Alvleesklierkanker is voor getroffen personen vaak moeilijk op te sporen, omdat de kanker lange tijd geen symptomen of in het beste geval milde en niet-karakteristieke symptomen veroorzaakt. Daarom wordt bij meer dan de helft van de patiënten de diagnose pas gesteld op de kanker is al goed gevorderd en heeft dochtertumoren gevormd. Lees hier welke symptomen er kunnen optreden en hoe alvleesklierkanker is behandeld.
Symptomen van alvleesklierkanker.
Hoewel initieel tekenen van alvleesklierkanker zijn vaak mild of niet karakteristiek; ernstigere symptomen kunnen zich na verloop van tijd vaak ontwikkelen. De volgende signalen vereisen een dringende evaluatie:
- Aanhoudend 피로, slechte prestatie.
- Verlies van eetlust, onverklaarbaar gewichtsverlies.
- Misselijkheid, diarree
- Jeuk
- Buikpijn (meestal van voren naar achteren omgorden) of zelfs rugpijn (de alvleesklier bevindt zich voor de wervelkolom en de tumor kan daar op drukken)
- Geelverkleuring van het bindvlies en de huid
- Trombose met onduidelijke oorzaak
Hoe de symptomen ontstaan
Symptomen ontstaan meestal doordat de tumor op het omliggende weefsel en aangrenzende organen drukt. Als het zich in het gemeenschappelijke uitscheidingskanaal van de alvleesklier en de galblaas bevindt, kan het deze verstoppen, waardoor secreties zich opstapelen in plaats van af te voeren naar de dunne darm. Dit veroorzaakt problemen met de spijsvertering en geelzucht de alvleesklier kan ook ontstoken raken. echter, de functie van de alvleesklierVooral insuline productie, wordt meestal vrij lang gehandhaafd.
Bij de zeldzame hormoonproducerende tumoren kunnen symptomen optreden als gevolg van het teveel aan hormoon.
Onderzoek en diagnose van alvleesklierkanker.
Als de tumor wordt vermoed, na a fysiek onderzoek om de diagnose te bevestigen, zal de arts voornamelijk beeldvormende technieken gebruiken om de tumor te zoeken. Deze omvatten in eerste instantie:
- Echografisch onderzoek (abdominale echografie)
- Computertomografie (CT)
- Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
Dit wordt gevolgd door röntgenfoto's, een endoscopie van de maag, gal kanalen en alvleesklierkanalen (ERCP), weefselbemonstering (biopsie) en bloed testen. Deze procedures worden gebruikt om de exacte omvang van de tumor te bepalen en of de kanker heeft zich al verspreid - belangrijke informatie voor therapie en prognose.
Behandeling van alvleesklierkanker.
Behandeling van alvleesklierkanker hangt af van de omvang van de tumor en eventuele metastasen Cadeau. Als het kanker nog steeds beperkt is tot de alvleesklier, wordt het verwijderd tijdens een operatie - samen met het omliggende pancreasweefsel of het hele orgaan.
In de meeste gevallen zijn delen van het maag, dunne darm en gal leidingen worden ook verwijderd (Whipple-operatie) - een stressvolle procedure met een hoog sterftecijfer die wordt uitgevoerd in gespecialiseerde klinieken. Afhankelijk van de locatie van de tumor kan soms de milt wordt ook tegelijkertijd verwijderd.
De operatie wordt soms gevolgd door chemotherapie Als de alvleesklier wordt verwijderd, ontstaat er een gebrek aan spijsvertering enzymen moet worden vervangen en insuline onder andere geïnjecteerd.
Palliatieve therapie
Als de tumor niet kan worden verwijderd, dat wil zeggen als genezing van alvleesklierkanker niet mogelijk is, bestraling en chemotherapie worden gebruikt - om te verlichten pijn en behoud de spijsvertering (palliatieve therapie). In het geval van gal stasis kan ook een buis in de vernauwde kanalen worden gestoken of een kunstmatige verbinding tussen de galweg en de darm, of naar buiten, kan worden gemaakt om de gal te laten wegvloeien. In aanvulling op, pijn er worden medicijnen gegeven en, indien nodig, worden pijnpaden in de buik gescleroseerd.
