Wat zijn de medische nadelen?
Naast het bovengenoemde positieve volksgezondheid aspecten die voor veel mensen in de eerste plaats de reden zijn om vegetariër te worden, de vegetariër dieet heeft ook enkele medische nadelen. Wel dient opgemerkt te worden dat deze nadelen bij vegetarische voeding (die alleen zonder vlees en vis doet) duidelijk zeldzamer en in zwakkere ontwikkeling optreden dan bij Veganern. Daarnaast gaat vaak ook een meer uitgesproken bewustzijn voor de samenstelling van het voedsel gepaard met de keuze voor een vegetarische voedende manier, zodat de hierna genoemde medische nadelen slechts bij een relatief klein deel van de vegetariërs in acht moeten worden genomen.
Vegetarische diëten bevatten een groter aandeel natuurlijke voedingsmiddelen dan de dieet van niet-vegetariërs. Dit verhoogt het risico op voedselintoleranties. Het aandeel van eiwitten in de dieet van de vegetariërs is gemiddeld significant lager.
Een tekortkoming in dit opzicht kan tot een breed scala aan gevolgen leiden. Deze omvatten haaruitval, broze nagels, verhoogde vatbaarheid voor infecties of verminderde wond genezen. Sinds eiwitten een belangrijke rol spelen bij het vasthouden van vocht in het vaatstelsel, a eiwitgebrek kan leiden tot een verhoogde overdracht van vocht in het weefsel en dus tot oedeem of ascites (waterzucht).
Om een eiwitgebrek als vegetariër wordt de consumptie van sojabonen en noten aanbevolen, omdat deze een bijzonder hoog eiwitgehalte hebben. Het vegetarische dieet draagt ook het risico van een tekort aan mineralen en sporenelementen. Het meest relevant in deze context zijn ijzer (zie hieronder), calcium, vitamine B12 en jodium.
A calcium een tekort kan tot broosheid leiden botten, terwijl a vitamine B12-tekort belemmert de productie van bloed cellen. Te weinig jodium, aan de andere kant, kan leiden tot een slechte werking van de schildklier. IJzergebrek is waarschijnlijk het fysieke gevolg dat het vaakst wordt geassocieerd met vegetarische diëten.
Volgens verschillende onderzoeken is de ijzerinname van vegetariërs hoger dan die van niet-vegetariërs. Maar door de slechtere biobeschikbaarheid van plantaardig ijzer in vergelijking met dierlijk ijzer ligt de gemiddelde ijzerinname van vegetariërs nog steeds onder de gewenste minimumwaarde.In duidelijke taal: Vegetariërs consumeren meer ijzer, maar het plantaardige ijzer is minder bruikbaar, zodat ondanks de verhoogde ijzerinname een ijzertekort kan voorkomen. Aangezien alleen de strikt vegetarische (vegane) voedende manier alle dierlijk voedsel uitsluit, kan een ijzertekort komt bij Veganern duidelijk vaker voor dan bij vegetariërs.
Om ijzertekort bij een vegetarisch dieet te voorkomen, moet je ervoor zorgen dat je voldoende voedsel eet met een hoog ijzergehalte. Deze omvatten bonen, volkorenproducten, noten, spinazie en perziken. Andere plantaardige voedingsmiddelen bevatten niet veel ijzer, maar ze bevorderen de biologische beschikbaarheid van ijzer uit andere voedingsmiddelen en kunnen ook ijzertekort voorkomen. Sinaasappels (vitamine C) of sojaproducten behoren bijvoorbeeld tot deze categorie.
Alle artikelen in deze serie:
