Myocardinfarct (hartaanval): diagnostische tests

Vanaf het eerste medische contact van een patiënt tot aan de ECG-diagnose mogen er maximaal tien minuten verstrijken! Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen

  • elektrocardiogram (ECG; opname van de elektrische activiteit van de hart- spier) * - tijdens en na het optreden van een infarct is het in veel gevallen duidelijk op het ECG, voornamelijk door ST-segment elevatie [bewijs van STEMI / ST-segment elevatie myocardinfarct; zie hieronder: “Stadia van een hartinfarct op ECG”]. In zeldzame gevallen: NSTEMI of instabiel angina ( 'borst beklemming ”; plotseling begin van pijn in de cardiale regio met onstabiele symptomen) - geen ST-segmentverhogingen; in NSTEMI, CK-MB en troponine (TnT) zijn verhoogd; in onstabiel angina, deze waarden vallen binnen het normale bereik] Voor voorbijgaande ST-segmentstijging, zie "Verdere opmerkingen" hieronder. DD: bij ongeveer 30% van de patiënten met acute pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier) kunnen tekenen van een achterwandinfarct worden gedetecteerd op het ECG!
    • Patiënten met NSTE-ACS (acuut coronair syndroom) en gedefinieerde risicokenmerken vereisen invasieve evaluatie door coronaire angiografie.
    • Bij een persoon van niet-blanke afkomst moet ST-segment elevatie op ECG boven de door ESC of AHA / ACC gedefinieerde drempel mogelijk enigszins voorzichtig worden geïnterpreteerd.
    • Myocardinfarct wordt vaak ten onrechte aangenomen bij patiënten met een linker bundeltakblok op ECG - zie "Verdere overwegingen": ECG-criteria in het linker bundeltakblok.
  • Bloeddrukmeting* (beide armen) [belangrijkste symptomen van IkS (infarctgerelateerd cardiogene shock) - maar niet verplicht - hypotensie / laag bloed druk <90 mmHG systolisch gedurende ten minste 30 minuten, in combinatie met tekenen van verminderde orgaanperfusie / orgaan verminderde bloedstroom: koud ledematen, oligurie (verminderde urineproductie met een dagelijks maximum van 500 ml), mentale veranderingen zoals agitatie / zieke agitatie].
  • Coronaire angiografie (radiologische procedure waarbij contrastmiddelen worden gebruikt om het lumen (binnenkant) van het kransslagaders (slagaders die de hart- in een kransvorm en voorzie de hartspier van bloed)) - om de regionale en globale hartfunctie te beoordelen, mogelijk met meting van de fractionele stroomreserve (FFR) om de functionele relevantie van coronaire stenosen te objectiveren; gelijktijdig therapie mogelijk [van het eerste medische contact van een patiënt tot de ECG-diagnose maximaal tien minuten en binnen 90 minuten na katheterinterventie; bij een zeer vroeg begin van het infarct (<2 uur) en bij grote voorwandinfarcten moet het interval minder zijn dan 60 minuten [Opmerking: bij ongeveer 7% van alle myocardinfarcten kan angiografisch geen relevante stenose worden gedetecteerd. ] Opmerking: patiënten met onduidelijke ST-elevatie en atypische ECG-veranderingen (bijv. dij blokkeringen, ventriculair gestimuleerd ritme en geïsoleerd posterieur myocardinfarct) moeten ook vroeg worden toegediend coronaire angiografie in het geval van aanhoudende ischemische symptomen.
  • echocardiografie (echo; cardiaal ultrageluid) - kan wandbewegingsafwijkingen (WBS) detecteren in het aangetaste myocardgebied (myocard) en resulterende ventriculaire disfunctie en wordt gebruikt wanneer ECG geen definitieve bevindingen kon opleveren bij een acuut infarct of bij een chronisch myocardinfarct (infarct is> 3 maanden geleden opgetreden).
  • Hartritmemonitoring (NSTE-ACE-richtlijnen, Beheer van acuut coronair syndroom zonder ST-segmentverhoging):
    • Totdat de diagnose NSTEMI kan worden uitgesloten of bevestigd (aanbeveling van klasse 1).
    • Overweeg voor bewezen NSTEMI en een laag aritmisch risico gedurende 24 uur of tot percutane coronaire interventie (PCI) kan worden uitgevoerd (Klasse IIa).
    • Als het risico op aritmie hoog is, kan monitoring van langer dan 24 uur worden overwogen (klasse IIa)

optioneel diagnostiek van medische apparatuur - afhankelijk van de resultaten van de geschiedenis, fysiek onderzoek, laboratorium diagnostiek en verplicht diagnostiek van medische apparatuur - voor differentiële diagnostische verduidelijking of om complicaties uit te sluiten.

  • Röntgenstraal van de borst (Röntgenfoto thorax / borstkas), in twee vlakken - om tekenen van decompensatie, pulmonale congestie tekenen uit te sluiten.
  • Computertomografie van de thorax /borst (CT-thorax) - om differentiële diagnoses bij acute aandoeningen uit te sluiten pijn op de borst (pijn op de borst).
  • CT angiografie (Engels Cardiac computertomografie angiografie, (CCTA); niet-invasieve studie om de doorgankelijkheid van de kransslagaders).
    • Voor acute pijn op de borst (pijn op de borst) en laag risico op acuut coronair syndroom (ACS).
    • Vermoedelijk pulmonaal embolie en aortadissectie (synoniem: aneurysma dissecans aortae): acute splitsing (dissectie) van de wandlagen van de aorta (aorta), met een scheur van de binnenste laag van de vaatwand (intima) en een bloeding tussen de intima en de spierlaag van de vaatwand (buitenste media), in termen van aneurysma dissecans (pathologische uitbreiding van de slagader).
    • Patiënten bij wie uitsluiting het primaire doel is coronaire hartziekte (coronaire hartziekte) vanwege de lage tot gemiddelde pretestkans; voorwaarde: troponine waarden en / of ECG normaal of dubbelzinnig (aanbeveling klasse I / bewijskracht A) [richtlijnen: ESC-richtlijnen].
  • Magnetische resonantiebeeldvorming van de thorax / borst (thorax-MRI) - kan myocarddisfunctie detecteren; niet gebruikt in de acute setting.
  • Myocardperfusiescintigrafie - kan geen onderscheid maken tussen een vers en een oud infarct; uitgevoerd om de myocardfunctie te beoordelen
  • Radionuclide ventriculografie - uitgevoerd om de functionele capaciteit van het myocard te beoordelen.

* Infarct-geïnduceerd cardiogene shock (ICS), als ICS wordt vermoed, zie voor verdere diagnostiek onder “Schok”.

Volgens ECG-manifestatie wordt acuut coronair syndroom (AKS; acuut coronair syndroom, ACS) als volgt geclassificeerd:

  • Niet-ST-hoogte
    • Instabiele angina pectoris * (UA) of
    • NSTEMI * * - myocardinfarct zonder ST-elevatie. Dit type is kleiner dan een myocardinfarct met ST-segmentstijging, maar NSTEMI treft vooral hoogrisicopatiënten met voorbeschadigde harten. De prognose op lange termijn is ook slechter; of
    • NQMI - niet-Q-golf-myocardinfarct (NSTEMI); in 6 maanden treedt in ongeveer 30% van de gevallen een Q-golf-infarct op.
  • ST-hoogte
    • STEMI * * - Engels ST-elevatie myocardinfarct - myocardinfarct met ST-segmentstijging.
      • QMI - Q-prong-infarct
      • NQMI - Niet-Q-golf-myocardinfarct; in 6 maanden treedt Q-wave myocardinfarct op in ongeveer 30% van de gevallen

* CK-MB en troponine (TnT) niet verhoogd * * CK-MB en troponine (TnT) verhoogd.

Verdere opmerkingen

  • Voorbijgaande ST-segmentstijging bij acuut coronair syndroom / 4-24% van de patiënten): TRANSIENT-studie concludeert dat deze patiënten zich gedragen als NSTEMI-patiënten; mircovasculaire obstructie is zeldzaam (4.2% versus 50% bij STEMI-patiënten): patiënten met voorbijgaande ST-segmentstijging zijn over het algemeen jongere, frequente rokers en in meerderheid mannelijk in vergelijking met STEMI-patiënten.
  • Bij patiënten met een linker bundeltakblok (LBBB) op ECG wordt vaak een verkeerde diagnose gesteld van een myocardinfarct. De BARCELONA-criteria bereikten de hoogste gevoeligheid (93% -95%) in zowel de evaluatie- als de validatiecohorten in vergelijking met eerdere criteria (bijv. Sgarbossa-score van ≥ 3: 33-34%). De drie nieuwe criteria zijn:
    1. ST Depressie ≥ 0.1 mV (1 mm) in overeenstemming met QRS-polariteit (dezelfde richting als QRS) in alle afleidingen
    2. Overmatige dissonante ST-afwijking - dat wil zeggen, tegengesteld aan de richting van QRS - van ≥ 0.1 mV (1 mm) met laagspanning in QRS
    3. Concordante ST-toename van ≥ 0.1 mV (1 mm) in alle leads.

    Als een van de drie punten van toepassing is, moet worden uitgegaan van een hartinfarct.

Stadia van een hartinfarct op ECG

Stadium Beschrijving Start / duur
Stage 0 Overmatige T-golf ("verstikking T"). Slechts korte tijd presentabel bij het begin van een infarct, daarom meestal niet detecteerbaar
Fase I "Vers podium" Typische ST-elevatie met monofasische misvorming, T positief, R klein Q nog klein Detecteerbaar na minuten tot uren / tot een week
Tussenfase Milde ST-elevatie, T-piek negatief, Q groot, R klein. Begin / duur: 1e-10e dag; kort
Fase II "Reactieve follow-up fase" ST strekt zich iso-elektrisch of nog steeds enigszins verhoogd uit; T-negativering en vorming van een Q-spike (> 1/4 van R-spike + duur> 0.03 sec. = Pardee-Q) Dag 3-7 / 6 maanden tot meerdere jaren.
Stadium III "Terminaal stadium of littekenstadium", "resterende bevindingen" Pardee-Q zichtbaar; R-verlies zichtbaar, indien van toepassing. 6 maanden tot persistent

Opmerking: Ontmaskering van een acuut posterieur infarct wordt alleen mogelijk in afleidingen V7-V9; hetzelfde geldt voor rechterventrikelinfarcten! Elektrocardiografische definitie van ST-elevatie myocardinfarct (STEMI) (mod. Na).

Minimaal 2 ST-segmentverhogingen in 2 aaneengesloten afbeeldingen. STEMI van de voorwand (V2 / V3):

  • ≥ 0, 25 mV bij mannen <40 jaar.
  • ≥ 0, 20 mV bij mannen> 40 jaar
  • ≥ 0.15 mV bij vrouwen
Andere lokalisaties (als er geen linkerbundeltakblok (LSB) of linkerventrikelhypertrofie is):
  • ≥ 0.1 mV
Strikte posterieure myocardinfarct
  • ST-segmentverhogingen in V1-3 ≥ 0.05 mV en ST-segmentverhogingen in V7-9 ≥ 0.05 mV
Myocardinfarct in aanwezigheid van LSB.
  • Concordante ST-segmentverhogingen ≥ 0.1 mV in leads met een positief QRS-complex
  • Concordante depressies van het ST-segment ≥ 0.1 mV in V1-3
  • Discordante ST-segmentverhogingen ≥ 0.5 mV in afleidingen met een negatief QRS-complex