Magnesiumtekort: symptomen
Er zijn geen symptomen die duidelijk wijzen op een magnesiumtekort. Symptomen zoals kuitkrampen of kauwspieren treden echter snel op en komen vrij vaak voor. Ook bepaalde vormen van hartritmestoornissen kunnen aanwijzingen zijn voor een tekort aan magnesium. Hetzelfde geldt voor niet-specifieke klachten als vermoeidheid, nervositeit of verlies van eetlust. Een overzicht van de belangrijkste klachten van magnesiumtekort:
- Spiertrekkingen
- Duizeligheid
- Spijsverteringsproblemen (diarree, obstipatie of beide op hun beurt)
- Prikkelbaarheid
- Vermoeidheid
- hartkloppingen en hartkloppingen
- innerlijke rusteloosheid
- hoofdpijn
- depressieve staten
- gevoelloosheid van handen en voeten
- circulatiestoornissen
Al deze klachten kunnen echter ook bij veel andere aandoeningen of ziektes voorkomen en zijn dus geen bewijs van een magnesiumtekort.
Een magnesiumtekort kan al op jonge leeftijd ontstaan. Symptomen zijn dan onder meer groeiachterstand, gevoeligheid voor infecties of een neiging tot toevallen. Oudere kinderen hebben last van vermoeidheid en een slechte concentratie. Bij meisjes kan de menstruatie vertraagd zijn of gepaard gaan met bijzonder hevige, krampachtige pijn.
Magnesiumtekort: oorzaken
Een tekort aan magnesium wordt veroorzaakt door een onvoldoende inname van magnesium of door een verhoogd verlies. Er wordt geschat dat 10 tot 20 procent van de wereldbevolking lijdt aan magnesiumtekort. Hypomagnesiëmie komt vooral veel voor bij adolescenten.
Het lichaam beschikt echter over een aantal mechanismen die voorkomen dat er te veel magnesium wordt uitgescheiden en bevorderen ook de opname van magnesium uit de darmen. Slechts bij maximaal één procent van de wereldbevolking worden deze regulerende mechanismen verstoord door genetische factoren. Door een genetisch defect in de heropnamekanalen in de nieren is er te weinig magnesium in het lichaam. Symptomen van een tekort verschijnen dan in de kindertijd of zelfs eerder.
In de meeste gevallen zijn andere factoren de oorzaak van een magnesiumtekort. Dit kunnen zijn:
- onevenwichtige voeding of ondervoeding
- eetstoornissen
- toegenomen vraag als gevolg van sport, stress, zwangerschap
- alcoholisme
- ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis)
- chronische inflammatoire darmziekten (zoals Morbus Crohn), coeliakie of darmchirurgie
- langdurige diarree en frequent braken
- brandwonden
- chronische nierziekte
- diabetes mellitus
- hypo- of hyperfunctie van de bijschildklier
- hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie)
Een magnesiumtekort blijft vaak onopgemerkt. Pas bij zeer lage concentraties onder de 0.5 millimol per liter kan het magnesiumtekort met klachten merkbaar worden. De arts kan het magnesiumtekort vaststellen door middel van een bloedonderzoek en een urinemonster.
Magnesiumtekort: gevolgen
Een magnesiumtekort moet zo snel mogelijk worden behandeld. Het kan de rest van de mineralenbalans zodanig beïnvloeden dat ook de calcium- en kaliumconcentraties afnemen. Net als magnesium zijn deze mineralen essentieel voor normale lichaamsfuncties, vooral voor de hartslag. Op de langere termijn kan een magnesiumtekort dus verstrekkende gevolgen hebben.
Als het wordt behandeld en de magnesiumconcentratie in balans is, zullen de hierboven genoemde symptomen van magnesiumtekort vrij snel verdwijnen.
Magnesiumtekort: wat te doen?
Bij milde hypomagnesiëmie is het voldoende om op een magnesiumhoudend dieet te letten. Het mineraal zit bijvoorbeeld in tarwezemelen, sesamzaad, maanzaad, pinda's, amandelen en havermout.
