Pathogenese (ziekteontwikkeling)
De exacte oorzaken van polymyositis zijn nog niet bepaald. Wat tot dusverre is bewezen, zijn genetische factoren (HLA-associaties) en pathologische auto-immunologische processen, wat betekent dat de immuunsysteem valt myocyten (spiercellen) aan. In contrast met dermatomyositis, waarin antilichamen oorzaak myositis (spierontsteking) door de kleine te beschadigen bloed schepen, polymyositis veroorzaakt directe schade aan de myocyten. T lymfocyten (killer T-cellen) zijn hierbij betrokken.
Etiologie (oorzaken)
Biografische oorzaken
- Genetische last - geclusterd voorkomen van de HLA-B8- en HLA-DR3-haplotypes.
Als auto-immuun dispositie aanwezig is, kunnen de volgende provocerende factoren (triggers) worden overwogen:
- Spierpijn
- Virale infecties (coxsackie, picorna virussen).
- Medicijnen (zeldzaam):
- Allopurinol (urostatisch geneesmiddel / voor de behandeling van verhoogde urinezuur niveaus).
- Antimalariamiddelen zoals chloroquine
- D-penicillamine (antibioticum)
- interferon alfa (antivirale en antitumorale effecten).
- Procaïnamide (plaatselijke verdoving)
- Simvastatine (statines; lipidenverlagende geneesmiddelen)
- Zie eventueel onder differentiële diagnoses / drugs.
