Pijn bij joggen / fietsen
De runner's knee is een irritatie van het iliotibiale ligament door overbelasting of onjuiste belasting. Aan het begin van lopend, is er meestal geen pijn tenzij het ligament zich in een acute inflammatoire toestand bevindt pijn treedt op tijdens het laden wanneer het ligament tegen de dij bot via de benige uitsteeksels. Vooral wanneer jogging, wordt deze belasting vergroot door de bekkentrekkracht wanneer de bekkenbodemspieren zwak zijn, waardoor irritatie wordt bevorderd.
Het kan zijn dat andere sporten waarbij het bekken gestabiliseerd is en geen extra tractie op het iliotibiale ligament wordt uitgeoefend, volledig pijnloos kunnen worden uitgevoerd. Fietsen of zwemmen kan volledig pijnloos zijn. Fietsen kan echter ook ongemak veroorzaken als er een sterke irritatie van het gezichtsvermogen is, aangezien het iliotibiale ligament ook over het benige uitsteeksel glijdt wanneer de knie gebogen is, en in acute geïrriteerde toestanden kan deze belasting al voldoende zijn om te activeren. pijn.
Als er pijn optreedt onder belasting, moet de beweging worden onderbroken om irritatie van de pezen en periosteum. Uitgebreide informatie over dit onderwerp is te vinden in het artikel: ITBS-symptomen / pijn Het tractus iliotibialis, die geïrriteerd is en kan worden ontstoken in de runner's knee, is een peesplaat. pezen worden veel minder goed voorzien bloed dan de spieren.
Ze zijn omgeven door een laag fascia die een soort glijlager vormt om de pezen om tegen andere structuren in het lichaam te bewegen. De toevoer naar de pees wordt verstoord wanneer deze geïrriteerd of overbelast is. Het verliest zijn elasticiteit en kan aan het omringende weefsel en fascia blijven plakken.
Dit kan heel goed worden verholpen door gericht fasciale training De therapie is vaak erg pijnlijk, maar wordt vaak als zeer effectief ervaren. In fysiotherapie voor de runner's kneekan de therapeut fasciale beroertes uitvoeren of samen met de patiënt een oefenprogramma uitwerken.
Thuis kan het gebruik van een fascia-rol (bv Blackroll) is aanbevolen. In laterale positie kan de tractus iliotibalis worden “uitgerold”. Het weefsel is beter voorzien van bloed en gemobiliseerd.
Verklevingen kunnen worden losgemaakt. Deze therapie is echter niet geschikt voor acute ontstekingen. Regelmatig gebruik kan de mobiliteit verbeteren en de symptomen van de knie van de hardloper verlichten.
De heupspieren kunnen ook worden behandeld om de beweeglijkheid van heup en bekken te waarborgen. Meer oefeningen zijn te vinden in het artikel Fasciale training Bij het behandelen van de knie van de hardloper is het niet per se aan te raden om de kniegewricht zelf.
Bij een ernstige ontsteking echter immobilisatie van de kniegewricht kan nodig en nuttig zijn. De knie van de hardloper is niet primair een gewrichtsprobleem van de knie, maar een irritatie van de pees van de tractus iliotibialis Een tape van het iliotibiale ligament kan de symptomen verbeteren door het te repareren.
Er zijn verschillende tapes beschikbaar. Pijnpunten kunnen specifiek worden afgeplakt om de pees te ontlasten. De fascia kan ook worden losgemaakt door middel van tape.
De tapelaag van Kinesiotapes kan ook tijdens het laden worden gedragen. Wanneer de kniegewricht geïmmobiliseerd is met een verband, mag de knie niet extra worden belast door beweging, tenzij het verband bedoeld is om te voorkomen dat het kniegewricht onder belasting een O-positie bereikt. De therapeut moet met behulp van de patiënt het juiste tape-apparaat selecteren en aanbrengen. Later kan de patiënt ook thuis zelfstandig zijn knie afplakken. Een tape-apparaat voor de knie van de hardloper vindt u in het artikel ITBS-Iliotibiaal Band Syndroom.
Alle artikelen in deze serie:
