De honger in het hoofd

Het toegenomen verlangen naar snoep is geen toeval: Amerikaanse onderzoekers ontdekten onlangs dat de spanning hormoon CRH (corticotropine releasing hormoon) wordt in toenemende mate vrijgegeven tijdens nerveuze inspanning. Dit verhoogt het verlangen naar suiker drievoudig. Gummibeertjes, marshmallows en vooral chocolade dan schijnen de beste remedie te zijn, aangezien zij een welkome afleiding van de spanning of leren.

Vooral het troostende ingrediënt nummer één zorgt ervoor dat de neurotransmitter serotonine wordt uitgebracht in de hersenen, wat zorgt voor een goed humeur. Waar het op neerkomt: de spanningen en spanningen van leren lijken opeens maar half zo slecht door de chocolade-bruin bril​ Maar er is een addertje onder het gras: het positieve effect van de traktatie duurt maar kort. Snoepjes veroorzaken bloed suiker niveaus omhoogschieten, waardoor de prestatiecurve tijdelijk wordt opgevoerd. Daarna zakt het niveau echter net zo snel weer - en reik je naar de volgende bars.

Het is niet ongebruikelijk dat dit kleine troostvoedsel een echt voedingsprobleem wordt, omdat de lekkernijen hardnekkig op de heupen blijven zitten en moeilijk te verwijderen zijn. Bovendien kunnen ze leiden tot tandbederf, suikerziekte of hart- en vaatziekten - een hoge prijs voor de kleine afleiding tussendoor.

Leren omgaan met spanning

Veel studenten merken dat ze tijdens tentamentijden meer en vooral ongezonder eten dan normaal. Bijvoorbeeld Sandra L .: "Ik kom altijd twee tot drie kilo aan als ik studeer, want dan eet ik eigenlijk alleen noedels en snoep - de kilo's moeten er daarna weer af."

Omdat er in hectische fasen vaak geen tijd lijkt te zijn voor sporten, martelen veel mensen zichzelf achteraf met een van de talloze diëten. Het probleem: zonder iets fundamenteels te veranderen, kwamen ze de volgende keer weer aan spanning fase. Stress eten is het resultaat van een hormonale kettingreactie veroorzaakt door mentale spanning.

Met andere woorden, eten is slechts een symptoom; de echte oorzaak komt op in de geest. “Om deze reden is het niet voldoende om op een dieet daarna ”, legt psycholoog Frank Meiners van de DAK uit. "U kunt daarmee op korte termijn succes behalen, maar de volgende keer dat u een examen aflegt, zult u opnieuw met hetzelfde probleem worden geconfronteerd." Dus wat te doen om te voorkomen dat je een stress-eter wordt? Allereerst is intensievere zelfobservatie nodig. Wie zelf merkt dat het in hectische tijden tot zoetigheid wordt verhoogd, moet dringend tegenmaatregelen nemen. Bovenal adviseert de DAK-expert verbeterd stress management: "Als je leert om beter met spanning om te gaan, val je sowieso niet in de eetval."