Hoe digoxine werkt
Digoxine behoort tot de groep van digitalisglycosiden (zoals digoxine). Alle leden van deze groep hebben hetzelfde actieprofiel en verschillen alleen in hoe snel en hoe lang ze in het lichaam optreden.
Digoxine blokkeert een enzym in het celmembraan van de hartspiercellen, het zogenaamde magnesiumafhankelijke Na/K-ATPase. Dit enzym transporteert natriumionen de cel uit en in ruil daarvoor kaliumionen de cel in.
Het resultaat is een verhoogde contractiliteit van de hartspier (positief inotroop effect). Bovendien vertraagt digoxine de hartslag (negatief chronotroop effect), remt het de geleiding (negatief dromotroop effect) en verhoogt het de prikkelbaarheid van het hart (positief bathmotroop effect).
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Digoxine kan via de mond (oraal) of rechtstreeks in een ader (intraveneus) worden toegediend. Bij intraveneuze toediening duurt het 15 tot 30 minuten voordat het medicijn effect heeft en bereikt het zijn maximale effect na 1.5 tot 5 uur. Bij orale toediening duurt het intreden van de werking en het bereiken van het maximale effect iets langer.
Wanneer wordt digoxine gebruikt?
Digoxine wordt voorgeschreven bij hartfalen en bepaalde vormen van hartritmestoornissen (zoals atriumfibrilleren).
Hoe digoxine wordt gebruikt
Daarna wordt een lagere onderhoudsdosis van gewoonlijk 0.25 tot 0.375 milligram eenmaal daags toegediend. De dosis wordt echter altijd individueel aangepast en gecontroleerd met regelmatige plasmaconcentratiebepalingen.
Als de nierfunctie verminderd is, wordt de dosis verlaagd en/of wordt het interval tussen de doses verlengd.
Wat zijn de bijwerkingen van digoxine?
Bij mannen komen in zeldzamere gevallen vergroting van de borstklieren (gynaecomastie) en leverdisfunctie voor. Soms ontwikkelen zich ook veranderingen in het bloedbeeld, zoals een tekort aan bloedplaatjes (trombocytopenie).
Waar moet bij het gebruik van digoxine rekening mee worden gehouden?
Contra-indicaties
Digoxine mag niet worden gebruikt bij:
- overgevoeligheid voor de werkzame stof of andere hartglycosiden
- te hoge calciumspiegels (hypercalciëmie)
- Hypertrofische obstructieve cardiomyopathie (genetische hartziekte met vergroting van de hartspier)
- bepaalde vormen van hartritmestoornissen (zoals AV-blok graad II en III en WPW-syndroom)
- gelijktijdig gebruik van intraveneuze calciumzouten
Interacties
Andere geneesmiddelen kunnen de biologische beschikbaarheid van hartglycosiden in het lichaam verhogen, bijvoorbeeld bepaalde antibiotica (zoals tetracyclines, erytromycine). Sommige geneesmiddelen verminderen de uitscheiding van digoxine, zoals kinidine, amiodaron, verapamil en diltiazem (middelen tegen hartritmestoornissen) en spironolacton (diureticum).
Andere interacties zijn mogelijk, waarmee de behandelend arts bij het voorschrijven rekening zal houden.
Leeftijdsbeperking
Digoxine kan indien geïndiceerd vanaf de geboorte worden toegediend.
Zwangerschap en borstvoeding
Hartglycosiden zoals digoxine kunnen tijdens de zwangerschap worden gebruikt in geval van hartinsufficiëntie en hartritmestoornissen bij de moeder of het ongeboren kind.
Hoe u medicijnen met digoxine kunt verkrijgen
Digoxine is in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland op recept verkrijgbaar en is alleen op recept verkrijgbaar bij apotheken.
