Stress zonder reden
Als patiënten zonder duidelijke reden klagen over stress, moet de bijnierschors altijd worden beschouwd als een mogelijke trigger voor de stresssymptomen. Zoals al aangegeven, produceert de bijnierschors hormonen die in verhoogde hoeveelheden vrijkomen in stresssituaties. Dus als de bijnierschors wordt aangetast door een ziektegerelateerde functiestoornis, is het mogelijk dat deze is toegenomen hormonen worden vrijgegeven of het hormoon cortisol, dat een negatieve feedback veroorzaakt voor het vrijkomen van adrenaline, noradrenaline en dopamine (dwz wanneer het lichaam bepaalt dat een voldoende hoeveelheid hiervan hormonen aanwezig is, zendt het cortisol uit om de afgifte van de hormonen te stoppen.
Cortisol is dus een soort stressregulator). Als er een probleem is in dit systeem, kan dit leiden tot stresssymptomen, die dan meestal zonder aanwijsbare reden optreden. Een andere mogelijkheid is dat de getroffen persoon al lang met de stress leeft.
Doorgaans vindt permanente spanning plaats in 3 fasen:
- In de beginfase zijn we nog uiterst efficiënt in stressvolle situaties en werkt het lichaam op volle toeren.
- De volgende fase is een soort aanpassingsfase waarin het lichaam al gewend is geraakt aan de constante stress en de constante alertheid. Stressvolle situaties worden door het lichaam mogelijk niet meer als zodanig ervaren.
- In de derde fase is er sprake van ernstige uitputting en kunnen veel van de stresssymptomen gelijktijdig optreden. Voor getroffenen kan het zijn dat de feitelijke stresssituatie lang geleden is en er op dit moment eigenlijk geen reden is voor de stress.
Stresstest
De stresstest is ontwikkeld door twee artsen van de Universiteit van Mainz om het individuele stressniveau van elke persoon te testen als onderdeel van preventieve medische controles. De test bestaat uit een reeks vragen waarin de patiënten aanvullen de medische diagnose van de arts door middel van zelfevaluatie en zelfevaluatie. De test is over het algemeen verdeeld in drie secties.
Op basis van de resultaten kan de arts vervolgens een definitieve diagnose stellen en indien nodig passende maatregelen nemen.
- Het eerste deel bespreekt potentieel stressfactoren of lasten. De arts stelt vragen als “Heeft u het gevoel dat u goed met uw werkdruk overweg kunt?
- Het tweede deel behandelt de gevolgen van stress De arts vraagt bijvoorbeeld of de getroffene zich op enigerlei wijze beperkt voelt in het dagelijkse leven.
- Het derde deel van de test gaat over hoe de betrokken persoon reageert en omgaat met stress, zelfs in stressvolle situaties.
Alle artikelen in deze serie:
