Wat zijn de effecten van aloë vera en andere soorten aloë?
Er worden vooral twee soorten aloë medicinaal gebruikt: aloë vera (of aloë barbadensis, echte aloë) en aloë ferox (Kaapse aloë):
Het bitter smakende droge extract van de buitenste bladlagen van beide soorten aloë wordt gebruikt om constipatie te behandelen. Dit effect wordt erkend in de geneeskunde.
Er wordt gezegd dat het niet-bitter smakende plantensap van Aloë vera en A. ferox (en de daaruit geproduceerde gel) de wondgenezing ondersteunt wanneer het uitwendig wordt aangebracht. Tot nu toe zijn er niet genoeg hoogwaardige onderzoeken om dit effect te bewijzen.
Er zijn aanwijzingen dat producten gemaakt van aloë vera en A. ferox bij uitwendig gebruik de symptomen van bepaalde huidziekten zoals psoriasis kunnen verlichten.
Aloë vera wordt ook vaak geadverteerd als een ‘wondermiddel’ voor de behandeling van een verscheidenheid aan kwalen en ziekten, waaronder kanker (dit geldt vaak voor de soort Aloë arborescens). Er is echter geen medisch bewijs hiervoor.
Aloë-extract uit de buitenste bladlagen
De buitenste bladlagen van Aloë vera en A. ferox leveren het medicinaal erkende droge extract (Extractum aloes), dat als actieve ingrediënten zogenaamde anthranoïden (waaronder aloïne) bevat. Het droge extract verkregen uit Aloë vera wordt “Curaçao-aloë” genoemd, dat van A. ferox “Kaapse aloë” (of bittere aloë).
Aloë-sap of gel uit de binnenkant van het blad
Het traditioneel gebruikte sap en de gel (= het ingedikte sap) komen uit het niet-bittere, slijmachtige weefsel in het aloëblad. Beide worden door de voedingsindustrie aangeboden als voedingssupplementen. Ook bij puistjes en andere huidoneffenheden adviseert de cosmetica-industrie aloë vera, bijvoorbeeld in de vorm van aloë vera crème. Er is ook Aloë Vera-shampoo verkrijgbaar. Er wordt gezegd dat het helpt bij jeukende, droge hoofdhuid.
De werking van de gels bij ontstekingshuidaandoeningen, wonden, brandwonden, zonnebrand, bevriezing, acne en insectenbeten is nog niet voldoende wetenschappelijk bewezen, maar is wel aannemelijk. De polysachariden, glycoproteïnen, aminozuren, mineralen en salicylzuur die ze bevatten lijken de wondgenezing te versnellen. Om deze reden bieden retailers passende producten aan, zoals aloë vera-spray. Er zijn echter verdere wetenschappelijke studies nodig om de effectiviteit van de plant in de genoemde toepassingsgebieden te bevestigen.
Het drinksap wordt meestal aangeboden als voedingssupplement. Het heeft een licht laxerende werking en mag daarom niet gedurende een langere periode worden gedronken.
Hoe wordt aloë vera gebruikt?
Het sap van de vers gesneden bladeren van de plant (ook van Aloe capensis) kan helpen bij de initiële behandeling van snijwonden, eerstegraads brandwonden en zonnebrand. Snijd de bladeren open en besprenkel het sap rechtstreeks op het aangetaste gebied. Als alternatief kunnen zalven op basis van de medicinale plant uit de apotheek helpen.
Huismiddeltjes op basis van geneeskrachtige planten hebben hun grenzen. Als uw symptomen gedurende een langere periode aanhouden en ondanks de behandeling niet verbeteren of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.
Welke bijwerkingen kan aloë vera veroorzaken?
Er zijn meldingen van krampachtige maag-darmklachten bij inwendig gebruik van Aloë vera en Aloë ferox producten. Verlaag in dit geval de dosis. Een lichte rode verkleuring van de urine tijdens de behandeling met aloë is onschadelijk.
Vanwege hun laxerende werking kunnen Aloë vera en A. ferox de absorptie en daarmee de effectiviteit van medicijnen die ook oraal worden ingenomen, verminderen.
Diabetici die bloedsuikerverlagende medicijnen gebruiken, moeten voorzichtig zijn: preparaten gemaakt van aloë vera en A. ferox die oraal worden ingenomen, kunnen ook de bloedsuikerspiegel verlagen.
Het uitwendig aanbrengen van aloë vera en A. ferox blijkt onschadelijk.
Waar u op moet letten bij het gebruik van aloë vera
Aloë-preparaten voor inwendig gebruik mogen niet langer dan twee weken worden ingenomen – anders bestaat het risico dat het darmslijmvlies overprikkeld raakt en de darmtraagheid opnieuw optreedt of verergert.
De extra inname van hartactieve medicijnen kan het verlies aan minerale zouten gevaarlijk vergroten. Bespreek het gecombineerde gebruik daarom vooraf met uw arts.
Bij bepaalde ziekten mogen aloëpreparaten niet worden ingenomen. Deze omvatten
- Darmobstructie
- appendicitis
- Inflammatoire darmziekten (zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa)
- Buikpijn met onbekende oorzaak
- ernstige symptomen van uitdroging
Voor de zekerheid mogen aloëpreparaten niet worden ingenomen tijdens de zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding. Het wordt ook niet aanbevolen voor kinderen jonger dan 12 jaar.
Als de geneeskrachtige plant wordt aangeboden als voedingssupplement of in cosmetische producten, bepaalt de Geneesmiddelenwet dat er geen ziektegerelateerde uitspraken op het etiket mogen staan.
Hoe aloë vera en zijn producten te verkrijgen
Voedingssupplementen en cosmetische producten die aloë bevatten (zoals aloë vera gezichtscrème of aloë vera olie voor huidverzorging) zijn verkrijgbaar bij drogisterijen en natuurvoedingswinkels.
Interessante feiten over aloë vera en andere soorten aloë
Aloë is een geslacht van de affodilfamilie (Asphodelaceae), waarvan er bijna 450 wilde soorten voorkomen in Afrika, India en het Middellandse Zeegebied. Bekende soorten zijn Aloë vera en Aloë ferox, die beide worden gebruikt om medicinale preparaten te maken.
Aloe vera
Aloë vera is een oude gecultiveerde plant die waarschijnlijk zijn oorsprong vindt in Noord-Afrika of het Arabische schiereiland. Tegenwoordig wordt het in veel tropisch-subtropische gebieden verbouwd. De plant, die ongeveer 40 tot 50 centimeter hoog wordt, vormt een of meer rozetten van vlezige, niet-doornige bladeren. Van mei tot juni groeien rechtopstaande bloeiwijzen tot 90 centimeter hoog met gele bloemen.
De botanisch correcte naam van Aloë vera is eigenlijk Aloë barbadensis MILLER. Fabrikanten bieden preparaten die A. barbadensis MILLER bevatten vaak aan onder de naam “aloë vera” (bijvoorbeeld als aloë vera-gel) om de farmaceutische wetgeving te omzeilen, die A. barbadensis alleen erkent voor de behandeling van constipatie. Het melden van andere effecten is daarom verboden.
