Therapie | Oefeningen voor metatarsofalangeale gewrichtsartrose van de grote teen

Therapie

Voor de hallux rigidus operatief wordt behandeld, zijn er verschillende therapeutische opties. Naast mobiliseringstechnieken wordt met name tractie gebruikt in de fysiotherapie. Dit is een techniek uit de manuele therapie.

De gewrichtsoppervlakken worden iets van elkaar losgemaakt door lichte tractie op de gewrichtspartner nabij het lichaam (proximaal) en degene ver weg van het lichaam (distaal). De kraakbeen kan dus worden ontlast. Kraakbeen wordt gevoed door de afwisseling van druk en tractie.

De tractiebehandeling kan daarom ook de voedingssituatie van de kraakbeen en enigszins verdere afbraak van het gewrichtskraakbeen voorkomen. Bovendien kunnen middelen voor fysiotherapie worden gebruikt (warmte, koude, elektrotherapie​ Spalken en orthesen kunnen het gewricht verlichten en immobiliseren.

Bandverbanden kunnen ook door de therapeut worden aangebracht en beschermen de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen. Therapeutische inlegzolen worden vaak voorgeschreven om de teen in de schoen te bufferen en het rollen te vergemakkelijken. Medicamenteuze therapie met antiflogistisch pijnstillers moet ook worden vermeld.

Crèmes en zalven kunnen een pijn-verlichtend effect. Injectietherapieën worden ook gebruikt. Hier worden geneesmiddelen zoals preparaten met hyaluronan rechtstreeks in het gewricht geïnjecteerd.

Samengevat

Artritis van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen is de progressieve slijtage van het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen tot volledig bewegingsverlies, vergezeld van ernstige pijn bij het rollen langs de gang. Omdat we over de metatarsofalangeale gewricht van onze grote teen tijdens fysiologisch lopen en dit moet daarom een ​​zekere mate van mobiliteit bieden, artrose van het middenvoetsbeentje gewricht van de grote teen kan leiden tot een compenserende verandering in gang. In het geval van pijnkan een verlichtende houding leiden tot een pijnlijke hamstring.

Veranderingen in het looppatroon kunnen andere structuren belasten en gewrichten, wat gevolgschade kan veroorzaken. Laat dit in een vroeg stadium analyseren met een ganganalyse. De oorzaken van de ziekte worden niet volledig begrepen, vermoedelijk bevordert een mechanische overbelasting of ontstekingsprocessen in het gewricht de ontwikkeling van hallux rigidus.

De therapie is vaak conservatief (fysiotherapie voor metatarsofalangeale gewrichten artritis van het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen, medicamenteuze behandeling, steunen en orthesen). Als de symptomen te ernstig zijn en resistent tegen therapie, kan een operatie worden uitgevoerd. Als de symptomen te sterk en resistent zijn tegen therapie, kan een operatie worden uitgevoerd om het gewricht te verstijven.

Chirurgische procedures voor het behoud van gewrichten zijn ook mogelijk. Een endoprothetische gewrichtsvervanging wordt zelden overwogen. Bij fysiotherapie en in het oefenprogramma voor metatarsofalangeale gewrichten artrose van de grote teen ligt de focus op het behoud van de beweeglijkheid van het gewricht en het ontlasten van het gewricht en daarmee het verminderen van pijn.

De mobiliteit van het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen moet worden getraind door voetgymnastiek te mobiliseren. De voetbogen moeten ook worden versterkt en versterkt om een ​​zo zacht mogelijk fysiologisch gangpatroon mogelijk te maken. Bij bestaande verlichtende houdingen en hinkende mechanismen kan de omgeving gewrichten moet ook worden opgenomen in het therapie- / oefenprogramma.

Bij manuele therapie is tractiebehandeling de voorkeursmethode. Daarnaast kunnen fysiotherapie (warmte, koude), orthesen, inlegzolen en verbandmiddelen, medicatie en injectietherapie worden toegepast. De patiënt moet ervoor zorgen dat hij geschikt schoeisel draagt.