Gingivale hyperplasie is een groei van de tandvlees Het behoort tot de groep van parodontitis.
Wat is gingivale hyperplasie?
Gingivale hyperplasie is een groei van de tandvlees Het is ingedeeld in de groep van parodontale aandoeningen (parodontopathieën). De term gingivale hyperplasie is samengesteld uit de Latijnse termen 'gingiva' (tandvlees) en "hyperplasie" (overmatige vorming van cellen). Een andere naam is gingivaal hypertrofie De term wordt echter als onnauwkeurig beschouwd. De term hyperplasie verwijst dus naar een groter aantal cellen. De aanduiding hypertrofie wordt gebruikt in verband met een grotere afmeting van individuele cellen. Beide factoren kunnen alleen histologisch worden bepaald. Gingivale hyperplasie kan worden gelokaliseerd op individuele tanden, of het kan op het hele tandvlees voorkomen. Bij gelokaliseerde tandvleeshyperplasie nemen de gezwellen de vorm aan van een halve bol. Er is een verbinding met het tandvlees via een weefselsteel. Artsen noemen dit formulier ook wel epulis. Gingivale hyperplasie kan ook van invloed zijn op sommige hondenrassen.
Oorzaken
De oorzaken van de ontwikkeling van gingivale hyperplasie variëren. Het is niet ongebruikelijk dat er helemaal geen specifieke oorzaak voor gingivale hyperplasie wordt vastgesteld. In sommige gevallen is het ook erfelijk. In de meeste gevallen wordt het optreden van gingivale hyperplasie veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen. Het gaat vaak om preparaten zoals cyclosporine A. Dit medicijn wordt onder andere gebruikt in orgaan transplantatie. Maar ook calcium kanaalblokkers, die worden opgeheven in de context van epilepsieof fenytoïne behoren tot de mogelijke triggers. Gomproliferatie is dan een ongewenste bijwerking van permanente medicamenteuze behandeling. Andere drugs die verantwoordelijk kunnen zijn voor het teweegbrengen van gingivale hyperplasie omvatten nifedipine, valproaat en diltiazem. Nifedipine, fenytoïne, en cyclosporine A in het bijzonder hebben een duidelijke affiniteit voor tandvlees bindweefsel cellen. Ze kunnen dus verantwoordelijk zijn voor celproliferatie. Een andere mogelijke oorzaak van gingivale proliferatie zijn deficiëntieverschijnselen zoals een gebrek aan vitamine C of hormonale veranderingen in de loop van zwangerschap Gingivale hyperplasie wordt verergerd door onvoldoende mondhygiëne, wat leidt tot de vorming van tandheelkundige gedenkplaat Ook de oorzaak van gezwellen van het tandvlees kan zijn ontsteking en chemische of mechanische irritatie.
Symptomen, klachten en tekenen
De mate van gingivale hyperplasie varieert van patiënt tot patiënt. Naast plaatselijk ongemak bij individuele tanden, zijn ook symptomen in het gehele tandvlees mogelijk. In de regel is tandvleeshyperplasie echter pijnloos en verschijnt het als een grove groei op het weefsel. De kleur van het tandvlees varieert tussen roze en donkerrood. In sommige gevallen hebben patiënten last van bloedend tandvlees. Hetzelfde, ossificatie is intern binnen het bereik van mogelijkheden. Als tandvleeshyperplasie optreedt tijdens zwangerschap, oedeem (water retentie), slechte adem en pijn kan ook voorkomen. In het geval van uitgebreide overgroei van het tandvlees, is het niet ongebruikelijk dat er bijtletsels optreden op de tanden van de tegenoverliggende kaak. Een bacteriële infectie dreigt dan een pijnlijke ontsteking. Bloedend tandvlees bij het tandenpoetsen zijn ook niet ongewoon. Als de gingivale hyperplasie door progestageen of oestrogeen wordt veroorzaakt, blijkt de proliferatie meestal uitgebreider te zijn dan wanneer deze wordt veroorzaakt door fenytoïne.
Diagnose en verloop
Een ervaren tandarts kan tandvleeshyperplasie meestal op het eerste gezicht diagnosticeren. Om de oorzaak van de overgroei van het tandvlees te achterhalen, voert de tandarts een gesprek met de patiënt. Bovendien wordt de omvang van de parodontitis bepaald. Een weefselonderzoek met behulp van een microscoop wordt ook als nuttig beschouwd. Idiopathische gingivale hyperplasie, waarvan de oorzaak niet duidelijk kan worden vastgesteld, vordert slechts langzaam. Het kan al voorkomen in jeugd of tijdens het gemengde tandstelsel Hierdoor bestaat de kans op problemen met het doorbreken van tanden. Als de gezwellen niet tandheelkundig worden behandeld, is het mogelijk dat ze de kruin van de tand bedekken. Naast negatieve esthetische effecten is er ook een risico op obstructie en verplaatsing van tanden. Als het gingivale hyperplasie is die wordt veroorzaakt door het innemen van medicatie, verdwijnt het meestal vanzelf wanneer het activerende medicijn wordt stopgezet.
Complicaties
De complicaties en klachten van gingivale hyperplasie blijken relatief anders, maar altijd leiden symptomen in de mond Oppervlakte. Er treden extreem ernstige gezwellen op op het tandvlees. Het tandvlees kan van kleur veranderen en wordt meestal donkerrood of roze. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten lijden aan ernstige bloeding van het tandvlees als gevolg van tandvleeshyperplasie. Een onaangenaam slechte adem komt ook voor. Het tandvlees zelf is pijnlijk en er kunnen ontstekingen ontstaan op de tanden of op de tanden tandwortel zelf. Deze ontstekingen ook leiden tot ernstig pijn en ongemak. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt enorm verminderd. Een normale inname van voedsel en vloeistoffen is niet meer mogelijk, dus ook niet ongebruikelijk ondergewicht or uitdroging gebeuren. De ontsteking in de mondholte kan zich ook verspreiden naar andere regio's. Vaak is de pijn verspreidt zich ook van de tanden naar de hoofd of oren, wat ook in deze gebieden onaangenaam ongemak veroorzaakt. In de meeste gevallen kan tandvleeshyperplasie goed worden behandeld. Als er een ontsteking is opgetreden, kan deze ook worden behandeld door een tandarts. De levensverwachting wordt niet veranderd door de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als de getroffen persoon lijdt aan zwelling of gezwellen in de mondmoet een arts worden geraadpleegd. Als er veranderingen in het tandvlees zijn, zijn er vaak ernstige ziekten die moeten worden onderzocht en behandeld. Als er pijn is in de mond, afwijkingen van het tandvlees of bloeding in de mond, dient een arts te worden geraadpleegd. Als gingivale hyperplasie problemen veroorzaakt met bestaande kunstgebit of bestaande tandcorrecties is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Als tanden losraken of verschuiven, is een bezoek aan de dokter zo snel mogelijk noodzakelijk om verdere complicaties te voorkomen. Als er veranderingen zijn in de fonatie, onduidelijkheden in spraak of als de patiënt vanwege de klachten weigert te spreken, moet een arts worden geraadpleegd. Als de symptomen toenemen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Als er een weigering is om voedsel en vloeistoffen in te nemen, is er een ernstige volksgezondheid risico. Als het gedrag leidt tot gewichtsverlies of een droog gevoel in het lichaam, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Als bijtwonden kan worden gezien in de mond of gevoeld met de tong, dit is zorgelijk voorwaarde Overleg met een arts is noodzakelijk om opheldering te krijgen over de oorzaak. De vorming van een onaangename mondgeur wordt beschouwd als een natuurlijk waarschuwingssignaal dat moet worden onderzocht. Verkleuring van het tandvlees is ook ongebruikelijk en moet door een arts worden gecontroleerd.
Behandeling en therapie
Als tandvleeshyperplasie niet verdwijnt na stopzetting van de medicatie of andere oorzaken heeft, moet behandeling worden gezocht bij een tandarts. Vanwege talrijke recidieven wordt de behandeling van tandvleeshyperplasie als een grote uitdaging voor tandartsen beschouwd. De behandeling kan conservatief of chirurgisch zijn. Een belangrijke rol bij niet-chirurgisch therapie wordt gespeeld door de patiënt mondhygiëne Volgens studies kan het risico op gingivale hyperplasie aanzienlijk worden verminderd door een hoge standaard te handhaven mondhygiëne, die kan worden bereikt door professionele tandvleesreiniging in aanvulling op thuiszorg Bovendien komt de esthetiek ten goede. Als medicatie echter op lange termijn moet worden ingenomen of als het geval is ernstig, is een chirurgische ingreep vereist waarbij de tandarts de tandvleesovergroei met een scalpel verwijdert. De patiënt krijgt een plaatselijke verdoving Chirurgische verwijdering van gingivale hyperplasie wordt in de tandheelkunde gingivectomie genoemd. Bij deze procedure snijdt de tandarts een deel van het tandvlees weg om de groei te corrigeren. Over het algemeen wordt de prognose van gingivale hyperplasie als positief beschouwd.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van gingivale hyperplasie is gekoppeld aan de oorzaak van de aandoening. Over het algemeen wordt het als gunstig beschouwd, ongeacht de oorzakelijke aandoening. Als de tandvleesbloeding is gebaseerd op administratie van medicatie is er snel uitzicht op verlichting. Zodra het behandelplan is geherstructureerd, kan de veroorzakende medicatie voor gingivale hyperplasie worden stopgezet. Onmiddellijk daarna nemen de symptomen af totdat de symptomen verdwenen zijn. Bij deze patiënten wordt de onderliggende ziekte nog steeds met alternatieve middelen behandeld. Als de ziekte aanhoudt of langdurig is therapie noodzakelijk is, wordt een operatie uitgevoerd. Bij deze procedure worden de gezwellen van het tandvlees verwijderd door een chirurg. Het is een routineprocedure die plaatsvindt met behulp van plaatselijke verdoving Hoewel complicaties kunnen optreden, zijn ze relatief klein en komen ze alleen in uitzonderlijke gevallen voor. Als de operatie succesvol is, is de patiënt vrij van symptomen na de chirurgische ingreep. Ondanks de gunstige prognose kunnen de symptomen op elk moment tijdens het leven van de patiënt terugkeren. Het vooruitzicht op herstel blijft gunstig, zelfs als de overgroei van het tandvlees terugkeert. Als gingivale hyperplasie emotionele problemen veroorzaakt vanwege de visuele afwijkingen, moet het risico op psychologische onregelmatigheden in de algemene prognose worden overwogen.
het voorkomen
Om de ontwikkeling van tandvleesproliferatie te voorkomen, raden tandartsen een regelmatige grondige reiniging van de tanden aan. Op deze manier kan ten minste de mate van gingivale hyperplasie worden beperkt. Als er medicijnen worden ingenomen waarvan wordt vermoed dat ze tandvleesproliferatie veroorzaken, moet het tandvlees consequent worden gecontroleerd. Hetzelfde geldt tijdens zwangerschap.
Nazorg
Nazorg voor gingivale hyperplasie blijkt in de meeste gevallen relatief moeilijk te zijn. De patiënt is primair afhankelijk van medische behandeling om verdere complicaties te voorkomen. Gingivale hyperplasie is echter relatief goed te behandelen, waardoor een verminderde levensverwachting niet te verwachten is. In de meeste gevallen is het verloop van de ziekte positief. Hoe eerder de symptomen worden opgemerkt, hoe beter het verloop van deze ziekte. Gingivale hyperplasie wordt meestal behandeld door chirurgische ingreep in de mondholte Na een dergelijke operatie moeten patiënten rusten en voor hun lichaam zorgen. Vooral de mondholte moet worden gespaard en niet gestrest. In de meeste gevallen is het ook niet mogelijk om na de ingreep vast voedsel in te nemen, dus het lichaam moet na verloop van tijd aan vast voedsel wennen. In sommige gevallen vereist tandvleeshyperplasie ook een vervolgbezoek om nieuwe gezwellen te detecteren en vervolgens te behandelen. In dit geval is een nieuwe interventie nodig. Getroffen personen moeten aandacht besteden aan het reinigen van het tandvlees en, in het algemeen, correct mondhygiëne om tandvleeshyperplasie te voorkomen.
Wat u zelf kunt doen
Als de tandvleesgroei het gevolg is van ondervoeding als gevolg van een verlaging dieet, is de meest effectieve vorm van zelfhulp nemen supplementen Vaak zijn tandvleesgroei dan het gevolg van een vitamine C deficiëntie, die het gemakkelijkst kan worden gecompenseerd door ascorbinezuur in te nemen poeder het formulier. Overeenkomstige preparaten zijn zonder recept verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen. Als tandvleeshyperplasie wordt veroorzaakt door het nemen van medicijnen zoals nifedipine of valproaat, dient de behandelende arts te worden geraadpleegd. Het is belangrijk om duidelijk te maken of er medicijnen beschikbaar zijn waarbij de ongewenste bijwerking niet optreedt. De meest voorkomende reden voor hyperplasie van het tandvlees is echter onvoldoende mondhygiëne. In dit geval moeten de getroffen personen hun tanden grondig reinigen met een zachte borstel en tandpasta na elke maaltijd. Minimaal twee keer per dag moet gedurende minimaal drie minuten worden geborsteld. Tussen de maaltijden door kunnen de tanden spaarzamer worden schoongemaakt, maar alle voedselresten moeten altijd grondig worden verwijderd. De tong mag niet worden vergeten, als bacterieel gedenkplaat kan zich er zeer snel op vormen. Het is ook belangrijk om te gebruiken tandzijde In het geval van gingivale hyperplasie, een antibacterieel middel mondwater kan ook nuttig zijn. In langdurige gevallen is regelmatige professionele reiniging van tanden en tandvlees door een mondhygiënist ook aangewezen.
