Niet-linguïstisch leren stoornis is een neuropsychologisch syndroom. Daarin lijden getroffen kinderen aan verschillende gebreken.
Wat is een niet-linguïstische leerstoornis?
Non-verbaal leren stoornis is ook bekend als non-verbale leerstoornis of non-verbale leerstoornis (NLD). Kinderen die aan het syndroom lijden, kunnen de lichaamstaal niet interpreteren. In Duitsland is het non-verbale leren stoornis is meestal een van de minder bekende stoornissen. De getroffen kinderen leren al op jonge leeftijd lezen en zijn begaafd met een hoge taalvaardigheid. Moeilijkheden worden echter duidelijk in non-verbaal interacties Verder is er een gebrek aan coördinatie en fijne motoriek. Omdat er ook problemen zijn met het gevoel van evenwichtvallen er veelvuldig en dus kneuzingen en verwondingen. Bovendien lijdt de visueel-ruimtelijke waarneming van de kinderen aan het neuropsychologische syndroom. Daardoor hebben de getroffenen moeite om details te herkennen en deze dienovereenkomstig te classificeren. Ten slotte kunnen ze ook de lichaamstaal van andere mensen niet waarnemen.
Oorzaken
Het is nog niet mogelijk geweest om duidelijk te maken wat de niet-linguïstische leerstoornis veroorzaakt. Verschillende medische experts vermoeden dat neurologische schade verantwoordelijk is voor het ontstaan van de non-verbale leerstoornis. Vernietigingen in het gebied van de witte stof aan de rechterkant van de grote hersenen zouden moeten voorkomen. Problemen met leren, spelen, sporten en sociaal gedrag zijn al in te observeren kleuterschool en uiteindelijk in het schoolleven. Latere carrière wordt ook negatief beïnvloed door de non-verbale leerstoornis. Zo hebben sommige patiënten problemen met zelfstandig wonen en is het voor hen moeilijk om een rijbewijs te halen of auto te rijden. De motorische problemen verhogen op hun beurt het risico op ongevallen. Niet zelden leidt de sociale opvallendheid van de getroffen individuen tot terugtrekking uit andere mensen, isolement en discriminatie. Een niet-linguïstische leerstoornis is vaak aanwezig bij autistische mensen die eraan lijden het syndroom van Asperger. Echter, autisme bestaat in geen geval bij alle mensen met een non-verbale leerstoornis.
Symptomen, klachten en tekenen
Non-verbale leerstoornis wordt in verband gebracht met verschillende symptomen en stoornissen. Zo kunnen getroffen kinderen zelf lichaamstaal niet begrijpen of gebruiken. Bovendien vinden ze het moeilijk om verbale instructies in daden om te zetten en hebben ze geen ruimtelijke verbeeldingskracht. Verder is er een sensorische overgevoeligheid, die merkbaar is bij horen, ruiken, zien en proeven. Het gebrek aan non-verbale communicatie zoals lichaamstaal resulteert in problemen met aanpassingsvermogen of socialisatiestoornissen. Motorische stoornissen worden ook beschouwd als een typisch symptoom van de niet-linguïstische leerstoornis. Dus de getroffenen lijden aan evenwicht problemen, gebrek aan coördinatie evenals handschriftproblemen. Bovendien vertonen ze een slecht visueel beeld geheugen, problemen met ruimtelijke relaties en onvoldoende ruimtelijke perceptie. Bovendien vinden de getroffenen het moeilijk om zich aan veranderingen aan te passen. De niet-linguïstische leerstoornis wordt echter ook in verband gebracht met een aantal speciale vaardigheden. De getroffen kinderen leren bijvoorbeeld al op jonge leeftijd spreken en hebben zowel een uitgesproken woordenschat als een grote vloeiendheid. Ze leren al op jonge leeftijd lezen, hebben een groot talent om uit het hoofd te leren en kunnen goed onthouden wat ze horen. Hun aandacht voor detail is hoog. Deze vaardigheden gaan echter vaak verloren in de talrijke tekorten die als belangrijk voor het leven worden beschouwd. De niet-linguïstische leerstoornis wordt al vroeg merkbaar jeugd Problemen worden bijvoorbeeld duidelijk bij het spelen met andere kinderen en bij de verdere ontwikkeling. Hoewel de kinderen op school bijzondere talenten en voorkeuren vertonen, hebben ze moeite met het leren van nieuwe dingen. Vanwege hun gebrek aan begrip van lichaamstaal en emoties, doen ze zelden aan sportactiviteiten en vinden ze het moeilijk om vrienden te maken. Desalniettemin is het voor hen heel goed mogelijk om van de middelbare school af te studeren. Ze hebben echter ook problemen in het onderwijs en in het beroepsleven wanneer er nieuwe kennis moet worden toegevoegd.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om een niet-linguïstische leerstoornis te diagnosticeren, worden speciale leer- en prestatietests afgenomen. De HAWIK-test is een van de bewezen examenmethoden. Binnen dit kader kunnen verbale en non-verbale intelligentie worden onderscheiden. De non-verbale leerstoornis leidt vaak tot een problematisch beloop voor getroffenen. De meesten van hen kunnen bijvoorbeeld niet alleen in een appartement wonen en zijn afhankelijk van zorgverleners. Vanwege de specifieke bewegingen die nodig zijn tijdens het rijden, slagen veel getroffen personen er niet in om een rijbewijs te behalen omdat ze de typische procedures niet kunnen eigen maken. Omdat het sociale gedrag van andere mensen niet kan worden geïnterpreteerd, wordt interactie met hen vaak vermeden.
Complicaties
Een niet-linguïstische leerstoornis kan verschillende gevolgen hebben voor de getroffen kinderen. Het neuropsychologische syndroom is bijvoorbeeld al merkbaar in kleuterschool evenals op de basisschool. Kinderen met een non-verbale leerstoornis vinden het moeilijk om kennis op te doen. Maar ook sport, spel en sociaal gedrag worden door de aandoening beïnvloed. Later zijn er beperkingen in het onderwijs en in het nastreven van een carrière. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen problemen hebben om een onafhankelijk leven te leiden. Bovendien hebben nogal wat getroffen personen problemen met autorijden of het verkrijgen van een rijbewijs. De problemen van een niet-linguïstische leerstoornis zijn zeer divers. De getroffen personen ondervinden bijvoorbeeld problemen bij het oplossen van wiskundige taken, terwijl het leren van vreemde talen voor hen geen problemen oplevert. Problemen bij sport worden toegeschreven aan de beperkingen van motorische vaardigheden. Een ander gevolg is de grote hoeveelheid tijd die de kinderen nodig hebben om taken uit te voeren. Een van de ernstigste complicaties van de niet-linguïstische leerstoornis is het sociale isolement van de getroffenen, aangezien zij vaak worden gediscrimineerd vanwege hun opvallende sociale gedrag, wat op zijn beurt weer leidt tot sociale terugtrekking. Niet zelden Depressie or Angst stoornissen dreigen als gevolg. Door de motorische gebreken is er ook het risico op vallen of ongevallen. Maar ook leraren, opvoeders of trainers voelen zich vaak overweldigd door personen die lijden aan een non-verbale leerstoornis.
Wanneer moet je naar een dokter?
Ouders die tekorten in de taalontwikkeling van hun kind opmerken, met name op het gebied van lichaamstaal, dienen medisch advies in te winnen. Als bijkomende aandacht voor detail en vroege leesontwikkeling wordt opgemerkt, kan er een onderliggende niet-taalleerstoornis zijn die medische aandacht vereist. De aandoening moet door een specialist worden onderzocht en gespecificeerd voordat de behandeling kan worden gestart. Daarom moeten zelfs de eerste tekenen van een stoornis worden opgehelderd, vooral als ze de sociale vaardigheden van het kind beperken. Ouders van getroffen kinderen worden het beste geadviseerd praten bij hun huisarts. Indien nodig kunnen zij een neuroloog of logopedist raadplegen en, afhankelijk van de ernst van de symptomen, andere specialisten. De eigenlijke behandeling wordt ook uitgevoerd door verschillende artsen en psychologen. Eerst en vooral is gedragstherapie, waarmee in een vroeg stadium moet worden begonnen. Daarnaast heeft het kind mogelijk ook therapeutische ondersteuning nodig. Als er tijdens de behandeling gedragsproblemen optreden, zoals woede-uitbarstingen of depressieve stemmingen, moet de arts worden geïnformeerd. Medicatie kan ook nodig zijn om de gedragstherapie Vanwege de verscheidenheid aan manifestaties die een niet-linguïstische leerstoornis kan aannemen, moet elk geval op zijn eigen merites worden bekeken.
Behandeling en therapie
Het is niet mogelijk de oorzaken van een niet-linguïstische leerstoornis te behandelen. Daarom alleen therapie van de symptomen wordt verstrekt. Om perceptie en motoriek te verbeteren, fysiotherapie or ergotherapie worden gebruikt. Sociale vaardigheidstraining is geschikt om het sociale gedrag van de getroffen persoon te stimuleren. Talk therapie als onderdeel van psychotherapie wordt beschouwd als een nuttige psychologische ondersteuning om het zelfrespect van de patiënt te bevorderen. Het is belangrijk dat behandeling maatregelen vinden plaats op voorschoolse leeftijd. Door internet zijn mensen die lijden aan een non-verbale leerstoornis tegenwoordig echter niet meer volledig geïsoleerd. Zo kunnen ze met andere mensen communiceren via sociale netwerken, chats of forums. In schriftelijke gesprekken wordt het belangrijkste symptoom van de leerstoornis, het problematische gebruik van lichaamstaal, weggelaten.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een leerstoornis zonder spraak is ongunstig. Omdat er nog geen volledige opheldering van de oorzaak is, concentreren artsen en artsen zich op het behandelen van de symptomen die optreden. Deze kunnen sterk variëren van persoon tot persoon. Ondanks alle inspanningen is herstel van zelfs een milde aandoening echter niet mogelijk gezien de huidige stand van de geneeskunde. Afhankelijk van de omvang van de symptomen kunnen sommige symptomen met succes worden behandeld. Niettemin op lange termijn therapie is meestal nodig, aangezien een herhaling van de symptomen kan optreden bij het staken van de behandeling maatregelen De best mogelijke resultaten worden bereikt als de leerstoornis zo vroeg mogelijk wordt gediagnosticeerd en behandeld. Speciale therapieën zijn al in de eerste levensjaren nodig. Op deze manier kunnen binnen het ontwikkelingsproces van het kind verschillende optimalisaties en verbeteringen worden gedocumenteerd. Als de behandeling op volwassen leeftijd wordt gestart, kunnen normaal gesproken geen significante veranderingen of verlichting worden waargenomen. Een vergelijkbare visie geldt als er geen behandeling plaatsvindt en de nabestaanden en getroffenen zich concentreren op zelfhulp maatregelen of alternatieve geneeswijzen. Vanwege de symptomen vormt de ziekte een zware last voor zowel de getroffen persoon als voor de leden van zijn of haar sociale omgeving. Vanwege het emotionele spanning, ervaart een groot aantal patiënten om deze reden psychologische gevolgen, wat resulteert in een verdere verslechtering van de algehele situatie.
het voorkomen
Preventieve maatregelen tegen niet-linguïstische leerstoornissen zijn niet beschikbaar. De uitlokkende oorzaken van het neuropsychologisch syndroom zijn dus nog in het duister.
Follow-up
Het aanhouden van de gunstige effecten van therapeutische inspanningen hangt grotendeels af van het tijdstip waarop de diagnose wordt gesteld. Een vroege en correcte classificatie van het spectrum van symptomen is belangrijk. Getroffen personen die al hebben geprofiteerd van een gecoördineerde therapeutische samenwerking in jeugd en die er op volwassen leeftijd gebruik van blijven maken, slagen er vaak in een succesvol leven te leiden. Een van de belangrijkste ondersteunende aspecten is ook een goed onderbouwde psychotherapeutische begeleiding. Dit komt door de specifieke risico's die het meest waarschijnlijk zijn bij mensen met NLD. Deze omvatten een geleidelijke terugtrekking uit de sociale omgeving, het daarmee gepaard gaande isolement en evenzo psychologische gevolgen. Volwassenen die geen therapiespecifieke ondersteuning hebben ervaren bij hun jeugd worden in dit opzicht het meest getroffen. De situatie is vergelijkbaar als effectieve maatregelen gedurende een langere periode worden verwaarloosd. Hier volgen volgende interventies, in vergelijking met onmiddellijk geïnitieerde ondersteunende maatregelen, dat niet leiden tot significante verbetering van psychomotorische, ruimtelijk-constructieve en andere gerelateerde problemen. Voor een beter begrip van de aandoening geassocieerd met NLD, wordt een voortdurende accumulatie van kennis, zowel door familieleden als door getroffenen, aanbevolen. Hierdoor kan een positieve levenswijze worden ondersteund en altijd worden ontwikkeld.
Wat u zelf kunt doen
Omdat de gevolgen van de ziekte al in de eerste levensjaren zichtbaar worden, is het belangrijk om deze aandoening in een vroeg stadium correct te diagnosticeren en gerichte maatregelen te nemen. De stoornis leidt anders tot sociaal isolement in kleuterschool of kleuterschool al bij jonge kinderen. Vaak worden de getroffenen uitgesloten van groepen of zelfs gepest. Om dit proces te voorkomen of in ieder geval te verzachten, is het belangrijk om het onderwijzend personeel te informeren over de aandoening van het kind. Indien mogelijk moet voor getroffenen een onderwijsinstelling worden gevonden waarin de mantelzorgers al ervaring hebben met een niet-linguïstische leerstoornis. Bovendien moeten ouders ervoor zorgen dat een kinderpsycholoog zo vroeg mogelijk wordt geraadpleegd om te beslissen of en wanneer ze moeten beginnen gedragstherapie, wat bijna altijd vereist is. Als het kind, zoals vaak het geval is, ook motorische beperkingen vertoont, fysiotherapie en ergotherapie moet ook in een vroeg stadium worden gestart. Op deze manier kunnen de motorische vaardigheden van de patiënt meestal aanzienlijk worden verbeterd. Aangezien de getroffenen meestal geen verminderde intelligentie vertonen, moeten ouders ook zo vroeg mogelijk op zoek gaan naar een schoolinstelling waar hun kind zijn of haar opleiding kan voortzetten ondanks de afwezigheid van -linguïstische leerstoornis. Bij het kiezen van een loopbaan moet ook rekening worden gehouden met het verminderde vermogen om met anderen te communiceren. Het Federaal Arbeidsbureau biedt hiervoor speciale begeleiding aan ouders en jongeren.
