Overige therapeutische methoden | Osteopathie voor het Piriformis-syndroom

Verdere therapeutische methoden

In het algemeen worden osteopathische sessies met regelmatige tussenpozen aanbevolen Piriformis syndroom, waardoor structurele schade direct kan worden opgespoord en behandeld. Op het gebied van osteopathiekan craniosacraal therapie worden toegepast. Dit is ook een holistische procedure, waarbij de patiënt wordt behandeld door middel van zachte applicaties zonder dat de patiënt veel merkt tijdens de sessie, maar vooral daarna.

Bovendien kunnen regelmatige fysiotherapeutische sessies de tonus van de spieren verbeteren door middel van de juiste massage technieken. Het opleiden van de patiënt is even belangrijk. Het gaat vooral om hoe om te gaan met het dagelijkse leven, zoals het gezonde evenwicht tussen zitten, staan, bewegen en pauzeren.

Voeding speelt ook een belangrijke rol. Een verhoogd zuurgehalte in het lichaam door ongezonde of verkeerde voeding tast de spieren aan. Samenwerking met een voedingsadvies kan de patiënt op lange termijn helpen.

Een goed oefenprogramma en vooral een stretching programma moet regelmatig thuis door de patiënt worden uitgevoerd en moet ook worden gevolgd door sport. In het geval van piriformis syndroom, is het voor de osteopaat belangrijk om erachter te komen waarom de M. piriformis problemen veroorzaakt. De osteopaat controleert niet alleen lokaal de spierkracht, maar controleert ook de bekkenpositie en brengt de verbinding tussen spier en wervelkolom tot stand.

Als het bekken naar voren steekt, wordt de spier overbelast en irriteert zo de zenuw die onder het bekken loopt piriformis spier​ De resulterende symptomen verdwijnen na het strekken van het bekken. Als de spier overbelast is, wordt de therapie niet rechtstreeks op de spier uitgevoerd.

Als het bekken relatief naar achteren is gepositioneerd, is er een indicatie van overmatige tonus in de spier, die kan worden veroorzaakt door een blessure direct aan de spier of door een verkeerde positie van het bekken. In het begin wordt de spier direct behandeld met zachte weefseltechnieken. Als dit niet lukt, wordt het bekken gestrekt door mobilisatie of manipulatie.

Door directe behandeling van de spier daarna kunnen de klachten aanzienlijk verbeteren. Als beide variaties niet helpen, kan er een verstopping in het lumbale wervelkolomgebied zijn, die ook gemakkelijk kan worden behandeld. Afhankelijk van de anamnese is het ook raadzaam om de bekkenbodem en de darm osteopathisch. Aanhechting of hypertonie in de overeenkomstige gebieden kan ook leiden tot een verkeerde bekkenpositie en kan daarom door behandeling worden gereguleerd. Na een sessie moet de patiënt een uitgebreide oefening krijgen en stretching programma zodat hij of zij kan leren zichzelf te helpen.

  • Ostheopathie bij artrose
  • Osteopathie hernia
  • Fysiotherapie Piriformis-syndroom
  • Bindweefselmassage
  • Fasciale training
  • Lymfedrainage
  • Mobilisatie-oefeningen
  • Looptraining