Tetraspacificatie

Definitie

Tetraspacificatie is een vorm van verlamming van alle vier de ledematen - dwz de armen en benen. Het wordt gekenmerkt door een sterke spanning van de spieren, waardoor het lichaam vaak gespannen raakt in onnatuurlijke houdingen. Het is vaak het gevolg van een slappe verlamming en kan ook de romp en nek or hoofd spieren.

Bijbehorende symptomen

Er zijn typische begeleidende symptomen die verband houden met tetra spasticiteit​ Deze omvatten sensorische stoornissen zoals een verminderd gevoel van temperatuur en pijn en gevoelloosheid van de aangetaste lichaamsregio's. tevens de reflexen zijn aangetast.

Ze zijn meestal veel meer uitgesproken, hebben verwijde reflexzones zodat bijvoorbeeld de patellapeesreflex kunnen worden geactiveerd zodra het scheenbeen wordt aangetikt, en zijn er vaak pathologisch reflexen in deze context, zoals de zogenaamde Babinski-reflex, die alleen bij zuigelingen moet worden geactiveerd. Evenzo onuitputtelijk spiertrekkingen van bepaalde delen van het lichaam kunnen voorkomen (clonus). Als de keel en tong spieren zijn aangetast, spraakstoornissen komen ook vaak voor. Als de schade zo ernstig is dat de spinal cord segment C4 is aangetast, kan dit leiden tot ernstige verlamming van de diafragma, wat zou resulteren in ademstilstand.

Therapie

De behandeling van tetra spasticiteit bestaat meestal uit de behandeling van de onderliggende ziekte. Aangezien de meeste van deze ziekten (nog) niet te genezen zijn, is tetraspacificatie meestal ook niet te genezen. Intensieve fysiotherapie is belangrijk voor de getroffen patiënten om gevolgschade door de houdingsstoornissen te voorkomen of te verminderen.

In het geval van ernstige spasmen kunnen ook medicamenteuze behandelingen worden gebruikt. In dit geval, spierverslappers kan worden overwogen, die de spanning uit de spieren halen. Het zenuwgif Botox wordt ook vaak voor dit doel gebruikt, omdat het in de loop van de tijd aanzienlijk succes kan behalen.

De getroffenen moeten zich er echter van bewust zijn dat deze vormen van therapie uitsluitend dienen om de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren; ze bestrijden de oorzaak niet en zijn daarom geen genezing. Fysiotherapie is een centraal onderdeel van tetra spasticiteit behandeling. Het voorkomt niet alleen gevolgschade zoals een slechte houding, spierverkorting of atrose, maar kan ook de zenuw-spiercommunicatie positief beïnvloeden.

Een goede fysiotherapie die individueel op het probleem is afgestemd, kan de mobiliteit in ieder geval gedeeltelijk herstellen en helpt vaak bij het verlichten pijn​ De behandeling bestaat meestal uit therapieschema's volgens Vojta of Bobath gecombineerd met procedures zoals warmte therapie of vergelijkbaar, evenals een gerichte beweging en stretching van de spieren. Therapieschema's moeten altijd op het probleem zijn afgestemd om maximaal succes te behalen.

Ergotherapie kan een geschikt therapeutisch hulpmiddel zijn voor patiënten met tetraparese. Hierbij ligt de focus vooral op het zo snel mogelijk kunnen re-integreren van de patiënt in een 'normaal' leven. Door middel van verschillende concepten worden niet alleen het spierstelsel en de houding, maar ook de perceptie, psyche en communicatieve vaardigheden versterkt.

Dit maakt het voor patiënten gemakkelijker om met hun ziekte om te gaan en vermindert tegelijkertijd de symptomen en bijwerkingen. Botulinumtoxine, in de volksmond beter bekend als "Botox", is een zenuwgif dat oorspronkelijk afkomstig is van bacteriën (Clostridium botulinum). Deze zeer effectieve stof beïnvloedt de overdracht van signalen van de zenuwen aan de spieren en ontvouwt zo zijn giftige werking.

Het wordt onder meer in zeer lage doseringen gebruikt bij spasmetherapie en kan daarom als medicijn worden gebruikt. De spanning van de spieren neemt af en de spasmen nemen af. Botox wordt in de aangetaste spieren geïnjecteerd en ontwikkelt na een paar dagen zijn werking. Dit kan gepaard gaan met een indrukwekkende verbetering van de symptomen gedurende maximaal 6 maanden. Opgemerkt moet echter worden dat het lichaam na verloop van tijd resistent wordt tegen Botox, zodat het gebruik niet onbeperkt is.