestal binnen een paar uur. De palatinale amandelen aan beide zijden van de huig zijn duidelijk rood gekleurd, gezwollen en kunnen een witachtige of gelige laag hebben.

Verschillen tussen virale en bacteriële tonsillitis.

In de meeste gevallen zijn het virussen zoals neushoorn-, corona- of adenovirussen die tonsillitis veroorzaken. Vaak hebben de getroffenen dan naast tonsillitis ook last van verkoudheid. Patiënten met virale tonsillitis klagen er daarom vaak over

  • rhinitis
  • Hoest
  • hoofdpijn en pijnlijke ledematen
  • Koorts boven de 38 graden
  • geen hoest
  • gezwollen en pijnlijke keellymfeklieren
  • vergrote en bezette palatinale amandelen

Als alle vier de symptomen aanwezig zijn bij een tonsillitis, is het ongeveer 50 tot 60 procent van de tijd een streptokokkeninfectie. Als drie van de bovenstaande symptomen aanwezig zijn, is de kans nog steeds ongeveer 30 tot 35 procent.

Tonsillitis als symptoom en speciale vormen

Tonsillitis is niet alleen een klinisch beeld. Het kan ook een symptoom zijn dat gepaard gaat met andere ziekten. Daarnaast zijn er specifieke speciale formulieren. Voorbeelden zijn:

  • Pfeiffer's klierkoorts
  • Difterie
  • roodvonk
  • herpangina
  • Angina Plaut Vincent
  • Syfilis en gonorroe
  • Tuberculose
  • Soorangina bij schimmelinfectie

Tonsillitis – symptomen van difterie: Difterie is een gevaarlijke bacteriële infectie, vaak gepaard gaand met laryngitis of tonsillitis. De amandelen zijn vervolgens bedekt met een grijsachtig witte laag. Als men de coating probeert te verwijderen, bloedt deze meestal. Getroffen personen hebben vaak een stinkende mondgeur, die wordt vergeleken met gistende appels.

Tonsillitis – symptomen van herpangina: Bij tonsillitis veroorzaakt door het Coxsackie A-virus (herpangina) zijn de amandelen slechts licht gezwollen. Bovendien vormen zich kleine blaasjes (aften) op de slijmvliezen van het gehemelte en de wang, die na het barsten platte, pijnlijke defecten achterlaten. Koorts, slikproblemen en een duidelijk ziektegevoel zijn verdere symptomen.

Ook bij gonorroe – een andere geslachtsziekte – kan onder meer tonsillitis voorkomen.

Tonsillitis – symptomen van een schimmelinfectie

Tonsillitis – symptomen bij tuberculose.

Tonsillitis in de context van tuberculose is zeer zeldzaam. In dit geval verschijnen platte slijmvliesdefecten op de amandelen.

Tonsillitis: behandeling

Als er complicaties optreden, zoals een peritonsillair abces (ingekapselde pusfocus), kan een intramurale behandeling in een ziekenhuis noodzakelijk zijn. Ook hier opereren artsen meestal.

Zelfhulp voor tonsillitis: wat te doen thuis?

  • Keel kompres
  • Gorgelen (met oplossingen en thee)
  • Medicinale kruidenthee (bijvoorbeeld salie)
  • Inademing
  • Bedrust
  • vochtige ruimtelucht
  • voldoende drinken (geen zure dranken, bijv. sap)
  • eet bij voorkeur zacht, weinig gekruid voedsel

Huismiddeltjes hebben hun grenzen. Als de klachten langere tijd aanhouden, niet beter worden of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.

Tonsillitis: wanneer moet u naar een arts gaan?

Pijn is het meest vervelende symptoom van tonsillitis, vooral in de eerste paar dagen. In eerste instantie kunt u proberen de pijn te verlichten met maatregelen zoals keelkompressen of zuigtabletten, speciale zuigtabletten en sprays en antiseptische en plaatselijk verdovende gorgeloplossingen uit de apotheek.

Als u zwanger bent of chronisch ziek bent, bijvoorbeeld nier-, hart- of leverproblemen heeft, of maagproblemen, allergieën of bloedstollingsstoornissen kent, mag u de medicijnen alleen innemen na overleg met een arts! Paracetamol is ook niet aan te raden bij mononucleosis (EBV-infectie), omdat het de lever extra belast.

Pijnstillers verlichten alleen het ongemak, ze bestrijden de ziekteverwekkers niet.

U moet ook medische hulp inroepen voor tonsillitis in de volgende situaties:

  • abnormale ademhalingsgeluiden
  • moeilijke ademhaling
  • ernstige pijn aan één kant, vooral bij het kauwen, slikken of openen van de mond
  • ziekte die langer dan drie dagen aanhoudt zonder verbetering
  • aanhoudende toename van de symptomen
  • acute reumatische koorts in de familie
  • ernstige algemene ziekte
  • hoge koorts, vooral als deze niet met medicijnen kan worden verminderd

Als de arts streptokokken tonsillitis kan detecteren of als dit zeer waarschijnlijk is, schrijft de arts gewoonlijk antibiotica voor, voornamelijk van het penicilline V-type. Degenen die dit middel niet kunnen verdragen, krijgen andere antibiotica (zoals cefadroxil of erytromycine) die ook goed werken tegen streptokokken.

Het is belangrijk op te merken dat de antibiotica moeten worden ingenomen zolang de behandelend arts ze heeft voorgeschreven. Stop niet voortijdig met de medicatie – ook niet als de klachten vooraf verbeteren! Het kan zijn dat er nog bacteriën in het lichaam aanwezig zijn, die vervolgens een nieuwe ontsteking kunnen veroorzaken of resistentie tegen het antibioticum kunnen opbouwen.

Medische behandeling voor virale tonsillitis.

Antibiotica zijn alleen effectief tegen bacteriën, dus worden ze niet gebruikt voor virale infecties. Artsen gebruiken ze alleen voor virale tonsillitis als er een extra bacteriële infectie is opgetreden op de zieke slijmvliezen (superinfectie).

Fysieke rust is vooral belangrijk bij infecties. Zelfs aanvankelijk onschuldige ziekten kunnen bijvoorbeeld bij overmatige stress een potentieel levensbedreigende myocarditis veroorzaken.

Bij klierkoorts kunnen inwendige organen (milt, lever) opzwellen en bestaat het risico op scheuren van de milt. Deze complicatie is levensbedreigend en vereist intramurale behandeling in een ziekenhuis. Daarom is fysieke rust ook in dit geval enorm belangrijk.

U kunt meer leren over de symptomen en de behandeling van chronische tonsillitis in het artikel Chronische tonsillitis.

Tonsillitis: wanneer opereren?

Daarnaast bestaat er ook de mogelijkheid van een gedeeltelijke tonsillectomie (tonsillotomie). Dit is iets zachter dan een volledige tonsillectomie. Het is echter niet zeker hoe effectief een tonsillotomie op de lange termijn recidiverende tonsillitis kan voorkomen.

U kunt meer leren over de procedure, voordelen en risico's van tonsillectomie in het artikel Tonsillectomie.

Tonsillitis: behandeling met homeopathie

Afhankelijk van de symptomen worden bij acute tonsillitis bijvoorbeeld de homeopathische middelen Aconitum, Belladonna, Apis of Pyrogenium aanbevolen.

Het concept van homeopathie en de specifieke effectiviteit ervan zijn controversieel in de wetenschap en niet onomstotelijk bewezen door studies.

Tonsillitis: waar het vandaan komt

Meestal zijn virussen de veroorzakers van tonsillitis. In zeldzamere gevallen veroorzaken bacteriën tonsillitis, en dan meestal van het streptokokkentype. De stippels of geelwitte coatings op de ontstoken amandelen, die typisch zijn voor bacteriële tonsillitis, bestaan ​​uit dode bacteriën en dode cellen van het immuunsysteem. Tonsillitis kan eenzijdig of bilateraal zijn.

Artsen spreken van chronische tonsillitis als de ontsteking langer dan drie maanden aanhoudt. Het verloop van de ziekte kan variëren. Vaak smeult de ontsteking in de amandelen, patiënten zijn symptoomvrij of hebben slechts milde symptomen van tonsillitis. Zo nu en dan laait er op deze grond een acuut ontstekingsgebeurtenis op.

Tonsillitis: oorzaken en risicofactoren

Tonsillitis kan worden veroorzaakt door verschillende ziekteverwekkers. Deze kunnen zich gemakkelijk op het gespleten oppervlak van de palatinale amandelen nestelen. In principe is dit zelfs goed:

Bacteriële tonsillitis – ziekteverwekkers

In veel gevallen wordt tonsillitis voorafgegaan door een virale infectie (bijvoorbeeld verkoudheid), die vervolgens kan worden gevolgd door een bacteriële infectie van de amandelen – meestal met ß-hemolytische streptokokken van Lancefield-groep A (Streptococcus pyogenes). Het resultaat is een bacteriële (etterende) tonsillitis. Andere pathogenen die kunnen worden beschouwd als veroorzakers van bacteriële tonsillitis zijn:

  • Verschillende stammen van streptokokken
  • Staphylococci
  • Corynebacteriën
  • nocardia
  • Neisseria gonorrhoeae

De bijzondere vorm Angina Plaut-Vincenti (Tonsillitis ulcerosa) is meestal een gemengde infectie: schroefbacteriën (vooral Treponema vincentii) en Fusobacteriën (vooral Fusobacterium nucleatum) veroorzaken amandelontsteking.

Virale tonsillitis – ziekteverwekkers

  • coronavirussen
  • Adenovirussen
  • Influenzavirussen en para-influenzavirussen
  • Epstein-Barr-virus (veroorzaker van Pfeiffer-klierkoorts)
  • Enterovirussen zoals Coxsackievirussen
  • RS-virus, vooral van tonsillitis bij kinderen

Angina-agranulocytotica

Tonsillectomie kan niet worden uitgevoerd bij angina agranulocytotica!

Is tonsillitis besmettelijk?

De gebruikelijke ziekteverwekkers van tonsillitis kunnen andere mensen infecteren via kiemhoudende druppels. Artsen noemen dit een druppelinfectie.

Omdat het risico op infectie met tonsillitis de eerste dagen bijzonder hoog is, moet contact met andere mensen gedurende deze periode zoveel mogelijk worden vermeden.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld waterpokken bent u na een amandelontsteking niet immuun voor herinfectie.

Tonsillitis: onderzoeken en diagnose

Ernstige keelpijn en slikproblemen, vermoeidheid en koorts leiden de getroffenen vaak naar de dokter. De arts zal eerst enkele vragen stellen over de medische geschiedenis van de patiënt. Mogelijke vragen zijn onder meer:

  • Hoe lang zijn de symptomen aanwezig?
  • Treedt er pijn op bij het kauwen, slikken of openen van de mond?
  • Is de tonsillitis nieuw (acute tonsillitis) of is het een terugkerend probleem (chronische tonsillitis)?

Fysiek onderzoek

Vervolgens controleert de arts of er roodheid, zwelling of aanslag op de keel en de palatine-amandelen zit. Ook palpeert hij de lymfeklieren, vooral achter in de keel en het hoofd. Bij tonsillitis kunnen ze gezwollen zijn.

Keel staafje

Verdere onderzoeken

In sommige gevallen kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn. Als er bijvoorbeeld een ingekapselde pusfocus (abces) wordt vermoed, zal de arts een echografisch onderzoek uitvoeren. In sommige gevallen kan bloedonderzoek ook nuttig zijn, bijvoorbeeld om andere ziekten uit te sluiten.

Tonsillitis: verloop van de ziekte en prognose

Bij acute tonsillitis nemen de symptomen na enkele dagen meestal aanzienlijk af. Binnen één tot twee weken verdwijnen de symptomen volledig. Het kan iets langer duren voordat de zwelling van de amandelen afneemt.

In het geval van bacteriële tonsillitis, die wordt behandeld met antibiotica, wordt de duur van de ziekte verkort.

Complicaties van tonsillitis

Bovendien treden er vaak complicaties op als een bacteriële, etterende tonsillitis helemaal niet of te kort met antibiotica wordt behandeld. Ook is er een verhoogd risico op complicaties tijdens de zwangerschap.

Hier is een overzicht van belangrijke complicaties van purulente tonsillitis:

Middenoor en sinusitis

Peritonsillair abces

Bij tonsillitis met peritonsillair abces kapselt zich een ontstekingshaard in tussen de tonsillen en het omliggende bindweefsel (peritonsillitis). In de meeste gevallen puilt de keelholtewand dan aanzienlijk naar binnen aan de aangedane zijde. Getroffen personen hebben ook vaak hevige keel- en slikpijn en kunnen hun mond slechts minimaal openen (kaakklem). Andere symptomen zijn

  • onduidelijke spraak
  • verhoogde speekselvloed
  • “torticollis” met het hoofd naar één kant gekanteld
  • mogelijk kortademigheid met toenemende zwelling en dus vernauwing van de luchtwegen

Mensen die roken tijdens tonsillitis hebben meer kans op het ontwikkelen van een abces. Een andere risicofactor is een slechte mondhygiëne.

Reumatische koorts

Acute reumatische koorts kan ook het zenuwstelsel aantasten en zich manifesteren als zogenaamde “chorea minor”. Deze aandoening manifesteert zich enkele weken tot maanden nadat de tonsillitis is verdwenen. Symptomen zijn bliksemachtige bewegingen van de armen, keel en keelholte. Deze schokken treden plotseling op en kunnen niet onder controle worden gehouden.

Ontsteking van de nierlichaampjes (acute poststreptokokkenglomerulonefritis).

  • Pijn in de ribben
  • Minder plassen door minder urine
  • Hoge bloeddruk (zoals bij hoofdpijn)
  • Zwelling
  • Ziek voelen

Ongeveer de helft van de getroffenen heeft geen symptomen, maar ontwikkelt in sommige gevallen toch blijvende nierschade.

Streptokokken tonsillitis kan ook nierontsteking bij kinderen veroorzaken. In ernstige gevallen kan de nier zelfs volledig falen. Kinderen herstellen echter meestal binnen een paar dagen.

bloedvergiftiging