Spieropbouw betekent groei van het spierstelsel, veroorzaakt door een verhoogde belasting, zoals fysiek werk, sport of speciale spiertraining. In de geïndustrialiseerde landen van vandaag is spiergroei meestal opzettelijk, wat tot uiting komt in de talrijke geschiktheid studio's en sportaanbiedingen. Hoewel matige spiergroei niet pathologisch is, zijn er tal van spierverminderingsziekten.
Wat is de spieraanwinst?
Spieropbouw betekent spiergroei, veroorzaakt door een verhoogde belasting, zoals lichamelijk werk, sport of speciale spiertraining. Spieropbouw of spiergroei verwijst naar de toename van volume van de musculatuur van het bewegingsapparaat, de dwarsgestreepte skeletspieren. Je spierweefsel bestaat uit fijne vezels die zorgen voor de samentrekking van de spieren. Tot 50 van deze vezels vormen een spiervezel bundel. Binnen een spiervezel zijn longitudinaal gerangschikte structuren die myofibrillen worden genoemd. Op moleculair niveau bevinden de myofilamenten zich daar. Ze bestaan uit het eiwit moleculen actine, myosine en tropomyosine. De reguliere opstelling van de moleculen creëert de typische transversale strepen van skeletspieren. De opbouw of volume toename van een spier kan in principe op twee verschillende manieren plaatsvinden. Tegenwoordig is dat wetenschappelijk begrijpelijk hypertrofie, de toename van de spierdoorsnede door een toename in dikte van de individuele spiervezels. Dierproeven en observaties bij bodybuilders hebben echter aangetoond dat een nieuwe vorming van spiervezels, hyperplasie, ook verantwoordelijk kan zijn voor de groei van een spier. hypertrofie wordt veroorzaakt door inspanning die verder gaat dan normaal voor het individu. De verhoogde activiteit oefent een stimulus uit op moleculair niveau. Er wordt meer eiwit geproduceerd, wat op zijn beurt leidt tot een toename van de volume van de cellen en dus de doorsnede van de spiervezel Spiergroei kan ook worden gestimuleerd door een hoog eiwitgehalte dieet of door groei te nemen hormonen, anabole steroïden In dit geval vindt groei alleen plaats door hypertrofie.
Functie en taak
Beide soorten spiergroei dienen als een beschermende functie voor het lichaam tegen spieroverbelasting. Door het dwarsdoorsnedegebied van de spiervezels of het aantal vezels te vergroten, wordt de belasting verdeeld over een groter massa van cellen. De individuele spiervezel wordt ontlast. Tegelijkertijd neemt de kracht van de spier toe omdat deze evenredig met de doorsnede van de spiervezel toeneemt. Dit ontlast ook de individuele vezel. De spierpijn die optreedt wanneer overmatig gebruik optreedt, waarschuwt voor voortijdig verder gebruik van de aangetaste spier. Er spelen echter ook andere componenten een rol in de sterkte ontwikkeling van een spier. Zelfs kleine mensen kunnen grote spieren hebben sterkte Het is ook afhankelijk van intramusculair coördinatie en biomechanische principes zoals de wetten van hefboomwerking, naast andere factoren. Een goed ontwikkeld en geproportioneerd spierstelsel is daarom een voorwaarde voor het moeiteloos en onbeschadigd functioneren van het bewegingsapparaat. Naast spierontwikkeling, atletische disciplines zoals yoga of tai chi bevordert een functioneel ontwikkeld spierstelsel. Door fysieke bewegingen specifiek en bewust te beheersen, bevorderen ze intramusculair coördinatie De skeletmusculatuur voert verschillende taken uit in het menselijk lichaam. Het maakt niet alleen beweging van het skelet mogelijk door het vermogen om samen te trekken en te ontspannen. Omdat het constant lichtimpulsen ontvangt van de centrale zenuwstelsel, die de spieren permanent in een basisspanning brengt, de spierspanning, garandeert het ook de moeiteloze rechtheid van het lichaam. Een andere functie van de skeletspieren is om deel te nemen aan de energie evenwicht van het lichaam. Alleen de basistoon genereert al 25% van de energieomzet en dus lichaamswarmte. Tijdens het sporten neemt deze waarde aanzienlijk toe. Hoewel een deel van de energie wordt verbruikt in de bewegende spieren, geven ze als bijwerking extra warmte af.
Ziekten en kwalen
De toename van musculoskeletale spieren is meestal wenselijk en niet pathologisch. Een getuigenis hiervan is het hoge aantal bezoekers bodybuilding studio's en recreatieve atleten. Daarentegen leidt een afname van de spier van een licht ongemak tot een ernstige ziekte. Spieren bouwen zich op en breken weer af in een constant proces, afhankelijk van of de persoon de betreffende spier meer of minder gebruikt, in verhouding tot de normale belasting voor hem. Als spieren langere tijd niet worden gebruikt, wordt hun volume zichtbaar verminderd, wat resulteert in weefsel- of spieratrofie. Hier neemt de diameter van de individuele spiervezels af. Dit valt vandaag al binnen het belevingsbereik van een gemiddeld mens. Vooral mensen die in hun beroeps- en dagelijks leven geen natuurlijke lichamelijke activiteit hebben, klagen over klachten aan het bewegingsapparaat. Het spierstelsel mist een gelijkmatige, gecoördineerde belasting. Spieren die onderbenut zijn, gaan achteruit en worden slap, terwijl andere spieren zich spannen om ontlastende houdingen mogelijk te maken. Dit leidt op de lange termijn tot ernstige, meerlagige gevolgschade door het hele lichaam. Dit kan worden voorkomen door compenserende sporten of gerichte spiertraining. Spieratrofie door gebrek aan activiteit kan duidelijk worden waargenomen wanneer de patiënt in het gips wordt geïmmobiliseerd. Door gerichte training kunnen de aangetaste spieren echter gemakkelijk weer worden opgebouwd. Ernstige atrofie van inactiviteit is aanwezig in gevallen van volledige verlamming. De geleiding van impulsen van de motorische zenuwcellen naar de spieren wordt onderbroken. Bij ruimtereizigers wordt atrofie door gebrek aan zwaartekracht waargenomen. Onder andere, ondervoeding, stofwisselingsziekten, alcoholisme of hormonale veranderingen kunnen ook leiden tot spieratrofie. Andere ernstige vormen van spieratrofie, de spierdystrofie, zijn erfelijk. Door mutaties in het genetisch materiaal is er een tekort of defect van de spieropbouwende eiwitdystrofieën. Dit leidt tot degeneratie van het spierstelsel met progressieve spierzwakte en atrofie. Verschillende ziekten van de zenuwstelsel kan ook leiden tot een afname van spiermassa massa In het bijzonder moeten hier neurale en spinale spieratrofieën worden genoemd. Aan de andere kant kan overmatige spieropbouw ook leiden tot ernstige ziekten. Extreme sporten of bodybuilding, waarbij individuele spiergroepen extreem vergroot worden terwijl andere verwaarloosd worden, kunnen onder meer houdingsafwijkingen veroorzaken. Het gebruik van anabole steroïden om spieropbouw te ondersteunen, dwz doping, leidt bij langdurige ingebruikname in ieder geval tot ernstige gevolgschade. Er is altijd grote schade aan organen, vooral de cardiovasculair systeem lever en de voortplantingsorganen. Studies tonen ook een vier- tot vijfvoudig hoger sterftecijfer aan.
