Taken van de maag

Introductie

De maag (ventrikel, gastrectum) is een buisvormig, gespierd hol orgaan dat dient om het ingenomen voedsel op te slaan, te pletten en te homogeniseren. De capaciteit van de maag bij volwassenen is meestal tussen de 1200 en 1600 ml, hoewel de uitwendige vorm van de maag sterk kan variëren. Via de slokdarm wordt voedsel vermengd met speeksel passeert van de mondholte in de maag, waar de chyme wordt geproduceerd door toe te voegen maagzuur​ Door middel van peristaltiek (een golvend bewegingspatroon van de spieren) wordt het voedsel gemengd met maagsap en verder verbroken. Na een verblijftijd van 1-6 uur wordt de chymus in porties geleegd in de volgende twaalfvingerige darm.

Taken van de maag tijdens de spijsvertering

De maag is functioneel verdeeld in verschillende secties: de slokdarm mondt uit in het bovenste deel, de cardia, gevolgd door de fundus en het corpus, dat het grootste deel van de maag vormt. Verderop zijn het antrum en de pylorus, de onderste opening van de maag. De maagwand bestaat uit de structuur die kenmerkend is voor de organen van het maagdarmkanaal, bestaande uit gladde spieren en aangrenzend slijmvlies.

Naast longitudinale en transversale spieren heeft de tunica muscularis echter een derde laag schuin lopend spiervezels (fibrae obliquae). Deze spierlaag zorgt voor een sterke peristaltiek, die dient om de maaginhoud te mengen en te verkleinen. Peristaltische golven dienen niet alleen om de chymus te homogeniseren, maar ook om deze verder naar de pylorus te transporteren, waar deze in porties wordt geleegd in de twaalfvingerige darm.

De maag dient ook als reservoir waarin voedsel kan worden bewaard, zodat in de behoefte van het lichaam aan voedingsstoffen kan worden voorzien met een paar maaltijden verspreid over de dag. Het regelmatig, geportioneerd legen van de maag in de dunne darm zorgt ervoor dat de chyme gelijkmatig wordt doorgegeven en "gladgestreken" naar de volgende secties van de spijsverteringskanaal​ De tijd dat de chymus in de maag blijft, is afhankelijk van het opgenomen voedsel: licht verteerbare voedingsmiddelen, zoals fruit en koolhydraten, blijven slechts 1-2 uur in de maag, terwijl voedingsmiddelen die rijk zijn aan vet en eiwit moeilijk verteerbaar zijn en alleen de dunne darm na 6-8 uur.

Opgenomen vloeistof stroomt langs de binnenwand van de kleine kromming, de zogenaamde maagweg, rechtstreeks in het distale deel van de maag. De maag slijmvlies produceert continu maagsap bestaande uit zoutzuur, mucines, bicarbonaat, spijsvertering enzymen en intrinsieke factor. Door de lage pH-waarde creëert zoutzuur een sterk zure omgeving in de maag, die enerzijds dient om micro-organismen te doden en anderzijds helpt bij de vertering eiwitten.

Oppervlaktecellen van de maagslijmvlies scheiden bicarbonaat en slijm af, dat het maagslijmvlies zelf beschermt tegen het agressieve maagzuur. Nadat het voedsel de maag heeft bereikt, zorgt de toename van het volume ervoor dat de maag uitzet en de afscheiding ervan toeneemt maagzuur​ Naast het mechanisch verpletteren van het voedsel door de peristaltische golven, beginnen de eerste stappen van de spijsvertering met het mengen van de chymus met maagzuur.