Therapie en behandeling | Oefeningen met de elleboog van een golfer

Therapie en behandeling

Bij therapie is het vooral belangrijk om de oorzaken van de elleboog van de golfer te achterhalen en deze specifiek te behandelen. In de meeste gevallen is er sprake van overbelasting van de onderarm spierstelsel, dat is veroorzaakt door eenzijdige bewegingen. Het gebied van de benaderingen van de buigspieren voor de hand wordt voornamelijk beïnvloed.

Dit peesgebied kan worden behandeld door een zogenaamde dwarse wrijving. In dit proces plaatst de therapeut de vinger op een dwarsconstructie en trekt deze naar zich toe. Hij kan werken met koude (ijspak of ijslolly).

De dwarse wrijving wordt meerdere keren herhaald en op verschillende gebieden toegepast. Daarnaast, massage riffs kunnen worden gebruikt om de totale spanning in de boven- en onderarm te minimaliseren. De spierhuiden (fasciae) in het geheel onderarm gebied moet worden losgemaakt, omdat ze meestal plakkerig zijn.

Deze worden door de therapeut losgemaakt door langs de fasciae te trekken. Als er sprake is van een verkorting van de strekspiergroep aan de achterkant van de onderarm, het moet worden verlengd (zie oefeningen). De overmatig gebogen verkeerde plaatsing van de thoracale wervelkolom (kyfose) kan worden beïnvloed door geschikte beweging.

De resulterende gespannen spieren in de rug en arm kunnen worden losgemaakt door zachte weefseltechnieken, fasciale technieken en massages schouderblad moet ook aan oefentherapie worden onderworpen, omdat het slechter kan glijden en onbalans kan veroorzaken, vooral op het gebied van de thoracale wervelkolom met verkeerde positie. Beperkingen van de cervicale wervelkolom zijn ook belangrijk om te behandelen. Manuele technieken en losmaken van de short nek spieren laten een goed behandelingssucces zien.

Behandelingsmethoden:

  1. Afdichting & Tape
  2. Verband
  3. Werking

> Een zogenaamd kinesiotape kan worden toegepast ter ondersteuning van de therapie. De tape wordt van de spieraanhechting aan de hand geplakt. De hand moet bij het aanbrengen van de tape gestrekt worden gehouden, omdat de tape in voorrek wordt aangebracht.

Een stervormige tape kan op de meest pijnlijke plek worden geplakt om de prikkel te vergroten. De elleboog kan ook met twee teugels over de laterale benige uitsteeksels van de onderarm (epicondylen) en met verschillende dwarsstroken worden vastgemaakt, stabieler om de belasting te verminderen. Bovendien kan een tape langs de ellepijpzenuw, die dan van de oksel langs de binnenkant van de elleboog en langs de binnenkant van de onderarm naar de hand loopt.

Omdat de zenuw echter dieper in het weefsel ligt, is de effectiviteit ervan twijfelachtig. Over het algemeen geeft de tape een mechanische prikkel, vandaar dat er een verbetering in zit bloed circulatie moet worden bereikt. Of het effect echt groot is, is niet bewezen, maar de aanwezigheid van de tape heeft een positief effect op de psyche van de patiënt.

Er is aangetoond dat de verbandtherapie voor de elleboog van de golfer erg lijkt op die voor tennis elleboog. Als het het hele ellebooggewricht bedekt, zorgt het voor verbetering bloed circulatie via druk en dus een betere toevoer van het gewricht, wat leidt tot minder stress. Als alternatief is er een elleboogbrace, die ook de druk vermindert.

De verbanden kunnen worden gedragen om de veroorzakende activiteit te ondersteunen, maar het is absoluut noodzakelijk dat een adequate therapie wordt uitgevoerd. Als de conservatieve therapie niet werkt en de symptomen niet verbeteren, wordt vaak een operatie uitgevoerd. In dit geval maakt de dokter het vastzittende stuk los pezen en neemt meestal een ontstoken slijmbeurs uit het weefsel. Na de operatie moet de mobiliteit snel worden hersteld en moet de overmatige spanning in de spieren worden verminderd om herhaaldelijk steken van de pezen​ Vanwege de gebruikelijke risico's van chirurgie, hebben conservatieve therapieopties in eerste instantie de voorkeur voor een langere periode.