Kort overzicht
- Symptomen: Tekenen van een normale zwangerschap, zoals het uitblijven van menstruatie, misselijkheid; meestal geen andere klachten omdat er voldoende ruimte is in de buikholte en het eitje meestal niet overleeft
- Oorzaken: Eileiders of baarmoeder lekken als gevolg van een breuk of iets dergelijks, het bevruchte ei komt per ongeluk de vrije buikholte binnen en nestelt zich daar; verschillende risicofactoren: ontsteking van de eileiders, endometriose, ontsteking van de eierstokken, roken, spiraaltjes
- Diagnose: medische geschiedenis, aanwezigheid van positieve zwangerschapstest, gynaecologisch onderzoek, echografie, bloedtest van zwangerschapshormoon (bèta-HCG)
- Behandeling: Meestal verdwijnt de buikzwangerschap vanzelf, anders wordt er een chirurgische of medicamenteuze behandeling uitgevoerd (zoals bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap).
Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Net als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een buikzwangerschap een vorm van buitenbaarmoederlijke zwangerschap (=zwangerschap buiten de baarmoeder). Artsen noemen dit ook wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Onder buitenbaarmoederlijke zwangerschappen is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap veel zeldzamer vergeleken met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en bedraagt minder dan één procent.
Bij getroffen zwangere vrouwen nestelt de bevruchte eicel zich niet in de baarmoeder, maar in de vrije buikholte.
Wat zijn de symptomen?
In het begin verloopt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in principe als een normale zwangerschap: de menstruatie is afwezig. Veel vrouwen melden ochtendmisselijkheid en een gevoel van beklemming in de borsten. De zwangerschapstest is positief.
Kan een buikzwangerschap worden voldragen?
In de overgrote meerderheid van de gevallen is het embryo bij een buikzwangerschap niet levensvatbaar en kan de buikzwangerschap niet voldragen worden.
Artsen spreken van een vergevorderde buikzwangerschap of een vergevorderde buikzwangerschap (extra-uteriene zwangerschap) als de zwangerschap langer duurt dan de 20e week. Maar dit is tegenwoordig een absolute zeldzaamheid.
Hoe ontstaat een buikzwangerschap?
Er is sprake van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap als er sprake is van een lek in de eileider of de baarmoeder. Via een scheur in het weefsel komt de bevruchte eicel vervolgens per ongeluk in de vrije buikholte terecht en nestelt zich daar.
- Eerdere ontsteking van de eileiders
- Ovariële ontsteking
- Endometriose
- Roken
Hoe kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap worden gedetecteerd?
Een buikzwangerschap kan worden opgespoord door een gynaecoloog (vrouwenarts). Tijdens reguliere controles controleert de arts met behulp van echografie of de bevruchte eicel zich normaal in de baarmoeder heeft genesteld. Als dit niet het geval is, ook al is de zwangerschapstest positief, wordt er vermoed dat er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Door middel van meer gedetailleerd echografisch onderzoek probeert de arts de implantatieplaats van het ei te vinden. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dit de eileider (buitenbaarmoederlijke zwangerschap). In zeldzamere gevallen is het ei per ongeluk in de buikholte genesteld (buitenbaarmoederlijke zwangerschap) of elders.
In onduidelijke gevallen voert de arts een abdominale endoscopie (laparoscopie) uit om het defecte geneste ei op te sporen. Vaak is dit de behandeling tegelijkertijd, omdat hij het ei meteen verwijdert als onderdeel van de procedure.
Hoe wordt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap behandeld?
Als het lichaam de buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet zelf beëindigt, verwijdert de arts meestal het onjuist geneste embryo met behulp van een operatie of medicatie.
Meer over de behandelmogelijkheden van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen in het algemeen leest u in het artikel Buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Wat is het verloop van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
In de overgrote meerderheid van de gevallen beëindigt het lichaam een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zelf: het embryo in de buikholte sterft en het lichaam breekt het weefsel na verloop van tijd af.
In principe is een nieuwe zwangerschap met een normaal eitje in de baarmoeder ook na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap mogelijk. In individuele gevallen is het mogelijk dat de kans op een normale zwangerschap in meer of mindere mate wordt verkleind. Tegelijkertijd wordt het risico op een nieuwe buikzwangerschap vergroot.
