Pols
De verhoogde pols - Op welk punt wordt een puls als te hoog beschouwd? Puls of zelfs de hart- tarief kan worden berekend met verschillende formules. Een formule die het maximum berekent hart- snelheid of maximale polsslag heel eenvoudig, maar weglaten van de individuele component is de formule: "180 minus leeftijd" of "220 minus leeftijd, waarvan 70 procent leeftijd". Een meer gecompliceerde formule, maar nauwkeuriger is de CARVON-formule.
Je hebt de rustpols, de Maixmal-pols en de trainingsfactor nodig. Uitgebreid uithoudingsvermogen training wordt berekend met de 0.6 (60%) en intensief uithoudingsvermogen trainen met 0.8 (80%). De formule is: “maximum hart- snelheid - rustpuls * factor + rustpuls ”.
De polsslag bij de anaërobe drempel is ongeveer 85 tot 95 procent van de maximale waarde. In deze zone is de ingeademde zuurstof niet langer voldoende om de benodigde energie in het lichaam te verbranden en begint de spier te verzuren. De polsslag bij de anaërobe drempel is zeer individueel en hangt ook af van de staat van geschiktheid en het soort sport.
Lopers hebben bijvoorbeeld een hogere spierinput dan wielrenners en dus een iets hogere polsslag in de anaerobe zone. Als je tijdens een training de anaerobe zone betreedt, kun je dit zien aan de pols- of belastingscurve, die dan een bocht laat zien. Dit betekent dat de hartslag kan niet in dezelfde mate toenemen als de prestatie.
De pulscurve vertoont een zogenaamde afvlakking. Bijvoorbeeld de puls rond de anaërobe drempel kan worden geschat op 174 beats. Door het trainen van de polsslag op de anaërobe drempel zal niet afnemen, maar het lichaam werkt na verloop van tijd zuiniger, men wordt sneller met dezelfde polsslag.
In rust heeft iedereen een melk geven concentratie van 1 tot 1.8 mmol / l in de bloed Deze basiswaarde is het resultaat van constante orgaan- en spieractiviteit. Als de belasting van het lichaam toeneemt, worden meer spieren geactiveerd en de melk geven concentratie stijgt tot tussen 2 en 4 mmol / l lactaat in de bloed.
Dit is het aërobe-anaërobe overgangsgebied. Hoe hoger de belasting, hoe moeilijker het is voor het lichaam om energie op zuurstofbasis te leveren. Het lichaam krijgt een zuurstoftekort en de energie wordt op een anaëroob-melkzuur manier geleverd.
Melk geven wordt gevormd in de spieren en wordt getransporteerd naar de bloedbaan. De anaërobe drempel is ongeveer 4 mmol / l en toont het vermogen van een atleet om de verhoging van de lactaatconcentratie in het lichaam zo lang mogelijk uit te stellen en te vertragen. Als de belasting hoger is, stijgt het lactaatniveau verder en blijft de lactaatconcentratie stijgen.
Het lichaam is niet meer in staat lactaat sneller af te breken dan het zich opstapelt. Bij de anaërobe drempel zie je net als in de pols een bocht in de lactaatcurve. Vanaf dat moment stijgt de lactaatwaarde zeer sterk antiproportioneel met de belading.
De anaërobe drempel wordt daarom ook wel de bovengrens voor een lactaat genoemd evenwicht Deze toestand wordt ook wel steady-state genoemd, waarbij de zuurstofopname niet langer voldoende is om de gehele energiebehoefte te dekken. Studies en onderzoeken hebben aangetoond dat de anaërobe drempel ook kan worden bepaald uit de lactaatconcentratie en een ademhalingsgasanalyse.
Door de hogere lactaatproductie boven de anaërobe drempel verandert de samenstelling van de energieproductie en dus ook de samenstelling van de ademhaling gassen die worden uitgeademd. Om deze reden wordt de anaërobe drempel ook wel de lactaatdrempel genoemd, aangezien accumulatie en ontleding bij deze drempel niet langer in evenwicht zijn. Omdat deze lactaatdrempel niet voor iedereen hetzelfde is, maar afhankelijk is van constitutie, voeding en geschiktheid, het wordt ook wel IANS genoemd, individuele anaërobe drempel. De lactaatdrempel / anaërobe drempel moet daarom niet gebaseerd zijn op 4 mmol / l, maar op een waarde tussen 2.5 en 4.2 mmol / l, afhankelijk van uw voorwaarde De drempel kan ook worden gewijzigd door te trainen en dieet.
