Oorzaken
Aanhoudende vermoeidheid en verminderde prestaties, die gepaard gaan met ernstige vermoeidheid, kunnen naast een verstoring van het dag-nachtritme nog een aantal andere redenen hebben. Een van de meest voorkomende oorzaken in Duitsland is zeker hypothyreoïdieof hypothyreoïdie. De schildklier is een klein orgel, ongeveer 20 milliliter groot, dat als een schild (vandaar de naam) onder de strottehoofd.
Het produceert heel belangrijk hormonen voor het lichaam, T3 en T4, ook wel triiodothyronine genoemd, en thyroxine. Een tekort hieraan hormonen door hypothyreoïdie leidt tot gewichtstoename, droge en broze huid, haaruitval, maar ook aan lusteloosheid, vermoeidheid en vermoeidheid. Zelden zijn alle symptomen tegelijkertijd aanwezig, en dus kunnen zelfs twee of drie van de bovenstaande symptomen een arts in de goede richting wijzen.
Een tekort aan schildklierhormoon kan gemakkelijk worden gecompenseerd door medicatie en vormt dus meestal geen groot probleem vanuit medisch oogpunt. Naast een tekort aan schildklierhormoon kan vermoeidheid ook worden veroorzaakt door een ongezonde levensstijl: hoe meer het lichaam moet presteren, hoe meer slaap het nodig heeft. Als hij zijn slaap niet krijgt, kan dit nog maanden tot jaren worden verdragen.
Soms is het echter genoeg voor het lichaam en weigert het de dienst. Men spreekt dan van Burnout, oftewel Depressie. Deze symptomen zijn bij laboratoriumdiagnostiek meestal niet tastbaar of meetbaar, maar spelen een grote rol bij lusteloosheid en vermoeidheid.
Dit zijn de belangrijkste symptomen van de Burnout syndroom. Een ietwat onwetenschappelijke beschrijving zou zijn te zeggen dat het lichaam, na een lange periode van voortdurende stress, nu zijn schuld moet betalen en zichzelf evenveel tijd moet sparen. Meestal weten we echter of we ons hebben overbelast of dat we een Burnout syndroom.
Het is belangrijk op te merken dat een burn-out op verschillende snelheden kan optreden, afhankelijk van het individu: voor een topmanager die zijn hele leven 60 uur per week moet werken, mag een burn-out alleen optreden als hij maandenlang 80 uur per week werkt. Mensen die hun hele leven maar 20 uur per week werken, kunnen een Burnout syndroom zelfs bij veel lagere stressniveaus. Het is dus - zoals zo vaak - een kwestie van wennen. Bij vermoeden van burn-out is een bezoek aan een psycholoog aan te raden en bij bijkomende lichamelijke klachten eventueel ook een psychosomatiek specialist.
Een ander punt dat tot vermoeidheid kan leiden, houdt nauw verband met burn-out: de ondervoeding. Zeker in tijden van globalisering en de drang naar constante beschikbaarheid maken veel mensen hun eetgewoonten ondergeschikt aan hun werk. Hierdoor zijn vooral de grote fastfoodketens en lokale pizzaleveranciers blij - met andere woorden, we eten steeds vaker een eenzijdige dieet.
Het lichaam heeft echter een breed scala aan verschillende voedingsstoffen nodig om optimaal te kunnen functioneren. Afwisseling in voeding is net zo belangrijk als versheid en kwaliteit. Het is niet ongebruikelijk dat we na een burger na een paar minuten even honger hebben als daarvoor.
Bovendien voelen we ons op de lange termijn moe, uitgeput en minder efficiënt. Er zijn verschillende films over dit onderwerp, de bekendste is waarschijnlijk die van de Amerikaanse Amerikaan Morgan Spurlock, "Supersize me". Fastfood laat ons toe insuline niveau om in zeer korte tijd tot maximale niveaus te schieten, omdat het veel suiker bevat.
Maar een hoogtepunt insuline niveau maakt ons ook meteen weer hongerig - een vicieuze cirkel begint. Op de lange termijn, een onevenwichtig dieet leidt tot vermoeidheid, uitputting en verminderde prestaties, omdat het lichaam essentiële voedingsstoffen mist en vitaminen. Het probleem is dat de verandering heel langzaam vordert, dus we merken het nauwelijks.
Pas als we na maanden merken dat we constant moe zijn, beginnen we te twijfelen over onszelf dieet. Tegelijkertijd is een gezond, uitgebalanceerd dieet zo eenvoudig dat het gemakkelijk kan worden geïllustreerd in de vorm van de "voedselpiramide“. Andere oorzaken van vermoeidheid kunnen ook te wijten zijn aan interne en neurologische problemen.
Een bekend voorbeeld is slaapapneu, waarbij ademhaling stopt regelmatig gedurende minimaal 10 seconden tijdens de slaap - onopgemerkt door de betrokkene. Voor het lichaam betekent dit een acuut gevecht om te overleven, aangezien de zuurstoftoevoer naar alle cellen van het lichaam de hoogste prioriteit heeft. Bij het slaapapneusyndroom worden de luchtwegen samengetrokken, vernauwd en uiteindelijk geblokkeerd door de luchtaanzuiging, de lucht die naar binnen stroomt tijdens ademhaling.
Als gevolg daarvan, juist hart- stam, hoge bloeddruk, maar vooral een uitgesproken dag vermoeidheid, tot herhaalde microslaap, optreden. Patiënten voelen zich de volgende ochtend absoluut moe en kunnen hier geen reden voor vinden. Meestal geeft de levenspartner de doorslaggevende aanwijzing, aangezien hij of zij het nachtelijke observeert ademhaling stopt.
Als dit niet mogelijk is, camera-ondersteund Grensverkeer kan worden uitgevoerd in het slaaplaboratorium. Vooral op hogere leeftijd nemen patiënten ook verschillende medicijnen. De lijst met medicijnen die vermoeidheid kunnen veroorzaken is echter lang: van antihypertensiva tot kanker medicijnen tegen antidepressiva - en natuurlijk slaappillen zelf kunnen veel medicijnen vermoeidheid veroorzaken.
Ook medicijnen, waarmee je het in het eerste moment niet zou verwachten, zoals bijvoorbeeld hooi koorts tabletten, of tabletten tegen reisziekte, oorzaak vermoeidheid. Beiden behoren tot de groep van antihistaminica, en hebben een kalmerend effect. Slaappillen worden met plezier ingenomen, vooral op gevorderde leeftijd, aangezien veel patiënten het begrijpelijkerwijs vervelend vinden dat de nacht om vijf uur 's ochtends eindigt.
Wel is het belangrijk op te merken dat een juiste aanpassing van de medicatie belangrijk is, zeker als de patiënten willen deelnemen aan het verkeer of werk. In dit geval zijn ook de nabestaanden verantwoordelijk, die wellicht beter in staat zijn om eventuele veranderingen in het aandrijfsysteem in te schatten dan het verplegende personeel. Medicatie zou ons helpen, maar heeft altijd bijwerkingen, waarmee bij het voorschrijven en doseren rekening moet worden gehouden.
Abnormale vermoeidheid kan daarom ook worden veroorzaakt door gelijktijdig medicatie in te nemen. Vermoeidheid kan ook optreden wanneer het lichaam worstelt met een systemische infectie. In het eenvoudigste geval kan dit een ernstige verkoudheid zijn, in meer ernstige gevallen een auto-immuunziekte zoals HIV, of een tumor.
Kanker patiënten ervaren vermoeidheid in veel verschillende stadia van hun ziekte: vooral in leukemie en dikke darm kankereen ongebruikelijke en onverklaarbare vermoeidheid en uitputting treedt op in de vroege stadia. de diagnose wordt meestal gevolgd door therapie, die vaak omvat chemotherapie of een operatie. Dit gaat meestal gepaard met ‘deprimerende vermoeidheid’, ook wel bekend als ‘vermoeidheid’ (uit het Frans). Vermoeidheidssymptomen komen voornamelijk voor bij lymfomen en leukemieën.
Ze kunnen een gevolg zijn van de kanker zelf, maar ook van chemotherapie en chirurgie. Vaak houdt het vermoeidheidssyndroom nog enige tijd aan na het einde van de behandeling. Patiënten hebben er vaak veel last van, omdat het een 'normale' dagelijkse routine bijna onmogelijk maakt en ook het gevoel van ziekte vergroot. In feite is het een serieuze ingreep in het lichaam, terwijl kanker zelf het lichaam even zwaar belast. Helaas is er geen causale therapie voor het vermoeidheidssyndroom, alleen psychologische ondersteuning, evenals beweging en sporttherapie.
