Hoe lorazepam werkt
Lorazepam is een geneesmiddel uit de groep van de benzodiazepines en heeft als zodanig angstverlichtende (anxiolytische), kalmerende (kalmerende), spierontspannende (spierontspannende) en anticonvulsieve (anticonvulsieve) effecten.
Zoals alle benzodiazepinen komt lorazepam direct op de kruispunten tussen zenuwcellen in de hersenen terecht. Bij deze zogenaamde synapsen communiceren de zenuwcellen met elkaar via boodschapperstoffen (neurotransmitters).
Lorazepam bindt zich aan een subvorm van de GABA-bindingsplaats (GABA-A-receptor) en verhoogt de openingswaarschijnlijkheid in aanwezigheid van GABA. Op deze manier wordt de remmende werking van GABA versterkt.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Na inname wordt lorazepam snel en vrijwel volledig in het bloed opgenomen. Het kan de bloed-hersenbarrière passeren en zo het centrale zenuwstelsel (CZS) – hersenen en ruggenmerg – binnendringen.
Wanneer wordt lorazepam gebruikt?
Het actieve ingrediënt lorazepam wordt gebruikt voor de kortdurende behandeling van angst-, spannings- en opwindingstoestanden en daarmee samenhangende slaapstoornissen. Bovendien kan het worden gebruikt om patiënten te kalmeren vóór diagnostische of chirurgische ingrepen.
Langdurig gebruik van benzodiazepines zoals lorazepam leidt vaak tot afhankelijkheidsproblemen. Het mag daarom alleen voor een zo kort mogelijke periode worden ingenomen (maximaal twee tot vier weken).
De meest gebruikte doseringsvorm van lorazepam zijn orale tabletten. Voor patiënten die moeite hebben met slikken of simpelweg weigeren het in te nemen, zijn er smelttabletten of injectieoplossingen.
Afhankelijk van het toepassingsgebied wordt meestal een dosering van 0.5 tot 2.5 milligram gedurende de dag of 's avonds gegeven.
Wat zijn de bijwerkingen van lorazepam?
De bijwerkingen van lorazepam zijn meestal rechtstreeks het gevolg van het gewenste depressieve effect:
Kinderen, ouderen en mensen met hersenziekten kunnen paradoxaal genoeg reageren op het gebruik ervan, dat wil zeggen met agitatie, rusteloosheid, slaapstoornissen of verhoogde angst.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van lorazepam?
Contra-indicaties
Lorazepam mag niet worden gebruikt bij:
- bekende benzodiazepinenafhankelijkheid
- myasthenia gravis (auto-immuungemedieerde spierzwakte)
- Ademhalingsstoornissen
- overgevoeligheid voor lorazepam
Interacties met andere geneesmiddelen
Hetzelfde geldt voor pijnstillers, medicijnen tegen allergieën (anti-allergica) en epilepsie (anti-epileptica) en middelen die het hart en de bloeddruk beïnvloeden, zoals bètablokkers.
Vermijd het drinken van alcohol tijdens de behandeling met lorazepam, omdat dit het centraal depressieve effect kan versterken.
Leeftijdsbeperking
In de spoedeisende geneeskunde, bijvoorbeeld bij doorbraakstatus epilepticus (= epileptische aanval die langer dan vijf minuten duurt), is lorazepam goedgekeurd als oplossing voor injectie vanaf de leeftijd van één maand.
Op oudere leeftijd is de werkingsduur van lorezapam verlengd, wat meestal een dosisverlaging noodzakelijk maakt.
Zwangerschap en borstvoeding
Als het echter in de laatste maand van de zwangerschap wordt ingenomen, is de kans groter dat het “floppy infant syndrome” optreedt, omdat het actieve ingrediënt ongehinderd de placenta kan passeren en dus ook zijn effect op het kind uitoefent. Geschiktere alternatieven tijdens de zwangerschap zijn daarom promethazine (bij acute angst), amitriptyline (bij slaapstoornissen) en quetiapine (bij psychotische stoornissen).
Hoe u medicijnen kunt verkrijgen met lorazepam
Voor lorazepam is een recept vereist in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Bovendien staat het zelfs vermeld als verdovend middel (zoals alle benzodiazepinen), wat betekent dat het voorschrijven van de werkzame stof bijzonder streng gereguleerd is.
Op een normaal recept is lorazepam alleen verkrijgbaar als de enkelvoudige dosis maximaal 2.5 milligram bedraagt en er geen andere actieve ingrediënten in het preparaat zitten.
Hoe lang is lorazepam bekend?
Meer feiten over lorazepam
Lorazepam is een verdere ontwikkeling van diazepam, een ander benzodiazepine. Vergeleken met diazepam heeft lorazepam een veel kortere werkingsduur en verblijftijd in het lichaam, omdat er tijdens het metabolisme geen actieve producten (actieve metabolieten) worden gevormd.
