Vitamine B12-tekort
Een tekort aan vitamine B12 komt relatief vaak voor. Vitamine B12 heeft van nature een zeer lange halfwaardetijd, waardoor een tekort pas na enkele jaren duidelijk wordt. In de regel een lichte vitamine B12-tekort is daarom niet merkbaar.
Alleen een langer of ernstiger tekort treedt dan ook op met symptomen. Reserves van vitamine B12, die voornamelijk worden opgeslagen in de lever, hart- spier, skeletspier en hersenen, kan voldoende zijn voor het lichaam voor 2-3 jaar zonder te worden geleverd. Daarna een vitamine B12-tekort en de gevolgen ervan zouden optreden.
Typische oorzaken van een vitamine B12-tekort zijn Om te begrijpen waarom maag Vooral ziekten kunnen leiden tot een vitamine B12-tekort, het is belangrijk om naar het opnameproces te kijken. Vitamine B12 wordt opgenomen in de dunne darm (terminaal ileum) door middel van een transporteiwit, de zogenaamde intrinsieke factor. Deze intrinsieke factor wordt geproduceerd in de maag door speciale maagcellen (pariëtale cellen) en vervolgens vrijgegeven in de dunne darm, waar het een complex vormt met vitamine B12 dat de opname van vitamine B12 mogelijk maakt.
Als, als gevolg van een maagresectie, chronische gastritis of auto-immuunziekte, wordt de aanmaak van vitamine B12 verminderd en treedt een tekort aan intrinsieke factor op, kan vitamine B12 niet meer voldoende door het lichaam worden opgenomen. Het gevolg is een vitamine B12-tekort met zijn typische symptomen. Resecties van de dunne darm en ziekten van de dunne darm zoals coeliakie of De ziekte van Crohn kan ook leiden tot absorptiestoornissen van vitamine B12.
Geneesmiddelen zoals de protonpompremmers omeprazol en pantoprazol remt de vorming van maag zuur, dat ook een belangrijke rol speelt bij de opname van vitamine B12. Daarom kunnen deze medicijnen op de lange termijn ook leiden tot een vitamine B12-tekort, maar de meest voorkomende oorzaak van vitamine B12-tekort zijn ouderen ouder dan 60 jaar. Dit wordt vaak niet opgemerkt.
De oorzaak is leeftijdsgebonden maag- of darmatrofie. Uiteindelijk zwangere vrouwen en chronisch ziek mensen hebben ook een verhoogd risico op een tekort vanwege hun verhoogde behoefte aan vitamine B12. Ze moeten daarom bijzondere aandacht besteden aan een evenwichtige dieet.
- Een te kleine opname van vitamine B12 over het voer (bijvoorbeeld bij Veganern) of over de darmen
- Maagaandoeningen (kunnen ook leiden tot een verminderde opname van vitamine B12)
- Drugs
- Een chronisch ernstig alcoholmisbruik
Voor de opname van vitamine B12 in de dunne darm, enzymen en vervoer eiwitten zijn nodig, die worden gevormd in de maag. Vitamine B12 moet in de maag worden gebonden aan de zogenaamde "intrinsieke factor" om in de dunne darm te worden opgenomen. Patiënten die een gastrectomie hebben ondergaan vanwege maag kanker leef dan zonder maag en kan daarom geen intrinsieke factor meer produceren, wat leidt tot vitamine B12-tekort als deze factor niet wordt vervangen.
Vitamine B12 wordt opgenomen in het ileum, het eindgedeelte van de dunne darm. Patiënten bij wie dit deel van de darm is verwijderd vanwege kanker lijden ook aan vitamine B12-tekort als het niet wordt gecorrigeerd door vitamine B12-injecties. Bovendien kunnen patiënten met kanker lopen een groter risico op het ontwikkelen van vitamine B12-tekort als gevolg van de chronische ziekte, wat een hogere stofwisseling veroorzaakt, omdat ze een hogere behoefte hebben.
