Oefeningen na een beroerte | Beroerte: kan fysiotherapie helpen?

Oefeningen na een beroerte

Het is belangrijk dat de resterende restfuncties zo vroeg mogelijk gestimuleerd en getraind worden om ze te behouden en te bevorderen. Bovendien andere intact hersenen structuren moeten zo worden getraind dat ze de taken kunnen overnemen van eventuele hersengebieden die zijn verstoord. De keuze van de oefeningen is gebaseerd op de huidige symptomen, de wensen en doelen van de patiënt en zijn algemeen voorwaarde.

In principe wordt er altijd getraind van ruwe vaardigheden (bijv. Armheffen) tot fijne vaardigheden (bijv. Schrijven). Bovendien moeten basisfuncties eerst worden hersteld (bijv

een stabiele bloedsomloop, evenwichthoudingscontrole) voordat een specifieke training (bijv. looptraining) kan worden gestart. Als de getroffen persoon ernstige beperkingen heeft, worden de eerste bewegingen passief uitgevoerd door de therapeut, vervolgens assisstief (= met ondersteuning) en daarna actief alleen door de patiënt. De eerste oefeningen bestaan ​​dus bijvoorbeeld uit het wisselen van houding en transfer (van liggen naar zitten, van zitten naar staan ​​etc.)

Als dit goed werkt, kunnen moeilijkere taken worden gestart, zoals ter plaatse lopen met vasthouden, halve kniebuigingen of evenwicht oefeningen zoals: Het is belangrijk dat de oefeningen worden geselecteerd en aangepast aan de dagelijkse vorm. Een uitgebreide verzameling van veel verschillende oefeningen is hier te vinden: Stroke-oefeningen

  • Balance: De patiënt staat met zijn rug leunend in een hoek van de kamer. Nu krijgt hij de taak om afwisselend een voet voor een kort moment van de vloer te tillen. Als alternatief kan een kleine kruk voor hem worden geplaatst, waarop hij afwisselend een voet moet plaatsen.
  • Als de problemen voornamelijk in de bovenste ledematen zitten, kunnen lichte veegbewegingen op de tafel worden uitgevoerd bij de eerste en latere grijpbewegingen (bijv. Van flessen, grote ballen, enz.).

Spierstimulatie

Stroke patiënten met een hemiplegie hebben baat bij gerichte spierstimulatie: de zogenaamde EMG-gestuurde elektrostimulatie. In dit geval staat de afkorting EMG voor elektromyografie en betekent dat de elektrische spieractiviteit wordt gemeten en geregistreerd. De therapie is gebaseerd op het idee van neuroplasticiteit van de hersenen.

Volgens dit idee is het mogelijk dat gezonde delen van de hersenen leer de functies van verstoorde zenuwcellen, zenuwverbindingen of hele hersengebieden. EMG-gestuurde elektrostimulatie werkt als volgt: Elektroden worden bevestigd aan de te trainen spiergroep (bijv. Op de bovenarm, onderarm, dij of lager been​ Deze meten de spierstromen, ook al zijn ze maar minimaal.

De patiënt krijgt de taak om de verlamde spieren te activeren. Vaak is er geen beweging zichtbaar, waardoor de patiënt gefrustreerd reageert en het opgeeft. Bij EMG-gestuurde spierstimulatie is de situatie anders: de elektroden registreren de bewegingspoging en versterken deze zodat de beweging wordt uitgevoerd.

Op deze manier krijgen de hersenen positieve feedback voor hun inspanningen. Na herhaaldelijk succes leidt dit tot een leren proces dat de vorming van nieuwe stimuleert synapsen (verbindingen) tussen de zenuwcellen. De procedure is wetenschappelijk getest en heeft volgens de huidige studieresultaten een positieve invloed op de revalidatie na a beroerteHet is niet geschikt als de extremiteit volledig verlamd is (= Plegy), de aangedane persoon draagt ​​een gangmaker, is epileptisch of zwanger.