Nek dissectie

Definitie

A nek dissectie is een ingrijpende chirurgische ingreep om de baarmoederhals te verwijderen weefselvocht knooppunten en omliggende structuren in de context van tumor ziekten. Het doel van de operatie is om getroffen of bedreigde personen te verwijderen weefselvocht knooppunten en daardoor de kanker. In de geneeskunde wordt onderscheid gemaakt tussen keuzevak en therapeutisch nek dissectie. Bij electieve dissectie, weefselvocht knooppunten die nog niet zijn aangetast worden weggesneden (geopereerd) als voorzorgsmaatregel om verstrooiing te voorkomen, verwijder eventuele micro-metastasen en garanderen een optimale diagnose. In het meer radicale, therapeutische nek dissectie, metastasen in lymfeklieren zijn al bekend en omliggende structuren zoals zenuwen, schepen en spieren worden ook verwijderd.

Indicaties

Een nekdissectie wordt uitgevoerd in de context van tumor ziekten. De reden hiervoor is dat tumorcellen in staat zijn om van hun werkelijke groeiplaats weg te bewegen en zo binnen te komen het lymfestelsel. Lymfeklieren vormen een soort tussenstation in het lymfestelsel en opvallende ontstekingscellen of tumorcellen uit de lymfe filteren, zodat ze zich kunnen ophopen in de knooppunten.

De tumorcellen vormen celgroepen en groeien, wat leidt tot lymfekliermetastasen. Naarmate de ziekte vordert, wordt de ene lymfeklier na de andere aangetast en verspreiden de cellen zich langs het lymfekanaal. Het is daarom belangrijk in de context van tumorziekte om dit proces te stoppen en de verspreiding te stoppen. Tumoren die ertoe leiden dat de cellen zich in de baarmoederhals nestelen lymfeklieren zijn voornamelijk kankers van de hoofd en nek, zoals kanker of de keel, keelholte, speekselklieren, mondholte kanker, schildklierkanker of kanker van de neus- en sinussen. Een nekdissectie kan ook nodig zijn in het kader van long kanker.

Gevolgen

Een nekdissectie kan sterk variëren, afhankelijk van het type en het stadium van de kanker. Afhankelijk van hoe radicaal de nekdissectie is, zijn de complicaties en bijwerkingen van de procedure waarschijnlijker. De uiteindelijke omvang van de operatie hangt voornamelijk af van of het een electieve (preventieve) of therapeutische dissectie betreft.

Afhankelijk van hoeveel omliggende weefsels en spieren moeten worden verwijderd, kan er ernstig weefselverlies optreden, wat cosmetische gevolgen kan hebben. Bovendien is overmatige littekenvorming mogelijk, wat in de loop van de procedure voor problemen kan zorgen. De resectie van spieren en zenuwen kan bewegingsbeperkingen, verlamming, verlies van gevoel en tintelingen veroorzaken.

Bij een therapeutische nekdissectie, een grote cervicale ader (vena jugularis interna) wordt vaak ook verwijderd, wat vooral bij bilaterale resectie kan leiden tot stromingsstoornissen en zwelling achteraf. Het verwijderen van lymfeklieren en lymfe schepen kan ook gepaard gaan met zwelling, in de vorm van lymfoedeem, of een verzwakte immuunsysteem. Naast de specifieke bijwerkingen moet ook rekening worden gehouden met de algemene risico's van een operatie, die ook gevolgen op de lange termijn kunnen hebben.