Ceftriaxon: effecten, toepassingen, bijwerkingen

Hoe Ceftriaxon werkt

Ceftriaxon is een antibacterieel middel uit de cefalosporinegroep. Het remt de celwandsynthese van bacteriën, waardoor de ziektekiemen afsterven (bactericide werking). Het antibioticum is vooral effectief tegen zogenaamde gramnegatieve ziekteverwekkers, maar wordt ook gebruikt tegen grampositieve ziektekiemen. Het wordt daarom ook gebruikt bij gemengde infecties.

Absorptie, afbraak en uitscheiding

Ceftriaxon wordt als infuus rechtstreeks in de bloedbaan toegediend, omdat het slecht uit de darm wordt opgenomen. Het is omkeerbaar gebonden aan plasma-eiwitten en wordt via de bloedbaan door het lichaam verspreid.

Ongeveer 60 procent van het antibioticum wordt via de urine uitgescheiden en 40 procent via de gal in de ontlasting. Ongeveer acht uur na opname (12.5 uur bij ouderen) heeft de helft van de werkzame stof het lichaam weer verlaten (halfwaardetijd).

Ceftriaxon wordt gegeven om verschillende bacteriële infecties te behandelen, waaronder:

ernstige infecties van de keel, neus, oren en luchtwegen
infecties van de nieren en urinewegen
infecties van de botten en gewrichten
infecties van de buik
Lyme
Gonorroe (gonorroe) en syfilis (geslachtsziekten)

Hoe ceftriaxon wordt gebruikt

Ceftriaxon wordt toegediend als een infuus rechtstreeks in de bloedbaan of als injectie in een spier.

Wat zijn de bijwerkingen van ceftriaxon?

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen zijn het neerslaan van ceftriaxon-calciumzouten in de galblaas bij kinderen en galstenen bij kinderen.

Patiënten reageren vaak op het antibioticum met huiduitslag. Soms komen ook jeuk en netelroos (urticaria) voor.

Ook mogelijk zijn ernstige huiduitslag/huidreacties die levensbedreigend kunnen worden (frequentie onbekend). Daarom moet in de volgende gevallen onmiddellijk een arts worden gewaarschuwd:

Het optreden van een of meer van de volgende symptomen: uitgebreide huiduitslag, hoge koorts, verhoogde leverenzymen, verhoging van eosinofiele granulocyten, vergrote lymfeklieren en betrokkenheid van andere organen (tekenen van zogenaamd medicijnexantheem met eosinofilie en systemische symptomen, ook wel bekend als als DRESS of overgevoeligheidssyndroom)

Vertel het uw arts als u dergelijke symptomen krijgt. De symptomen kunnen symptomatisch worden behandeld. Het antibioticum hoeft doorgaans niet te worden gestaakt.

Als het antibioticum in een spier wordt geïnjecteerd, kan de injectieplaats achteraf pijn doen en verharding van het weefsel vertonen.

Als het antibioticum te snel in het lichaam wordt gebracht, kunnen intolerantiereacties zoals een gevoel van hitte en misselijkheid het gevolg zijn.

Waar moet bij het gebruik van Ceftriaxon rekening mee worden gehouden?

Contra-indicaties

Ceftriaxon mag in de volgende gevallen niet worden gebruikt:

overgevoeligheid voor ceftriaxon, een ander cefalosporine of enig ander bestanddeel van het geneesmiddel
bekende ernstige overgevoeligheid voor een bètalactamantibioticum (penicillines, cefalosporines, enz.)
voldragen pasgeborenen tot 28 dagen oud met verhoogde bilirubinespiegels in het bloed (hyperbilirubinemie), geelzucht, verlaagde bloedalbuminespiegels (hypoalbuminemie) of abnormale lichaamszuurgraad (acidose)
voldragen pasgeborenen tot een leeftijd van 28 dagen die worden behandeld met calciuminfusies

Interacties

Enkele voorbeelden: Het antibioticum kan de werking van hormonale anticonceptiva (zoals de pil) verzwakken. Gelijktijdig gebruik van aminoglycoside-antibiotica verhoogt het risico op gehoor- en nierbeschadiging.