Ureum verminderd

Wat betekent een vermindering van ureum in het bloed?

Ureum is een metabolisch product dat wordt geproduceerd wanneer eiwitten (eiwitten en aminozuren) worden in het lichaam afgebroken. Deze worden eerst omgezet in ammoniak, wat giftig is voor het lichaam, en vervolgens afgebroken ureum in de zogenaamde ureumcyclus. Dit kan vervolgens via de nieren worden uitgescheiden.

Een afname van de ureum niveau in de bloed is veel minder significant dan een stijging. In de meeste gevallen is de verlaagde waarde te wijten aan een onvoldoende eiwitinname of een verhoogde eiwitbehoefte. Bijgevolg is de verlaging van het ureumgehalte in de bloed is meestal onschadelijk.

Welke symptomen kunnen wijzen op een verlaagd ureumgehalte?

Aangezien verlaagde ureumconcentraties verschillende oorzaken kunnen hebben, is het moeilijk om specifieke symptomen voor een dergelijk niveau te definiëren. Symptomen van ondervoeding, wat een van de meest voorkomende oorzaken is, zijn onder meer een algemeen gevoel van zwakte, vermoeidheid, uitputting, broze nagels en haar. Zeldzamere oorzaken, zoals lever schade, worden weerspiegeld in andere symptomen.

Deze worden gedomineerd door een gevoel van volheid of druk in de bovenbuik, huidveranderingen, in extreme gevallen ook ascites, maar ook uitputting en vermoeidheid. Andere symptomen worden veroorzaakt door een zeer zeldzaam ziektebeeld dat ook kan leiden tot lagere ureumconcentraties: een defect in de ureumcyclus, de afbraakroute van giftige ammoniak. Wanneer ze zich op volwassen leeftijd manifesteren, zijn de symptomen voornamelijk psychologisch, maar ook braken, verlies van eetlust en verwarring, en zelfs coma.

Bij zuigelingen is een dergelijk defect meestal nog ernstiger. Ze zijn lusteloos, drinken nauwelijks en krijgen epileptische aanvallen die zelfs tot de dood kunnen leiden. Omdat de symptomen zo gevarieerd en niet specifiek zijn, is een verlaagd ureumgehalte in de bloed wordt meestal bij toeval ontdekt.

Welke ziekten leiden tot een verlaagd ureumgehalte?

Zoals reeds vermeld, zijn er niet alleen vrij onschuldige en veel voorkomende oorzaken, maar ook zeldzame maar ernstigere redenen voor een te lage ureumwaarde in het bloed. De meest voorkomende oorzaak is een eiwitgebrek, die kan worden veroorzaakt door speciale eiwitarme diëten of ondervoeding, bijvoorbeeld. Dit zijn meestal vrij onschuldige aandoeningen die gemakkelijk te verhelpen zijn.

Daarnaast hebben sporters, zwangere vrouwen en kinderen een verhoogde eiwitbehoefte wat zich ook vertaalt in een lagere ureumwaarde. Meer zeldzame oorzaken zijn lever schade, die kan worden veroorzaakt door alcoholmisbruik of viraal hepatitis, bijvoorbeeld. In de late stadia van de ziekte kan de lever kan de ammoniak die bij het eiwitafbraakproces ontstaat niet meer omzetten in ureum.

Een defect in een of meer enzymen van de ureumcyclus, de afbraakroute van ammoniak, heeft vergelijkbare effecten. Nogmaals, het lichaam is niet in staat ammoniak om te zetten in ureum. De ureumwaarde blijft daardoor laag.