Stemband leukoplakie | Stembanden

Stemband leukoplakie

Stembanden leukoplakie verwijst naar de verhoogde verhoorning van het slijmvlies van de stembanden. De toename van keratinisatie treedt op als reactie op chronische irritatie van de stembanden, bijvoorbeeld door roken sigaretten of pijpen. Overmatig alcoholgebruik of terugkerende ontstekingen kunnen ook de ontwikkeling van stemband leukoplakie.

In de meeste gevallen leukoplakie onopgemerkt blijft, omdat het zeer zelden symptomen veroorzaakt. Als ze echter groter worden, kunnen ze leiden tot heesheid of moeite met slikken. EEN stemband leukoplakie kan echter potentieel degenereren en dus leiden tot stembandcarcinoom. Om deze reden moeten ze worden verwijderd en moet de oorzaak (bijvoorbeeld roken) bestreden.

Stembandkanker

Kanker van de stembanden of carcinomen treft vooral oudere mensen en is een bijzondere vorm van kanker van de strottehoofd​ Carcinomen van de stembanden ontstaan ​​vaak op basis van chronische irritatie van de stembanden door schadelijke stoffen zoals nicotine, cementstof, asbest of zwavelzuurdamp. Chronisch zuur reflux of blootstelling aan straling zijn ook risicofactoren voor stembanden kanker.

De getroffenen klagen er vaak over heesheid, kortademigheid of borstkas hoesten​ Door middel van een laryngoscopie is het mogelijk de stembanden te onderzoeken en afwijkende delen af ​​te nemen. Het is belangrijk om een ​​monster te laten onderzoeken door de patholoog, omdat de therapie sterk afhankelijk is van het type en de grootte van de tumor. In vroege stadia een verwijdering van de stembanden of radiotherapie kan nuttig zijn, bij vergevorderde tumoren vaak de hele strottehoofd moet worden verwijderd. Vanwege de vroege symptomen en de lage verspreidingssnelheid is de prognose van stembandcarcinoom goed.

Onderzoek van het stemband

Als de onderzoekende arts de mond zonder apparaten kan hij alleen naar het achterste deel van de tong en beoordeel de bovenkeel. Om een ​​beter zicht op het diepere te krijgen roken gebied en de strottehoofdmoet de arts een larynxspiegel (laryngoscoop) gebruiken. Deze larynxspiegel heeft meestal een lichtbron zodat men überhaupt alles kan zien.

Daarnaast kan een lichtflitsapparaat (stroboscoop) worden gebruikt. Dit maakt het mogelijk om de stemplooi-oscillaties tijdens vocalisatie beter te beoordelen en mogelijke verlamming is gemakkelijker te detecteren. Het onderzoek kan een kokhalsreflex bij de patiënt veroorzaken, daarom moet de arts door de patiënt worden geïnformeerd als de kokhalsreflex erg uitgesproken is.