Vergeten vaders
Als er een baby op komst is, staan de aanstaande moeders, met hun groeiende buikjes en diverse zwangerschapskwaaltjes, in het middelpunt van de belangstelling. De aanstaande vaders staan daarentegen vaak wat buitenspel. Het is de bedoeling dat ze er na de geboorte ‘gewoon bij zijn’. Hoe ze de best mogelijke vaders worden, is in eerste instantie niet zo belangrijk. Maar vooral bij het eerste kind zijn de veranderingen in het dagelijks leven buitengewoon ingrijpend. Je kunt je er niet echt tot in detail op voorbereiden. Maar er zijn manieren waarop vaders goed kunnen omgaan met de zwangerschap van hun partner, de bevalling en vooral de tijd daarna.
Wat de mens kan doen
Allereerst moeten aanstaande vaders ontdekken hoe een zwangerschap er in de eerste plaats uitziet. Mannen moeten weten wat er in de baarmoeder van hun partner gebeurt. Zij moeten op hun beurt hun partner erbij betrekken, zodat hij het gevoel leert kennen wanneer het kind de eerste merkbare bewegingen maakt. Als de zwangerschap verder gevorderd is, kan hij de bewegingen van de baby al goed uitlokken. Hierdoor kunnen de aanstaande vaders een relatie met het kind opbouwen.
Hoe zit het met seks tijdens de zwangerschap?
Op het gebied van geslacht is er geen beperking tijdens een normale zwangerschap. Bij sommige vrouwen wordt het genotsgevoel zelfs vergroot tijdens de zwangerschap. Als de buik echter dikker wordt, kan intimiteit onder bepaalde omstandigheden moeilijker worden. Door de posities te veranderen kan geslachtsgemeenschap toch worden beoefend. Als er medische bezwaren zijn tegen geslachtsgemeenschap, is het mogelijk om over te stappen op andere praktijken die het seksuele verlangen – van beide partners – bevredigen. De wensen van de vrouw moeten in deze tijd echter voorop staan. Als er meningsverschillen zijn, moeten de partners daar met elkaar over praten.
Wat valt er te leren tijdens de voorbereiding op de geboorte?
De meeste aanstaande vaders glimlachen tijdens prenatale lessen. Maar ze kunnen meer leren dan alleen een luier omdoen of de baby wassen. Ook leren ze nuttige dingen over de bevalling en de kraamperiode. Wie goed geïnformeerd is, kan beter omgaan met de veranderingen.
Er zijn dus weinig maar belangrijke manieren waarop een man zijn vrouw kan helpen tijdens de bevalling – en zichzelf ook kan helpen: het gevoel hulpeloos toe te staan tijdens de bevalling, terwijl je partner kronkelt van de pijn, huilt en schreeuwt, is voor veel vaders bijna ondraaglijk. -zijn.
Wat moet je meenemen bij de bevalling?
Ook voor aanstaande vaders is de dag van de bevalling stressvol. Daarom moeten ze zich erop voorbereiden:
- Draag comfortabele kleding die niet te warm is (de bevalling kan lang duren en het is warm op de verloskamer)
- Neem drankjes en snelle energiebronnen mee (zoals mueslirepen, chocolaatjes) of geld om wat te kopen
- Camera, indien gewenst
- Schakel de mobiele telefoon uit (“gesprekken van buitenaf” verstoren de bevalling; in feite verbieden de meeste ziekenhuizen mobiele telefoons in de verloskamer)
Waar moeten vaders op letten na de bevalling?
Wat gebeurt er thuis?
Thuis komen de andere uitdagingen voor het jonge gezin. De moeder is moe, gebroken en ‘alleen’ aanwezig voor de baby. Dat werkt nog steeds zolang alles nieuw is. Na een paar weken zijn de meeste mannen echter best blij om, in ieder geval tijdelijk, via hun baan aan de hele situatie te ontsnappen. Er zijn vaak momenten waarop vrouwen er zelfs jaloers op zijn.
Mannen moeten in deze periode betrokken raken bij de moeder-kindrelatie. Ze moeten taken overnemen: het kind wassen, de luier verschonen of een wandeling maken, zodat de partner een uur lang kan slapen zonder “open oor”. Dit is goed voor de samenwerking en de relatie met het kind. Als ze op deze manier samenleven, leidt de zorg voor het kind niet tot een uitgesproken onevenwicht tussen moeder en vader. Partnerschapsconflicten kunnen op deze manier wellicht worden vermeden.
Het is ook belangrijk dat mannen hun eigen manier vinden om met het kind om te gaan, die hun partner ook moet accepteren. Elke ouder vindt zijn of haar eigen persoonlijke aanpak. Of het de juiste is, kan onder meer worden beoordeeld aan de hand van de tevredenheid van het kind.
Wanneer de postpartumstroom na ongeveer zes weken stopt en eventuele tranen of snijwonden zijn genezen, is geslachtsgemeenschap theoretisch weer mogelijk. Vrouwen hebben er echter vaak niet veel zin in. Dit komt enerzijds door de stress die het moederschap met zich meebrengt. Nieuwe moeders zijn gewoon moe, uitgeput en gebroken. Daarnaast kan er angst zijn voor pijn of om opnieuw zwanger te worden.
Soms willen de vrouwen gewoon tederheid, warmte, geborgenheid – en geen seks. Voor mannen is dit meestal moeilijk te begrijpen. Vooral vrouwen die borstvoeding geven, zijn vaak emotioneel uitgeput, omdat ze het kind voortdurend voedsel, warmte en geborgenheid geven. Het is daarom belangrijk om de “winkels” aan te vullen.
Uitdaging voor moeder en vader
De verandering van samenzijn naar een leven als klein gezin en de zorg voor een pasgeboren baby zijn voor de meeste ouders een uitdaging. Zowel moeders als vaders mogen zichzelf en hun eigen partnerschap echter niet vergeten. Elke dag opnieuw moet er een compromis worden gevonden tussen de eisen die de rol van ouder en partner stelt en de eigen behoeften – en dit geldt zowel voor vaders als voor moeders.
Auteur- en broninformatie
Deze tekst komt overeen met de eisen van de medische literatuur, medische richtlijnen en huidige onderzoeken en is beoordeeld door medische experts.
