Spiertrekkingen tijdens de zwangerschap | Spiertrekkingen

Spiertrekkingen tijdens de zwangerschap

Gedurende zwangerschapzijn de meeste vrouwen erg gevoelig voor veranderingen in hun lichaam. Een onvrijwillige spiertrekkingen van de spieren wordt ook waargenomen en veroorzaakt angst. In de meeste gevallen is de oorzaak van spiertrekkingen gedurende zwangerschap is onschadelijk.

Vaak is er een magnesium tekortkoming erachter. Gedurende zwangerschap er is een verhoogde behoefte aan magnesiumMen moet daarom eerst de magnesium intake als onderdeel van de dieet​ Magnesiumtabletten kunnen echter ook nuttig zijn. Als de symptomen niet verbeteren, moet u dit zeker met een arts bespreken.

Hoe wordt de diagnose gesteld van spiertrekkingen?

Om de oorzaak van de spiertrekkingen, is het eerst nodig om een ​​gedetailleerd medische geschiedenis (anamnese). De arts zal daarom vragen om welke spiergroepen het gaat, hoe vaak spiertrekkingen voorkomt en hoe uitgesproken het is. In de meeste gevallen kan na de anamnese een vermoedelijke diagnose worden gesteld. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek​ Als de arts het nodig acht, kunnen er verdere onderzoeken worden uitgevoerd, zoals het meten van de zenuwgeleidingssnelheid (ENG) of het meten van de elektrische spieractiviteit (EMG).

Spiertrekkingen na lokalisatie

Spiertrekkingen on de bovenarm resulteert in een oncontroleerbare samentrekking van een bovenarmspier of spiergroep. Spier spiertrekkingen in het gebied van de ledematen komt vaak voor en heeft in de meeste gevallen geen ziektedruk. Spiertrekkingen in de bovenarm kan daarom ook voorkomen bij gezonde mensen.

In de meeste gevallen gaan spiertrekkingen door de bovenarm kan alleen worden gedetecteerd door een korte beweging van de huid. Het komt vrij zelden voor dat de arm onbedoeld uit zijn rustpositie beweegt. Uiteindelijk kunnen verschillende factoren een spiertrekkingen veroorzaken de bovenarm.

Vaak wordt overbelasting veroorzaakt door te intensief krachttraining van de armen of een tekort aan magnesium zijn verantwoordelijk. Spanning of krampen van de spieren door een slechte houding kan hier ook toe leiden. Daarom is het raadzaam om eerst de arm te beschermen en de magnesiumvoorraden in het lichaam aan te vullen.

Dan verdwijnt meestal ook de spiertrekkingen. Mocht dit niet het geval zijn, dan is het tijd om een ​​arts te raadplegen, want er kunnen altijd ernstige ziektes achter de spiertrekkingen in de bovenarm​ Dit is ook het geval als andere symptomen zoals pijn, gevoelloosheid of verlamming worden toegevoegd.

Spier contracties die niet willekeurig kunnen worden gecontroleerd, kunnen alle spiergroepen van het lichaam aantasten en kunnen daarom overal in het lichaam voorkomen. Zowel armen en benen als het gezicht en de buik kunnen worden aangetast. Afhankelijk van de ernst van de voorwaarde, er is slechts een kleine zichtbare beweging van de huid.

In het geval van sterkere spiertrekkingen is er soms een overeenkomstige beweging van de aangedane extremiteit of het aangedane oog. Dit kan zeer belastend zijn voor de getroffen patiënt. In de meeste gevallen komt deze spier echter voor tremor verbergt geen ernstige ziekte.

De oorzaak is vaak onschadelijk en meestal tijdelijk. Stress en psychische belasting spelen vaak een rol. In zeldzame gevallen kunnen spiertrekkingen over het hele lichaam echter ook een indicatie zijn van een ernstige neurologische aandoening (zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS) of multiple sclerose (MEVROUW)).

Het wordt daarom aanbevolen om een ​​arts te raadplegen als de spiertrekkingen toenemen. Spiertrekkingen in de kuit resulteert in onvrijwillige beweging van de kuitspieren. Sommige patiënten ervaren deze spiertrekkingen ook als kuit krampen.

De oorzaken zijn meestal onschadelijk. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen dan ook vanzelf. Er kunnen echter ook ernstige ziekten verborgen zijn achter de spiertrekkingen.

Enerzijds kan dit een zenuwziekte zijn zoals polyneuropathie​ Hier zijn verschillende (poly) zenuwen zijn aangetast. De zenuwschade schaadt de motorische respons van de spiervezel.

Dit is ook het geval bij de ziekten amyotrofische laterale sclerose (ALS) of multiple sclerose (MEVROUW). Maar ook hernia of vernauwing van de wervelkanaal kan beschadigen zenuwen op het gebied van de spinal cord​ Dit kan leiden tot spiertrekkingen in het kuitgebied.

Naast deze spiertrekkingen zijn er vaak symptomen zoals rugklachten pijnsensorische stoornissen of, in het ergste geval, zelfs verlamming. De meest voorkomende oorzaak van spiertrekkingen in de kuit is echter een verstoord mineraal evenwicht. De bloed zouten (elektrolyten) zoals natrium, kalium, calcium en magnesium spelen hierbij een belangrijke rol.

Vooral een magnesiumtekort leidt tot spiertrekkingen in de kuit. Het is daarom essentieel om magnesium in te nemen bij spiertrekkingen in de kuit. Oogtrekkingen resulteert in een oncontroleerbare beweging van de oogspieren, meestal in de vorm van ooglid spiertrekkingen.

Dit is een veel voorkomend verschijnsel, en hoewel de oorzaak meestal onschadelijk is, lijden de meeste patiënten aanzienlijk. Onvrijwillige spiertrekkingen kunnen over het hele lichaam voorkomen, maar in het oog bevinden de spieren zich direct onder de huid, dus een spiertrekkingen in het oog worden als bijzonder storend ervaren. Oorzaken zijn onder meer stress, vermoeidheid en magnesiumtekort, evenals oogziekten en ziekten van de centrale zenuwstelsel.

Daarom, als je ervaart oogtrekkingen, dient u eerst een oogarts te raadplegen. Dit sluit een ooginfectie uit. Hij kan ook controleren of er sprake is van een visuele beperking.

Een gebrekkig gezichtsvermogen kan leiden tot overbelasting van het oog en zo een spiertrekkingen veroorzaken ooglid​ Als er behoefte is aan verdere verduidelijking, is het ook raadzaam om een ​​neuroloog te raadplegen. De neuroloog zal onderzoeken of er sprake is van een ziekte van de centrale zenuwstelsel zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS), multiple sclerose (MEVROUW), epilepsie of hersenen tumor.

Deze oorzaken van spiertrekkingen in het oog zijn echter zeer zeldzaam. In principe kan een onvrijwillige samentrekking van de spieren over het hele lichaam optreden. Dergelijke spiertrekkingen komen echter vooral vaak voor in de extremiteiten en vooral in de benen.

Deze kunnen in verschillende mate worden uitgesproken. Soms wordt de spiertrekkingen alleen waargenomen als een fijne beweging onder de huid. Dit heet fasciculaties in de technische taal.

Er zijn echter ook gevallen waarin de been beweegt uit zijn rustpositie. Dit is meestal onschadelijk, vooral als het optreedt vlak voordat u in slaap valt. Een rusteloze benen syndroom (syndroom van rusteloze benen) kan er altijd achter zitten.

Bij deze neurologische aandoening klagen patiënten ook over onaangename gewaarwordingen (tintelingen) in de benen en een uitgesproken drang om te bewegen. De oorzaken van deze ziekte zijn nog niet definitief onderzocht. Aangenomen wordt echter dat er, net als bij de ziekte van Parkinson, sprake is van een aandoening van de dopamine metabolisme in de hersenen.

Het is mogelijk om een ​​medicamenteuze behandeling uit te proberen. Ook hier is de neuroloog de aangewezen contactpersoon. Een spiertrekkingen in de romp van het lichaam, bijvoorbeeld bij de maag, is vrij zeldzaam.

Ook hier ligt de focus meestal op onschadelijke oorzaken. Buikspiertrekkingen worden hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door stress en psychologische belasting. Maar ook een magnesiumtekort kan tot deze symptomen leiden.

Om deze reden treden buikspiertrekkingen vaak op na het sporten of tijdens de zwangerschap wanneer er een verhoogde magnesiumbehoefte is. Om deze reden moet magnesium als eerste worden ingenomen als er spiertrekkingen in de buik optreden. In de meeste gevallen verbeteren de symptomen dan ook.

Is dit niet het geval, dan is het raadzaam een ​​arts te raadplegen. Na een gedetailleerd medische geschiedenis (anamnese) en een fysiek onderzoekregelt de arts verdere neurologische onderzoeken zoals EMG (elektromyografie) of ENG (elektroneurografie) evenals sectionele beeldvorming (CT, MRT) of een onderzoek van het hersenvocht (liquoranalyse). Spiertrekkingen komen vooral vaak voor in de bovenarm.

De spiercellen worden geactiveerd door een storing van de zenuwstelsel, zonder enige opzettelijke invloed. In de meeste gevallen verdwijnen deze schokken na korte tijd weer. Vaak zijn psychische overbelasting en stress de oorzaak.

Vermoeidheid of overbelasting na te intensief krachttraining kan ook verantwoordelijk zijn voor de spiertrekkingen. Ten slotte is er vaak ook een magnesiumtekort aanwezig. Deze storing in de elektrolyt evenwicht kan gemakkelijk worden verholpen door een verhoogde opname van magnesium.

Vooral in fasen van verhoogde magnesiumconsumptie, zowel tijdens de zwangerschap als na het sporten, moet magnesium worden ingenomen (bijvoorbeeld in tabletvorm). Als er echter andere symptomen zijn, zoals pijn of gevoeligheidsstoornissen optreden, moet dringend een arts worden geraadpleegd. In dit geval kan er een ernstige ziekte achter zitten.

De spiertrekkingen in de bovenarm kan dan een uitdrukking zijn dat de overeenkomstige zenuw is vernauwd door een hernia in de nek Oppervlakte. Neurologische aandoeningen zijn ook denkbaar. In de regel zijn de oorzaken van spiertrekkingen in de bovenarm echter ongevaarlijk.

Als er spiertrekkingen in het gezicht optreden, vinden de meeste patiënten deze buitengewoon storend. Dit komt doordat de huid op het gezicht bijzonder dun is. Daarom worden zelfs discrete spiertrekkingen goed waargenomen.

Vooral wanneer de spiertrekkingen rond de ogen optreden en leiden tot een spiertrekking van de ooglidlijden de patiënten enorm. Nogmaals, de spiertrekkingen verdwijnen meestal vanzelf. Magnesium kan worden ingenomen om een ​​mogelijk magnesiumtekort te voorkomen. Naast emotionele spanning en stress, spier spiertrekkingen in het gezicht kan ook een indicatie zijn van een ticstoornis.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen motorisch en vocaal tics​ Motor tics worden onvrijwillig herhaald contracties van individuele spieren of spiergroepen. Deze aandoening komt vaker voor bij kinderen en adolescenten dan bij volwassenen.

De ziekte kan worden behandeld psychotherapie of medicatie. In de meeste gevallen wordt een atypisch neurolepticum gebruikt als het verloop van de ziekte uitgesproken is. De contactpersoon voor diagnose en therapie van de ziekte is de neuroloog.

Een spiertrekkingen in de knie zijn vaak ongevaarlijk. Een magnesiumtekort of overbelasting na overmatig krachttraining zijn veel voorkomende oorzaken. In deze gevallen zou de spiertrekkingen in de knie na een paar dagen moeten verbeteren.

Het is echter ook mogelijk dat een beknelde zenuw verantwoordelijk is voor de spiertrekkingen. In dit geval treden echter meestal ook andere symptomen op, zoals pijn of sensorische stoornissen. Raadpleeg in dat geval een arts.

Het kan ook een orthopedisch probleem zijn. Soms drukt uitpuilend schijfweefsel op een zenuwwortel in de buurt van de spinal cord​ Men kan ook denken aan neurologische aandoeningen zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS) of multiple sclerose (MS).

In de meeste gevallen zijn spiertrekkingen in de knie echter absoluut onschadelijk en verdwijnen ze vanzelf. Spiertrekkingen aan de hand leiden meestal tot een minimale beweging van de duim. Dit heeft meestal geen ziektewaarde, maar wordt door patiënten als buitengewoon storend ervaren.

Stress en emotionele belasting zijn vaak de trigger voor de klachten. Deze verdwijnen echter meestal vanzelf weer. Indien dit niet het geval is, dient men een arts te raadplegen.

Een trekkend ooglid wordt in de volksmond ook wel een "zenuwachtig oog" genoemd. Een kortdurende zenuwaandoening activeert de spieren in het oog en zorgt ervoor dat ze samentrekken. Dit is op dit moment niet onderworpen aan vrijwillige controle.

Zoals de term 'zenuwachtig oog' suggereert, zijn stress en emotionele spanning hier vaak de triggers voor. De ooglidtrekkingen verbeteren daarom meestal na enige tijd vanzelf. Zelfs als het niet ernstig is, vinden veel patiënten het absoluut storend.

Als de spiertrekkingen op het ooglid aanhouden, moet daarom een ​​neuroloog worden geraadpleegd, aangezien er ook een neurologische aandoening, bijvoorbeeld een ticstoornis, achter kan zitten. De spieren aan de lip kan ook worden geactiveerd door een defecte zenuwimpuls en een spiertrekkingen aan de lip kunnen optreden. De oorzaak is in de meeste gevallen absoluut ongevaarlijk. Vaak stress of psychologisch stressfactoren zijn erachter. De spiertrekkingen verbeteren daarom meestal vanzelf in de loop van de tijd.