De fysiotherapeutische benadering voor spinale stenose in de onderrug
De belangrijkste en meest veelbelovende benadering bij de behandeling van spinale stenose in de lumbale wervelkolom is beweging. Beweging handhaaft de bloed de bloedsomloop en de spieren, bevordert de flexibiliteit en beschermt tegen lange stijve houdingen en dus constante druk op de overbelaste structuren. Snel lopen in plaats van constant staan wordt geadviseerd, rugslag, vaker lopen en de fiets pakken.
Vooral patiënten van hoge leeftijd moeten ervoor zorgen dat ze regelmatig fit blijven. Bij fysiotherapie kunnen de structuren worden verlicht door handvatten van manuele therapie, zoals tractie van de wervelkolom. Dit wordt ook veroorzaakt door de positie in de slingtafel en geeft meestal een prettige verlichting.
Op de lange termijn is het echter belangrijk om zelfs de stabiliserende spieren te trainen rond de wervelkolom Statische oefeningen voor rug en buik zijn aangewezen. Geschikte oefeningen zijn bijvoorbeeld de bordpositie in de onderarm ondersteuning, push-ups, etc. Statische oefeningen zijn te vinden in het artikel Fysiotherapie isometrische oefeningen.
Hoe komt het tot de vernauwing van het wervelkanaal - De oorzaken
Wervelkanaal stenose wordt meestal veroorzaakt door tekenen van veroudering. Door levenslange slijtage van de tussenwervelschijven probeert het lichaam zijn plaats te behouden door benige aanhechtingen aan de wervels. Deze aanhechtingen oefenen echter druk uit op de structuren, zoals de wervelkolom zenuwen in hun uitgangsgaten.
De stabiliserende ligamenten kunnen ook dikker worden en extra druk uitoefenen. Een andere oorzaak van wervelkanaal stenose kan de zogenaamde zijn spondylolisthesis Door instabiliteit van het passieve en actieve systeem glijden individuele wervels uit hun fysiologische positie en veroorzaken zo ook ruimtegebrek.
Specifieke oefeningen zijn te vinden in het artikel Fysiotherapie spondylolisthesis. In de meeste gevallen, wervelkanaal stenose is een degeneratieve ziekte bij ouderen. De ziekte begint vaak met pijn in de onderrug.
Vanwege de druk op de zenuwen, deze pijn kan uitstralen in de benen. Na een langere periode van bestaan komen er gevoelloosheid, zwakte en een zwaar gevoel in de benen bij. De onaangename symptomen leiden tot een beperkte loopafstand.
De pijn komt vooral voor bij staan en lopen, en ook tijdens rugverlenging, waar de structuren verder worden ingesnoerd. Als preventieve maatregel is er een opluchting. In het gewone spraakgebruik wordt dit ook wel de zogenaamde etalageziekte genoemd: getroffen mensen moeten permanent staan en hun bovenlichaam lichtjes naar voren buigen om de onderrug te ontlasten, zoals bij etalages, waarin ze stoppen en buigen opnieuw om naar iets te kijken. Zitten en bijvoorbeeld fietsen hebben ook een ontlastend effect op de rug.
