Weber C-breuk | Behandeling van trimalleolaire enkelfracturen

Weber C-fractuur

Enkel fracturen kunnen worden geclassificeerd volgens de Weber-classificatie op basis van de betrokkenheid van syndesmose. Een trimalleolair enkel breuk kan overeenkomen met een Weber C-fractuur, maar dit is niet altijd het geval. Syndesmose, als ligamenteuze verbinding tussen het scheenbeen en het kuitbeen, is een belangrijke structuur voor de stabiliteit van de enkel gewricht, en een verwonding aan de syndesmose kan leiden tot instabiliteit in het gewricht en tot vroegtijdige artrose.

  • In een Weber A breukbevindt de breuk zich onder de syndesmose.
  • In het geval van een Weber B breuk, de breuk bevindt zich op het niveau van de syndemose, hij kan ook aangetast of intact zijn.
  • Bij een Weber C-fractuur bevindt de botbreuk zich boven de syndesmose, dus deze wordt altijd aangetast. Vanwege de hoge instabiliteit en het risico op ontwrichting is een Weber C-fractuur een duidelijke indicatie voor een operatie. De botfragmenten worden verkleind met behulp van schroeven en plaatjes, zodat de breuk met stabiele inspanning belast kan worden.